Recenzja książki: Historie, które napisało życie

Recenzuje: Justyna Gul

Koleje losu

Ponoć najpiękniejsze historie pisze życie i trudno się nie zgodzić z tym stwierdzeniem. Nie zawsze są to opowieści wesołe, niekiedy szczęście okupione jest cierpieniem, łzami, niekiedy zaś jedyne, na co możemy liczyć, to szara codzienność, pozbawiona emocji. Lektura tych historii, świadomość, że ich bohaterami są ludzie z krwi i kości, że to pełni słabości ludzie, którzy kochają i nienawidzą, upadają i podnoszą się, dodaje nam sił i motywuje do walki o kolejny dzień i swoją przyszłość. Napełniają serca nadzieją, melancholią, skłaniają do zastanowienia się nad sobą i swoimi pragnieniami oraz wartościami, jakimi się kierujemy.

Nie inaczej jest w przypadku zbioru Historie, które napisało życie autorstwa Doroty Sumińskiej. Znana wszystkim wielbicielom zwierząt lekarz weterynarii od wielu lat również pisze i – jak pokazuje niniejsza książka – czyni to z taką samą delikatnością i pasją, z jaką podchodzi do naszych "braci mniejszych". Opublikowane przez Wydawnictwo Literackie teksty to wyjątkowe połączenie prozy życia i poezji słowa. Mimo niewielkiej objętości książki, warto smakować ją wolno, zdanie po zdaniu, sycąc swoje zmysły tymi cząstkami ludzkich losów, okruchami wspomnień i uczuć.

Autorka, jako wnikliwy obserwator, już od wielu lat przechowuje w pamięci obrazy, smaki i zapachy, a teraz postanowiła przelać je na papier. Każda z zawartych w książce  historii była inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, a świadomość tego potęguje jeszcze ich emocjonalność oraz nasz odbiór. Niektóre z opowiadań są subtelne i delikatne, budzą wrażliwość i napełniają serca delikatnością. Inne zaś niosą ładunek smutku, ale i sens oczekiwania na lepsze jutro.

Dzięki opowiadaniu Ważka cofniemy się do 1967 roku, by poznać największą z europejskich ważek – husarza władcę. Dzięki obserwacji zdumiewającego procesu przeistaczania się larwy w „błękitnego króla przestworzy” przekonujemy się, że to, co najważniejsze, kryje się w głębi naszego serca, nie w rzeczach materialnych. Z kolei Zosia z opowiadania Ten jeden jedyny dzień nauczy nas, jaką wartość ma przełamywanie własnych ograniczeń. Sama została pierwszą dziewczyną, która uczęszczała na kurs w krośnieńskim aeroklubie, a już z pewnością była pierwszą przyszłą nauczycielką, która zdecydowała się skoczyć ze spadochronem. Kiedy przełamała lęk, już nic nie było takie samo.

Gibraltar pokazuje natomiast, jak różne mogą być priorytety nawet bliskich sobie ludzi. Dla matki wyjazd do Londynu oznaczał szansę. Dla córki prawdziwą wartością był natomiast czas, jaki mogła spędzić z Franią, towarzysząc szczurkowi w jego ostatniej drodze. Zupełnie inny klimat ma historia o wymarzonych wakacjach Janiny i Władka (Wymarzone wakacje), nad która unoszą się pozytywne fluidy, zaś podczas lektury usta same rozciągają się w szerokim uśmiechu. Z kolei Szare oczy to niezwykle głęboki, wyjątkowy tekst o pewnym mieszkańcu starej, przeznaczonej do rozbiórki kamienicy i dziewczynce, która przez lata zdołała dochować tajemnicy.

W zbiorze znajdziemy również boleśnie prawdziwą historię chłopca, któremu życie nie dało zbyt wielu szans (Okład z kota) czy opowieść o Annie, zdradzonej przez męża, którą Cyganka odwiodła od największego być może błędu w jej życiu (Tabor). To nie wszystkie fragmenty ludzkich dramatów i radości, uchwycone w słowa i zamknięte przez Sumińską na kartach książki. Dostarczająca wielu wzruszeń i uśmiechów pozycja zawiera również jedno, wyjątkowe opowiadanie, które szczególnie ujęło mnie swoim przesłaniem. Dom bez drzwi to historia Piotra, próbującego poskładać swoje życie z fragmentów, które zostały mu po śmierci żony. Paradoksalnie, sens dalszemu trwaniu nadaje ranny wilk, który - kierowany instynktem - zjawia się w zagrodzie mężczyzny. Wzajemnie mogą sobie pomóc...

Historie, które napisało życie to jedna z tych książek, do których się wraca, by dodać sobie sił, by odpocząć od zgiełku, by rozjaśnić szarą codzienność. Stanowiąca niezwykłą kompilację tekstów publikacja jest bezpieczną przystanią, w której schronić się może czytelnik, niezależnie od wieku czy literackich zainteresowań.