I znowu zaświeci słońce
Agata Sawicka

Oliwia po studziach dziennikarskich szuka pracy i chce zacząć swoje dorosłe życie. Niedługo ma się odbyć jej ślub z Pawłem, którego poznała na studiach. W trakcie przygotowań do ślubu Oliwia zaczyna mieć wątpliwości czy uda im się stworzyć szczęśliwy związek.
Aby dać sobię czas na przemyślenia i poznać niewyjaśnioną historię rodzinną dotyczącą siostry jej babci wyjeżdża z Mysłowic do Zamościa.
W czasie podróży weryfikuje swoje plany, poznaje nowe osoby i spotyka Szymona.
Czy i jak ta podróż wpłynie na życie Oliwii?
Czego Oliwia dowie się o zaginionej siostrze babci?
Opowieść obyczajowa z nutką romansu i wojną w tle. Fabuła toczy się dwutorowo, dzięki temu możemy lepiej poznać losy Rozalii.
Niezależnie od tego, kiedy żyjemy, toważyszą nam te same dylematy i rozterki.
Cudowna i wzruszająca historia o poznawaniu tajemnic i czerpaniu lekcji od starszych pokoleń oraz o poznawaniu samego siebie.
W powieści Agaty Sawickiej, poznajemy dwie historie miłosne bohaterek. Oliwię i Rozalię łączy pokrewieństwo, dzieli odległość i mgliste pojęcie o swoim istnieniu. Każda z nich ma nadzieję na lepszą przyszłość. Oliwia próbuje odnaleźć samą siebie i osiągnąć stabilizację w życiu. W chwilach zwątpienia ufa swoim przeczuciom. Czasami jest naiwna, ale odważnie dąży do celu. Rozalia jest bliska utracie nadzieji na szczęście. Jednak znajduje w sobie siłę, żeby dokonać zmian w życiu.
"I znowu zaświeci słońce" wypełniają różnorodne emocje. Życie każdego człowieka, to jedyna i niepowtarzalna historia. Podążanie za głosem serca i intuicji, dokonywanie własnych wyborów przynosi najlepsze efekty. Szukając szczęścia i miłości można brać przykład z bohaterek powieści.
Wielkie brawa za styl autorki, piękne opisy przyrody i miejscowości, okładkę - oczami wyobraźni widę na niej Rozalię i Oliwię, które w Chorodynowie czekają na spotkanie z bliskimi.

🌞Recenzja
🌞 Tytuł: I znowu zaświeci słońce
🌞 Autor: Agata Sawicka
🌞 Wydawnictwo: Dragon

Kochani Zaczytani weekend się już kończy i na zakończenie przychodzę do Was z recenzją cudnej książki , którą przeczytałam dzięki udziałowi w Book Tour.

Oliwia to młoda kobieta, która skończyła studia dziennikarskie. Chce znaleźć pracę i zacząć swoje dorosłe życie. Poza tym ma zostać żoną Pawła, którego poznała na studiach. Biała suknia, całe te przygotowania są czymś cudownym i są marzeniem każdej kobiety. Jednak Oliwia coraz częściej ma wątpliwości czy Paweł to ten jedyny.
Pod wpływem chwili, impulsu postanawia odbyć podróż, podczas której chce to wszystko przemyśleć .....a zarazem chce wyjechać do Zamościa i poszukać śladów dotyczących jej babci Rozalii, która zaginęła...
Podczas swoje podróży przeżywa różne przygody i spotyka nieznajomego.....
Jak ta podróż wpłynie na jej życie?
Czego Oliwia dowie się o swojej zaginionej babci?
Odpowiedzi na te pytania znajdują się w książce.
To cudowna i wzruszające historia o poznawaniu tajemnic i o poznawaniu samego siebie. Każdy z nas ma wątpliwości czy dobrze robi..To historia Rozalii i Oliwii, które żyły w innych czasach,ale są do siebie bardzo podobne.... Kobieta szukając histori swojej babci odnalazła po części swoją.Często gdy jest nam ciężko musimy wiedzieć,że słońce zaświeci, nawet wtedy gdy nad głową mamy niebo pełne ciemnych chmur.
#książka #kochamczytać #recenzjaksiążkowa #
Dziękuję@czytam_dla_przyjemnosci❤️ za udział w BT , a autorce @agata_sawicka_autorka wielki ukłon 👏👏👏 za tą cudną książkę.
Dla mnie 10/10

Moje lektury październikowe jakby się zmówiły - czyli dotychczasowa "Pierwsza miłość" Krystyny Mirek oraz niniejsza "I znowu zaświeci słońce" Agaty Sawickiej - w każdej znalazłam problemy w związku oraz to samo imię bohaterki z przeszłości - Rozalia. Ale jakże dwa różne ujęcia autorek...
 
