Oszukana
Marta Grzebuła

Krótka, lecz bardzo treściwa opowieść o niespełnionej miłości, o tym jak zwykle, pozorne nieporozumienie potrafi zaważyć na całym naszym życiu. Historia, jak zapewnia autorka jest fikcyjna - ale czy na pewno?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To trudna powieść psychologiczna o źle pojmowanej miłości rodziców do dziecka i o jej konsekwencjach. Niby nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogłoby być gorzej, ale w przypadku Iwony i Marcina było tylko gorzej. Iwona od małego miała pod górkę - była wcześniakiem, przetaczano jej krew, rodzice i rodzeństwo traktujący ją wręcz jak zło konieczne, mąż pijak i damski bokser, ucieczka z trójką małych dzieci, wyjazd za granicę, wypadek, depresja oraz nieszczęśliwa miłość do Marcina. Życie Iwony ułożyłoby się zupełnie inaczej, gdyby rodzice, zwłaszcza ojciec za cichym przyzwoleniem matki, nie ingerowali w jej miłość do Marcina, nie chowali listów i nie odpisywali w jej imieniu, nie kłamali. Jak rodzice mogą zniszczyć życie córce, zrujnować je, zatruć - o tym jest ta książka. Dzięki retrospekcji poznajemy wcześniejsze wydarzenia z życia Iwony. Cały jej dramat. Jego też. Bowiem ich miłość była solą w oku rodziny Iwony. Młodzi stali się ofiarami knowań i spisków oraz misternej sieci kłamstw. Przeszłości nie można cofnąć, ale coś można zrobić z przyszłością - stworzyć ją, wykreować na nowo. I tak też się dzieje. Amor vincit omnia - miłość zwycięża wszystko, ta myśl podnosiła na duchu bohaterkę. Powieść nie jest łatwa w odbiorze ze względu na problematykę, ale czyta się ją dość szybko. Czasem zgrzytało mi cos w przeskokach w czasie. Narracja prowadzona jest przez Iwonę, dzięki czemu dogłębnie można poznać jej uczucia, rozterki, stan umysłu, myśli i plany. To jej postać jest najbardziej wiarygodna i najbardziej plastyczna. Poważnym mankamentem tej powieści są błędy, głownie interpunkcyjne.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)