Recenzja książki: Dobre wieści. Wspomnienia najsłynniejszej rzeczniczki prasowej Białego Domu

Recenzuje: Justyna Gul

Jak zostać rzecznikiem prezydenta?

Stanowisko rzecznika prasowego jest marzeniem wielu adeptów dziennikarstwa lub filologii, choć fascynujący charakter tej pracy, a także nieustanny rozwój, który w stanowisko jest wpisany, czynią go dobrym rozwiązaniem również dla innych grup zawodowych. Niestety, ostatnie lata i gwałtowne przemiany na scenie gospodarczej i politycznej - zarówno tej krajowej, jak i międzynarodowej - pokazały, że obiektywne dziennikarstwo, a także solidni rzecznicy prasowi odchodzą już powoli do lamusa. Przedstawiciele firm odpowiedzialni za kontakty z prasą popełniają kardynalne błędy, do mediów przedostają się informacje uderzające w dobre imię osób i wizerunek przedsiębiorstw, które nie są w żaden sposób wyjaśniane, zaś strategią polityków powoli staje się brak strategii i kompletny brak poszanowania wyborców.

Dlatego też sztuki dziennikarstwa, a przede wszystkim - bycia rzecznikiem prasowym, należy uczyć się od najlepszych. I to nie tylko jeśli chodzi o sam warsztat pracy, ale o etyczne podejście oraz wartości, jakimi należy się kierować. Jedną z postaci, która może stać się pewnym wzorem, a nawet… mentorem, jest Dana Perino, obecnie dziennikarka kanału Fox News oraz współprowadząca The Five. W Polsce mogliśmy zetknąć się z nią w przeszłości głównie dzięki relacjom z Białego Domu, którego była rzecznikiem prasowym w okresie prezydentury George`a W. Busha. Ta wyjątkowa, silna kobieta była pierwszą republikanką, która została rzecznikiem prasowym Białego Domu i - co więcej - która postanowiła podzielić się swoimi doświadczeniami z szerokim gronem czytelników. Jej książka Dobre wieści, opublikowana nakładem Wydawnictwa Kobiecego, to nie tylko wciągająca lektura o tym, w jaki sposób z rancza Wyoming można trafić do Gabinetu Owalnego, ale też książka o niezwykłym człowieku, jakim jest George W. Bush, o lojalności i zasadach oraz o kulisach pracy w Białym Domu. Po publikację powinni sięgnąć wszyscy studenci dziennikarstwa i komunikacji, pretendujący do roli rzecznika prasowego, a także osoby piastujące już tę funkcję oraz ci czytelnicy, którzy lubią dobrze napisane i oparte na faktach relacje.

Książka Perino wymyka się wszelkich schematom. Znajdziemy tu bowiem wspomnienia autorki z dzieciństwa, czytamy o dorastaniu na ranczu wśród zwierząt, o wycieczce do Waszyngtonu, którą odbyła jako siedmiolatka, o czasach licealnych i przewodniczeniu samorządowi szkolnemu, a także o studiach na Uniwersytecie Południowym Kolorado, które były czasem wytężonej nauki i żywiołowych dysput, toczonych w klubie dyskusyjnym. Ukończenie studiów magisterskich na University of Illinois Springfield oznaczało dla autorki powrót do Denver i krótki epizod z kelnerowaniem, ale wkrótce otrzymała ona możliwość pracy w biurze poselskim kongresmena Scotta McInnisa w Waszyngtonie, zaś stanowisko to było pierwszym na drodze do objęcia funkcji rzecznika prasowego.

Jak pisze Perino: (…) w Waszyngtonie nawiązuje się kontakty. To tu buduje się sieć znajomości i to dzięki tej pierwszej pracy w końcu zostałam rzecznikiem prasowym Białego Domu. Zanim jednak do tego doszło, pracowała również dla kongresmena Dana Schaefera z Kolorado, a po powrocie z Anglii, gdzie mieszkała przez pewien czas z mężem, a także po atakach na World Trade Center, została zatrudniona w Departamencie Sprawiedliwości. Posada zastępcy rzecznika prasowego Białego Domu, Tony`ego Snowa, a następnie objęcie po nim stanowiska, to wynik zarówno szczęścia, znalezienia się w odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie, ale też (przede wszystkim) ciężkiej pracy, profesjonalizmu, chęci do podejmowania nowych wyzwań i nie uchylania się przed najtrudniejszymi nawet zadaniami. Jej żelazne zasady, niezwykła lojalność, oddanie sprawie - wszystko to procentowało, czyniąc z niej osobę, którą sam George W. Bush obdarzył wielkim zaufaniem i szacunkiem.

Dobre wieści jest książką wyjątkową, bowiem nie tylko odsłania przed czytelnikami fakty dotyczące samej prezydentury Busha, jego podróży, problemów społeczno-gospodarczych i politycznych, ale też zdradza mnóstwo szczegółów technicznych dotyczących stanowiska rzecznika prasowego. Autorka, wykorzystując swoje bogate doświadczenie, dzieli się z czytelnikami wskazówkami, jak stać się lepszym w swojej pracy, ale również jak stać się lepszym człowiekiem. Tym samym jest to jedna z tych pozycji, po które sięga się często, szukając inspiracji, wskazówek dotyczących konkretnego postępowania czy ewentualnego rozstrzygnięcia spornej kwestii. Dana Perino nie ukrywa zarówno swego konserwatyzmu, jak i wielkiej miłości do kraju, ale także licznych słabości, z którymi – jak każdy człowiek – musi walczyć. Tyle tylko, że w jej przypadku dzięki wielkiej pasji i zaangażowaniu, a także sile i trwaniu w swych zasadach, walka ta jest często wygrana. Mam nadzieję, że jej książka, stanie się dla wielu przewodnikiem po dobrym i pełnym fascynujących wyzwań życiu.

Autorka bloguje na: http://qulturaslowa.blogspot.com/