 
Oliwia jest świeżo upieczoną panią magister z ogromem wątpliwości w głowie, bowiem za dwa miesiące ma zostać żoną Pawła. Jednak na myśl o ślubie odczuwa stres, przygotowania nie cieszą jej tak bardzo jak powinny, ma dość rozmów na ten temat i nacisków ze strony obu matek, by dogrywać kolejne szczegóły uroczystości i wesela. 
 
Każda panna młoda się tak czuje, ale Oliwka uważa, że to coś więcej niż zwykłe wątpliwości. Znają się od studiów i kocha Pawła, ale nie czuje do niego tego "czegoś" - czy to zatem wystarczy, by ich przyszłe małżeństwo przetrwało latami w miłości i szczęściu? Czy to on jest tym jedynym?

Po szczerej rozmowie z ojcem, który całym sercem wspiera Oliwię, dziewczyna postanawia odciąć się od ślubnych przygotowań i wyjechać na wschód, do Zamościa. Zamierza podążyć tropem rodzinnej tajemnicy, czyli zaginięcia w 1980 roku Rozalii Siemaszkówny - pisarki, siostry babci Wilhelminy. To będzie nie tylko podróż w nieznane, ale też w głąb siebie. Niewiele wiadomo o ciotce, nikt nie ma pojęcia co się z nią stało, jednak Oliwia wierzy, że uda jej się dowiedzieć prawdy a przy okazji dojść do porozumienia ze swoimi uczuciami. Na jej drodze pojawia się niespodziewanie Szymon, mężczyzna który również przed czymś ucieka, jednocześnie skrywając wiele tajemnic... Jak na nich wpłynie to spotkanie? Czy każde z nich odnajdzie odpowiedzi na swoje pytania?

O ile niektóre detale tej powieści mnie denerwowały, to jako całość oceniam ją... - bomba! Uważam, że zbyt często autorka wspominała o negatywnym podejściu bohaterki do ślubu i narzeczonego. Natrętnie powracały do niej myśli o wątpliwościach, o konieczności rozmowy z Pawłem. Tyle razy o tym wspominała, że byłam pewna jaka będzie jej decyzja.
 
Na szczęście sporo zamieszania w fabułę wprowadza Szymon - stwarzający wrażenie niedostępnego, zimnego i twardego, który może by i chciał, ale nie chce znów cierpieć. Po rzucanych przez niego półsłówkach można się domyślić, że spotkało go wiele złego, jednak tajemnica jaką krył w sobie - zaskoczyła mnie!

Jednak to, co w tej książce jest dla mnie najbardziej "wow" to historia Rozalii Siemaszkówny. Jej życie wcale nie było radosne. No dobrze, chwilami było, ale wszystkie zostały zniszczone przez to, co pojawiło się później... Było smutno i boleśnie. Ci, których kochała z wzajemnością znikali a na ich miejsce pojawiali się ludzie, którzy krzywdzili. Jak to się stało, że nagle zniknęła i nikt nigdy nie dowiedział się, co tak naprawdę się stało ze znaną pisarką? 

Uwielbiam takie podążanie tropami do celu, składanie puzzli z malutkich elementów, porażki, małe sukcesy czy śmieszne wydarzenia, jakie spotykają na takiej drodze. Podczas lektury byłam jak zaczarowana, zahipnotyzowana wręcz działaniami losu, który rzucał bohaterów w różne miejsca i dzielił się okruszkami życia Rozalii. To był genialny wątek!

Podsumowując -  "I znowu zaświeci słońce" to historia o miłości, która trwa pomimo wszystko, gdy tylko jest prawdziwa. Opowieść o sekretach, obietnicach, poszukiwaniu siebie, trudnych decyzjach, zachwytach, rozdrożach oraz o bólu odrzucenia, drobnych chwilach szczęścia, zazdrości czy przemocy domowej. Książka poruszająca i pełna tajemnic - teraźniejszych i tych z przeszłości, która nie pomija tematu marzeń czy tego, na ile warto na kogoś czekać. Polecam!

