Recenzja książki: Chirurgiczne cięcie. Opowieści jeszcze bardziej prawdziwe

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Cechy chirurga to bez wątpienia niesamowita precyzja oraz ogromna odpowiedzialność, których nigdy nie może zabraknąć w jego zawodowym życiu. O kulisach pracy chirurgów opowiada książka Chirurgiczne cięcie. Opowieści jeszcze bardziej prawdziwe są w stanie zaciekawić czytelnika do tego stopnia, że nie odłoży on książki przed przewróceniem ostatniej kartki.

Trzydzieści lat pracy doktora Lecha Muchy sprawiły, że w dziedzinie medycyny ma on wiele do powiedzenia. I właśnie to czyni, prowadząc czytelnika po zawiłych ścieżkach medycznej rzeczywistości. W zwartej treści dwudziestu rozdziałów kreśli obraz codziennego życia chirurga, a rozpoczynająca Chirurgiczne cięcie opowieść o akcji (na cito) mającej na celu przyjęcie spieszącego się na świat wcześniaka pokazuje, jak bardzo liczą się wiedza, doświadczenie oraz nabyte podczas lat pracy ratujące życie umiejętności medycznego personelu.

Ponieważ doktor Lech Mucha dokonał w swoim zawodowym życiu setek chirurgicznych cięć, może się poszczycić znajomością tematu. W swej książce skupia się on na cechach dobrego chirurga (precyzja ruchów, koordynacja oko-ręka, zdolności manualne, umiejętność podejmowania szybkich decyzji, trafność wyborów, odwaga, opanowanie), kontaktach z mediami, wezwaniach do sądów (słuszne i paradoksy), pieniądzach (koszty wyposażenia, zabiegów, łapówki), trudzie przekazywania pacjentom prawdy. Omawiając kwestię noszenia maseczek podczas pandemii, autor dowodzi, że w tezie o ich szkodliwości nie ma wiarygodności. Wspomina o podróżach z chirurgiem, kiedy to, w razie potrzeby, ma się zapewnioną natychmiastową pierwszą pomoc. Pisze o znaczeniu karetek pogotowia, prywatnych szpitalach (ze względu na brak kontraktów oraz pieniędzy z NFZ stanowią one niecałe 10% polskich szpitali), reklamie w medycynie, powinnościach rodziny w leczeniu pacjenta, chorobach zakaźnych i szczepieniach. Zachęca do udziału w szkoleniach dotyczących ratowania w nagłych wypadkach. Omawia również ogólne zasady ochrony zdrowia (wraz z patologiami i marnotrawstwem), prawa człowieka, protesty środowisk medycznych oraz kwestię odpowiedzialności za kształt systemu zdrowotnego (zastrzeżenia do władzy).

Przy okazji opisywanych zdarzeń autor podaje informacje dotyczące anatomii człowieka, zdrowia, stanów chorobowych, objawów, powikłań, wskazań do zabiegów, okoliczności ryzyka, wyposażenia bloków operacyjnych, pracy w zespołach, bezpośrednich kontaktów z chorymi, zaplanowanych, ale i nagłych działań. Wszystko popiera barwnymi (czasem żartobliwymi) opisami konkretnych przypadków. Tłumaczy na język polski łacińskie zwroty. Wielokrotnie sięga do historii, odwołuje się do tekstów biblijnych (gdy są to cytaty – podaje sigle), posiłkuje się przepisami prawnymi dotyczącymi zawodu lekarza, przytacza wyniki badań oraz dane statystyczne. Przeplataną osobistymi przemyśleniami relację doktora Muchy bez wątpienia można przyjąć jako autentyczną, bo wynikającą z autopsji.

Oddana do rąk czytelnika publikacja Wydawnictwa eSPe jest kontynuacją książki Chirurdzy. Opowieści prawdziwe. To lektura potrzebna, uświadamia bowiem, jak wielki szacunek oraz wdzięczność należy się tym, których praca jest służbą na rzecz drugiego człowieka.

Tagi: Literatura faktu medycyna