Recenzja książki: Geometria faraona

Recenzuje: Damian Kopeć

Rozciąganie sznura czyli podstawy geometrii dla najmłodszych

Trudno zgłębiać nauki ścisłe takie jak matematyka, fizyka czy chemia, czytając tylko lekkie, przyjemne książki. Zdobywanie konkretnej, usystematyzowanej wiedzy wymaga sporego wysiłku intelektualnego. W książkach popularyzatorskich na ogół nie chodzi jednak o to, by szczegółowo i formalnie omawiać skomplikowane wzory, twierdzenia, zasady, prawa, lecz by pokazywać ich sens, praktyczne zastosowania, piękno, konsekwencje. By zachęcić do zagłębienia się w temacie, „odczarować” zagadnienia uchodzące za bardzo trudne, pozytywnie zaintrygować. Pokazać inne oblicze nauki - nie tyle zastępując to poważne, co starające się je uzupełniać łagodnym uśmiechem.

Geometria, nawet ta dwuwymiarowa, nie jest najprostszym działem matematyki. Zasadnicza trudność nie leży tu w wyrafinowanej teorii, ale raczej w praktycznym zastosowaniu wzorów, w rozwiązywaniu zadań. Geometria płaska wymaga wyobraźni - co prawda mniejszej niż w przypadku trzech wymiarów (nie mówiąc o większej wielowymiarowości), ale niezbędnej do uzmysłowienia sobie problemu, naszkicowania go. Wyobraźni, która musi unikać pułapek naszego myślenia - na przykład mylącego wybierania przypadku szczególnego (chociażby trójkąt prostokątny czy kwadrat) w przypadku sytuacji ogólnej.

Książeczka Geometria faraona autorstwa Anny Cerasoli jest lekkim, przyjemnym wprowadzeniem w niektóre zastosowania podstawowej geometrii. Problemy matematyczne zostają tu zgrabnie wplecione w treść przygód małego Egipcjanina Amesa i jego bliskich. Przenosimy się więc na chwilę do starożytnego Egiptu i, towarzysząc bohaterom, poznajemy praktyczne zastosowania podstawowych zasad geometrii. Bohaterami książki są nie tylko dzieci, ale również sznurek, za pomocą którego można naprawdę wiele zdziałać: narysować kwadrat, wyznaczyć kąt prosty czy środek prostokąta. Ta historia jest ciekawie opowiedziana, dynamiczna, wzbogacona ciepłym humorem i atrakcyjnymi ilustracjami. Druga część książki to dialog współczesnych dzieci z nauczycielką. Rozmowa o przygodach małych Egipcjan i o różnych cechach figur płaskich - na przykład rombu czy prostokąta.

Jak na książkę dla dzieci i zarazem książkę o geometrii przystało, ważną rolę odgrywają tu ilustracje. Są kolorowe, zabawne, przykuwające wzrok i pomagające zrozumieć tekst. Dziecko może z lektury wynieść (zapamiętać) kilka ciekawostek, które przydadzą mu się nie tylko w szkole, ale też w życiu. Geometria faraona jest przykładem udanej popularyzacji matematyki. To publikacja skierowana do dzieci w wieku co najmniej pięciu, sześciu lat.