Cześć Wszystkim. Dziś przychodzę do Was z książką pod tytułem „I znowu zaświeci słońce” Agaty Sawickiej. Książka od pierwszej strony mnie urzekła i nie mogę o niej zapomnieć, cały czas moje myśli krążą wokół historii zawartej na stronach powieści.

„… W życiu liczą się właśnie takie drobne, ulotne chwile szczęścia. Jeżeli uda się złapać ich więcej, to razem tworzą wspaniałą całość. Nikt nie ma idealnego życia, każdy z czymś się boryka, ale umiejetność dostrzegania tych niezwykłych chwil czyni człowieka szczęśliwym.”

Oliwia właśnie skończyła studia i niebawem ma wyjść za mąż. Jednak nie cieszą ją przygotowania do ślubu, a dopadają ją coraz większe wątpliwości czy podjęła właściwą decyzję?

Czy to co czuje do narzeczonego to prawdziwa miłość? Czy Paweł jest tym jedynym meżczyzną?

Oliwia postanawia wybrać się w podróż śladami swojej ciotki Rozalii Siemaszkówny. Kobieta zaginęła przed laty w niewyjaśnionych okolicznościach. Oliwia próbuje rozwikłać rodzinną tajemnicę, a jednocześnie spojrzeć na własne życie z dystansu, by móc podjąć właściwą decyzje. Na swojej drodze spotyka Szymona- mężczyznę, który również przed czymś ucieka.

Autorka stworzyła w powieści cudowny klimat, czułam się tak jak bym razem z bohaterami uczestniczyła w ich niezwykłej podróży i razem z nimi szukała właściwej drogi, odpowiedzi na nurtujące pytania.

Oliwia, Szymon,Rozalia są tak realni, że po kilku stronach miałam wrażenie, jakbym ich znała. Nie są idealni, mają swoje wady, popełniają błędy, ale kto tego nie robi? Najważniejsze, że z tych błędów potrafią wyciągnąć odpowiednie wnioski. Fabuła toczy się w czasie teraźniejszym jak i w przeszłości, co daje nam możliwość poznania bardzo dobrze obu bohaterek książki. Z zapartym tchem śledziłam losy Rozalii od jej młodości, aż po moment zaginięcia i utraty kontaktu z rodziną. Oliwii kibicowałam od samego początku, aby podjęła właściwą decyzję, ponieważ było widać, że nie do końca jest szczęśliwa w swoim związku. Szymon staje na drodze dziewczyny pomimo, że nie chce kolejnych komplikacji w swoim życiu, pomaga Oliwii i rusza z nią w podróż. A co z tego wyniknie? Tego musicie dowiedzieć się sami.

Jeszcze wspomnę tu o ojcu Oliwii, który jest dla niej ogromnym wsparciem nie potępia jej i wspiera podjęte przez dziewczynę decyzje, doradza dobrym słowem. W książce znalazłam wiele emocji, które wypływały z każdej strony, a pod koniec powieści łzy potoczyły się po policzkach.

Książkę bardzo polecam. A jeśli Wy szukacie historii o miłości, przyjaźni, sekretach rodzinnych, pełnej emocji to ta powieść jest właśnie dla Was.

czytam_book

Oliwia niedługo wychodzi za mąż za Pawła, którego poznała na początku studiów. Z każdym dniem ma coraz większe wątpliwości. W głębi duszy, wie, że narzeczony nie jest miłością jej życia. Dziewczyna chce wszystko jeszcze raz przemyśleć, poukładać sobie i na spokojnie podjąć ostateczną decyzję o ślubie. Udaje się w podróż do Zamościa, z którego pochodziła jej krewna, znana pisarka, Rozalia Siemiaszkówna. W latach osiemdziesiątych, kobieta zaginęła. Do tej pory nie wiadomo, co się stało. Oliwia próbuje rozwikłać rodzinną tajemnicę. W czasie podróży dziewczyna poznaje Szymona. 

Czy ta wyprawa odmieni jej życie? Czy Oliwia dowie się czegoś o swojej ciotce? Czy coś połączy ją z nieznajomym mężczyzną?

