Pisząc na temat zagadnienia tak złożonego, jak ADHD oraz możliwości wspierania rozwoju dzieci na nie cierpiących, wypada być przygotowanym zarówno do pisania na temat podłoża biologicznego czy medycznego, jak i problemów psychospołecznych. Bardzo dobrze udaje się to Tomaszowi Hanciowi w pracy „Dzieciństwo i dorastanie z ADHD. Rozwój dzieci nadpobudliwych psychoruchowo: zagrożenia i możliwości wsparcia”. Wiedza, jaką Hanć przekazuje, z pewnością przyda się w codziennej praktyce nauczycielom, z których większość zapewne prędzej czy później z problemem ADHD będzie musiała się zetknąć.
Książka „Dzieciństwo i dorastanie z ADHD” obejmuje najważniejsze tematy związane z tą przypadłością. Autor stara się jasno ująć, czym ADHD jest oraz jak często ono występuje. Hanć stara się również nieco szerzej napisać na temat raczej powszechnego przekonania, że z ADHD się wyrasta oraz wyczerpująco omawia przyczyny występowania ADHD. Pisze o formach terapii, najważniejszych problemach z ADHD oraz o rozwoju dzieci dotkniętych ADHD. Wskazuje krytyczne momenty rozwoju oraz ukazuje, jakie są formy czy możliwości wsparcia. A wszystko to bardzo rzeczowo, solidnie, ale też stosunkowo przystępnie.
Choć stwierdzenie to nieco ryzykowne, książkę „Dzieciństwo i dorastanie z ADHD” wypada polecić wszystkim, którzy zetknęli się już lub którzy zetknąć się mogą z problemem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rodzicom, których dziecko cierpi na ADHD, nauczycielom czy pedagogom. Przede wszystkim bowiem publikacja ta obala wiele powszechnych nawet wśród pedagogów mitów na temat ADHD. Choć to zabrzmi niezręcznie – wśród moich przyjaciół ze studiów bardzo wielu było głęboko przekonanych, że ADHD to wyłącznie skutek nieodpowiedniego wychowania. Wielu z nich dziś pracuje w szkołach i sądzę, że lektura książki Hancia mogłaby okazać się w ich przypadku bardzo przydatna. Po drugie – Hanć wprawdzie nie opisuje w swej książce absolutnie nowatorskich badań, ale wskazuje za to na bardzo ważny w życiu dziecka rozwój. Pokazuje, jak stymulować i wspierać rozwój dziecka z ADHD, ale też – jak wystrzegać się czy niwelować skutki tych błędów wychowawczych, jakie już miały miejsce.
Bardzo obszernie omawia Hanć – i ta część dla nauczycieli czy rodziców może okazać się nieco trudniejsza do przyswojenia – aspekty biologiczne czy medyczne ADHD i leczenia go. Jednak wystarczy nieco więcej uwagi, by pierwsze rozdziały książki przeczytać, co z pewnością mocno wzbogaci naszą wiedzę o przyczynach występowania ADHD. W swej publikacji bowiem Hanć pisze raczej przystępnie, rzetelnie i konkretnie, co dla rodziców może okazać się bardzo cenne. Problemem – jak napisałem – mogą okazać się wyłącznie części dotyczące już wyłącznie sfery medycznej lub biologicznej. Warto zwrócić uwagę na książkę Hancia również z jeszcze jednego powodu. Mimo że autor porusza w niej wszystkie najważniejsze tematy związane z ADHD, jego publikacja – delikatnie rzecz ujmując – nie odstręcza objętością.
Całość udaje się autorowi zmieścić na nieco ponad 100 stronach, a załączony wykaz literatury czy stron internetowych dotyczących problemów z pewnością stanie się znakomitą wskazówką dla wszystkich, którzy swą wiedzę na temat ADHD będą chcieli dodatkowo poszerzyć.