Recenzja książki: Dzień, który nie miał jutra

Głównym bohaterem powieści jest Andrzej. Ten młody człowiek żyje praktycznie z dnia na dzień, gdzieś pomiędzy kłopotami w pracy a poszukiwaniami prawdziwej miłości. Dopiero spotkanie z z panem Lesławem - człowiekiem, który od lat przeżywa tragedię w Katyniu, zmusza go do spojrzenia na życie z nieco innej perspektywy. Mężczyzna zaczyna zastanawiać się nad tym, co w owym czasie mogła przeżywać jego babcia. I choć wydawałoby się, że mężczyzn zupełnie nic nie łączy, nagle stają się sobie zaskakująco bliscy...

 

Marta Grzebuła dotyka problematyki zbrodni katyńskiej w sposób bardzo nietypowy. Tutaj tragedia zdaje się wątkiem pobocznym i pojawia się wyłącznie we wspomnieniach starszych osób. Wspomnienia te są jednak na tyle przejmujące, że trudno byłoby je zignorować, stanowią po prostu integralną część całej historii. Co więcej, śledząc losy Andrzeja, pewnie niejeden czytelnik zastanowi się nad własnym stosunkiem do rodzinnej historii i być może właśnie ta książka sprawi, że zacznie poszukiwać własnych korzeni.

 

Dzień, który nie miał jutra dotyka również tematu katastrofy smoleńskiej z 2010 roku. Autorka czyni to jednak z dużym wyczuciem i szacunkiem wobec ofiar, skupiając się nie na polityce czy najróżniejszych teoriach, a na odczuciach ludzi, którzy już raz zdołali przeżyć piekło Katynia, by po latach przeżywać podobną tragedię po raz drugi.

 

Dzień, który nie miał jutra to bardzo interesujące połączenie powieści obyczajowej z autentycznymi wydarzeniami z naszej historii. Nietypowe podejście do przeszłości sprawia, że nawet osoby nieszczególnie interesujące się historią powinny docenić pracę autorki. Książka stanowi raczej bodziec do refleksji, dzięki której być może lepiej poznamy otaczający nas świat - a także samych siebie i swoją rodzinę... Warto po nią sięgnąć.