"I znowu zaświeci słońce" to urocza, ciepła książka o poszukiwaniu w życiu tego, co najważniejsze. Szczęściu i miłości. O odwadze, dokonywaniu wyborów i przeznaczeniu oraz o nadziei.

Czytając powieść Agaty Sawickiej, poznajemy dwie skomplikowane historie miłosne. Oliwię i Rozalię łączą więzy krwi, lecz żyją w innych czasach. Każda z nich ma nadzieję na lepsze jutro. Obie pragną być kochane. Oliwia chce odnaleźć samą siebie i swoją drogę w życiu. Ma wątpliwości, ale ufa swoim przeczuciom. Wydaje mi się, że czasami jest naiwna, ale jest też odważna i dąży do celu. Rozalia prawie traci nadzieję na swoje szczęście. Jednak znajduje w sobie siłę, żeby coś w życiu zmienić.

"I znowu zaświeci słońce" to książka przepełniona różnorodnymi emocjami. Życie każdego człowieka, to historia jedyna i niepowtarzalna. Podążajmy za głosem serca i intuicją, dokonujmy dobrych, a przede wszystkimi własnych wyborów. Szukajmy szczęścia i miłości do skutku, tak jak robiły to bohaterki powieści.

Myślę, że warto sięgnąć po tę pozycję, bo jest pełna ważnych, mądrych myśli, którymi warto kierować się w życiu.

Urzekła mnie ta opowieść, przeniosła w piękne miejsca i zabrała w cudowną podróż. Zachęciła też do tego, by w niedalekiej przyszłości wybrać się na magiczne Podlasie.

Bardzo Wam polecam 📚📚.

Nadszedł taki okres w moim bookstargamowym życiu, że coraz częściej sięgam po książki obyczajowe. Tak więc gdy odebrałam wiadomość z propozycją zrecenzowania książki "I znowu zaświeci słońce" autorstwa Pani Agaty Sawickiej nie zastanawiałam się nawet przez moment. Jednym z głównych powodów była oczywiście okładka 😂 ale powiedzcie sami, czyż nie jest piękna?♥️

Oliwia właśnie ukończyła studia i przygotowuje się do swojego ślubu. Dziewczyna jednak nie potrafi się z tego cieszyć, zastanawia się czy uczucie jakim darzy narzeczonego to prawdziwa miłość.
Pod wpływem impulsu rzuca wszystko i wyjeżdża do Zamościa chcąc dowiedzieć się, co stało się z jej babką. Rozalia Siemiaszkówna, utalentowana pisarka, zaginęła przed laty w niewyjaśnionych okolicznościach. Oliwia pomału dociera do poznania prawdy o swojej krewnej.
Jednak to nie koniec niespodzianek. Los stawia na jej drodze Szymona, mężczyznę, który skrywa wiele tajemnic. Z każdym spędzanym razem dniem, oboje coraz bardziej zbliżają się do siebie.
Czy połączy ich uczucie ?
Czy podejmą właściwe decyzje i odnajdą spokój?

Kolejna cudowna opowieść obyczajowa z nutką romansu i wojną w tle. Chyba mam ostatnio szczęście do takich ksiażek. Powieść Agaty Sawickiej napisana jest z pasją i niezwykłą wrażliwością. Fabuła toczy się dwutorowo, dzięki temu możemy również lepiej poznać losy babci Oliwii. I za to przede wszystkim dziękuję autorce, że w swojej książce zamieściła kawałek historii. Czytając, poznajemy losy dwóch kobiet, które marzą o prawdziwej miłości, obie pragną być kochane.
"I znowu zaświeci słońce" to książka przepełniona całą gamą różnorodnych emocji. Lekki i przyjemny styl autorki bardzo przypadł mi do gustu, przez co książkę przeczytałam błyskawicznie. Kolejnym plusem są przepięknie obrane w słowa opisy przyrody i miejscowości. Oczywiście należą się również brawa za okładkę, która zrobiła na mnie przeogromne wrażenie 😍
Historia Oliwii i jej babci, Rozalii z pewnością na długo pozostanie mi w pamięci.
Polecam z całego serca, koło tej książki nie można przejść obojętnie.

Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji ♥️

"Droga prowadząca do osiągnięcia celu nigdy nie jest łatwa. To lekcja, którą daje nam życie, zanim obdarzy nas szczęściem. Wszak nie można nam nigdy zapomnieć, że życie składa się z różnych chwil - tych jasnych jak promienie słońca i tych ciemnych jak burzowe chmury. O ile bardziej smakuje nagroda, gdy okupiona jest naszym własnym trudem i ciężką pracą. Potrafimy wówczas lepiej docenić to, na czym nam zależało i do czego dążyliśmy."
"I znowu zaświeci słońce" to powieść obyczajowa z nutą romansu, gdzie główna bohaterka Oliwia wyrusza w podróż w głąb siebie, ale także w poszukiwaniu śladów zaginionej ciotki Rozalii, słynnej pisarki. Niepewność, która trapi młodą dziewczynę dwa miesiące przed ślubem z najlepszym przyjacielem sprawia, iż wyrusza na Lubelszczyznę. Chce rozwikłać zagadkę zaginięcia siostry swojej babci, a przy tym mieć czas do namysłu nad własnym życiem i decyzjami, które musi wkrótce podjąć.
Bardzo spodobała mi się dwutorowość powieści - podróż Oliwii i życie Rozalii Siemaszkówny w czasie II wojny światowej i jej dalsze losy. Przyznam, że bliższa memu sercu jest właśnie historia znanej pisarki, przepełniona ogromem emocji, które wywołują w czytelniku między innymi współczucie, smutek, ale także nadzieję, że jeszcze będzie pięknie. Nigdy nie jest za późno na zaznanie szczęścia, mimo iż brutalna rzeczywistość na to nie wskazuje. Fragmenty książki Rozalii czytane przez Oliwię są pełne prawd życiowych, które mogą być cennymi wskazówkami na drodze ku szczęściu.
Natomiast wątek Oliwii troszkę mnie denerwował. Może nie sam fakt, że ma wątpliwości co do nadchodzącego ślubu, ale jej podróż i pewna relacja, która rozwija się zbyt szybko. Co prawda wątek ten osadzony jest w 2018 roku, ale mimo wszystko chciałam, by ta znajomość opóźniła trochę zapłon. I zaznaczę, nie piszę tu o fizyczności, a samych uczuciach.
Autorka porusza temat, jakim jest wojna na wschodzie polski, dobrze znany Wołyń, jak uczucia młodych ludzi wystawione są na próbę w czasie, gdy nie jest pewne, czy dożyje się dnia jutrzejszego. Na pewno jest to idealna powieść dla fanów gatunku, którzy szukają przeróżnej gamy emocji, w towarzystwie ciekawego wątku lat 40-60. Zdecydowanie mogę polecić.

Kolejna rewelacyjna powieść autorki. Ciekawie wykreowani bohaterowie, lekki język, urzekający Zamość i coś co kocham najbardziej - wojna w tle. Po raz kolejny autorka kupiła mnie retrospekcjami do czasów wojennych.
Książka przeczytana w ramach Book Tour u dziewczyn z Czytam dla przyjemności.

Po serii o Zaleszycach - tej samej autorki, sięgnięcie po kolejną jej powieść było rzeczą naturalną. Bo Agata Sawicka ma ewidentny talent do pisania historii z pozoru zwykłych, o codzienności "szarych" ludzi. Ale to tylko pozory, bo każda ta opowieść ma swoje drugie dno.

Życie Oliwii wydaje się być szczęśliwe i uporządkowane. Dopiero ślub, co do którego ma pewne wątpliwości wywołuje mętlik. Dziewczyna postanawia na chwilę się od tego odciąć i jedzie w nieznane, tropem swojej zaginionej przed laty ciotki. Ale powieść jest podzielona na dwie części, teraz i dawniej. I ta część współczesna toczy się utartym schematem, za to ta historyczna - to jest najważniejszy element tej powieści. Autorka świetnie pokazuje wojenną zawieruchę, ożywia historyczne wydarzenia, a wszystko to w taki naturalny sposób, pełen emocji, że ciężko się oderwać.

Jest to historia, która całkowicie nas pochłania. Całość, mimo pewnych mankamentów w części teraźniejszej, bardzo mi się podobała. Czekam na kolejną książkę autorki.

Dwie kobiety Oliwia i Rozalia, dwa losy tak odmienne a tak bliskie sobie. Ta pierwsza zaczyna mieć wątpliwości czy powinna brać ślub, który ma być już za chwilę i postanawia wyjechać w podróż. