Poplątane ścieżki. Dwór w Zaleszycach t. 2
Agata Sawicka

Tym razem moją recenzję zacznę od informacji, że książkę przeczytałam w jeden wieczór. To najlepsza rekomendacja. Jednym słowem, nie mogłam się od niej oderwać. Jak wieczorem zaczęłam tak skończyłam ok. 2-giej w nocy. To pięknie i nastrojowo opowiedziana historia o trzech kobietach.

Poplątane ścieżki to kontynuacja serii Dwór w Zaleszycach. Juliannę poznaliśmy w pierwszym tomie – Niespokojne serca, kiedy dziewczyna uciekła z domu po kłótni z apodyktycznymi rodzicami. Rodzice chcieli, aby ona kontynuowała rodzinną tradycję i została prawnikiem. Ją jednak bardziej interesowały studia historyczne. Próbowała pogodzić oba kierunki studiów,  jednak nie udało się. Została wyrzucona z pierwszego roku prawa. Po nieprzyjemniej wymianie zdań z rodzicami, postanawia wyprowadzić się. Wsiada w autobus i przez przypadek trafia do Bielunia. Znajduje pracę w miejscowym muzeum, a mieszka u przemiłej starszej kobiety. W domu babci Nusi jest jeszcze jedna osoba, która wynajmuje pokój – Henryk. To mężczyzna, który ukrywa się. Między Julianną a Henrykiem, pomimo sporej różnicy wieku rodzi się uczucie.

Drugi tom – Poplątane ścieżki, ukazują nam szczęście Juliany. Ma cudowną pracę i  jest zwyczajnie szczęśliwa. Kocha i jest kochana. Coraz bardziej zżywa się z  mieszkańcami Bielunia. Jednak jest kilka rzeczy,  które mącą jej dobry nastrój. Między innymi w miasteczku pojawiają się spadkobiercy rodziny Zaleszyckich Chcą oni odzyskać dwór i urządzić w nim hotel. Przyszłość muzeum staje pod znakiem zapytania. Czy Julianna powinna zdradzić sekrety Emilii? Również jej związek z Henrykiem przechodzi chwilowy kryzys. Zawód mężczyzny spędza Juliannie sen z powiek. Odnaleziony w domu babci Nusi list przywołuje wspomnienia starszej pani.

„Objął ją mocniej i pocałował w czubek głowy.

- Jestem , Nusieńko. Zawsze będę przy tobie. Spójrz. – Delikatnie chwycił jej podbródek i uniósł. – Widzisz tę gwiazdę z prawej strony księżyca? Tę, która tak jasno świeci?

Skinęła głową, usilnie powstrzymując łzy.

- Zawsze, kiedy będziesz chciała poczuć mnie przy sobie, odszukaj na niebie najjaśniejszą gwiazdę. Ja też codziennie będę na nią patrzył, szepcząc, że cię kocha… I przypomnij sobie wtedy tę noc, Nusieńko… Ten zapach, ten widok i nas pośród tego wszystkiego. Mogą nas dzielić tysiące kilometrów, ale kiedy oboje spojrzymy w tę jedną, wybraną gwiazdę na niebie, chociaż przez chwilę znowu będziemy razem. Ten kawałek świata będzie tylko nasz i nikt nam tego nigdy nie zabierze.”

Czy Nusia odnalazła swoją miłość? Jak dalej potoczyły się losy Julianny i Henryka? Kto jest prawdziwym spadkobiercą dworu w Zaleszycach? Czytając Poplątane ścieżki znajdziecie odpowiedzi na te pytania oraz poznacie inne historie rodzinne.

Jeszcze kilka lat temu nie czytałam podziękowań uważając, że są nudne. Zmieniłam zdanie. Teraz czytając podziękowania często dowiaduję się jak powstawała dana powieść. Jak wiele trudu Autor włożył w spisanie tej konkretnej historii. Czy jest ona oparta na faktach, czy jest dziełem wyobraźni?  Mimo, że w zasadzie wszystko w tej części znalazło rozwiązanie, będzie kolejny tom. Zaczynam się domyślać kogo będzie on dotyczył. Czy trafnie odczytałam sugestie Autorki? Mam nadzieję, że dowiem się już niebawem. Całą serię polecam z czystym sumieniem. Czytając ją oderwiecie się od codzienności i jestem przekonana, że będziecie śledzić losy Julianny, Emilii i babci Nusi z takim samym zapałem jak ja.

Za możliwość patronowania tej książce i zaufanie dziękuję Wydawnictwu Dragon. Zdecydowanie polecam i zapraszam na stronę Wydawnictwa: http://wydawnictwo-dragon.pl/

Wydawnictwo: Dragon

Ilość stron: 320

Data premiery: 1 lipca 2020

Informacje dodatkowe o Poplątane ścieżki. Dwór w Zaleszycach t. 2:

Wydawnictwo: DRAGON
Data wydania: 2020-07-01
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788381725262
Liczba stron: 320
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię: Małgorzata Przyczyna

Tagi: bóg Literatura obyczajowo-rodzinna