Recenzja książki: Gdy leżę, konając
Recenzuje: truskawka2
Addie, seniorka rodu, jest umierająca. Zdaje sobie z tego sprawe, więc prosi syna, żeby przygotował dla niej trumnę. W ostatnich chwilach towarzyszy jej też mąż i reszta dzieci. Wkrótce staje się to, co nieuniknione. Addie umiera. Rodzina rusza wozem z trumną na cmentarz w odległym miasteczku, żeby pochować starszą panią. Podróż jest, delikatnie mówiąc, niełatwa. Problemem są nie tylko zewnętrzne przeszkody, ale i trudne relacje między członkami rodziny.
Miłośnicy wartkiej akcji będą zawiedzeni. Opowieść toczy się niespiesznie, rozpisana na głosy poszczególnych członków rodziny. Jednak właśnie ten niespieszny rytm hipnotyzuje sprawiając, że trudno oderwać się od lektury.
dr Kalina Beluch
Kup książkę Gdy leżę, konając
Zobacz także
William Faulkner (1897-1962) – wybitny prozaik amerykański. Jest autorem tak znanych, znakomitych powieści, jak „Wściekłość i wrzask”...
Zbiór opowiadań Williama Faulknera, których akcja dzieje się w czasie i po I wojnie światowej. Zbiór zawiera następujące opowiadania:1) Ad Astra2) Zwycięstwo3)...
