Recenzja książki: Gdy leżę, konając
Recenzuje: truskawka2
Addie, seniorka rodu, jest umierająca. Zdaje sobie z tego sprawę, więc prosi syna, żeby przygotował dla niej trumnę. W ostatnich chwilach towarzyszy jej też mąż i reszta dzieci. Wkrótce staje się to, co nieuniknione. Addie umiera. Rodzina rusza wozem z trumną na cmentarz w odległym miasteczku, żeby pochować starszą panią. Podróż jest, delikatnie mówiąc, niełatwa. Problemem są nie tylko zewnętrzne przeszkody, ale i trudne relacje między członkami rodziny.
Miłośnicy wartkiej akcji będą zawiedzeni. Akcja powieści Williama Faulknera Gdy leżę, konając toczy się niespiesznie, rozpisana na głosy poszczególnych członków rodziny. Jednak właśnie ten niespieszny rytm hipnotyzuje, sprawiając, że trudno oderwać się od lektury.
dr Kalina Beluch
Kup książkę Gdy leżę, konając
Zobacz także
"Requiem dla zakonnicy” jest kontynuacją fabularną głośnego „Azylu”, do którego wątków autor powrócił po dwudziestoletniej przerwie....
"Azyl" - niewątpliwie jedno z najwybitniejszych dzieł Faulknera - stanowi część (...) sagi umieszczonej w wyimaginowanej krainie Yoknapatawpha ukazującej...
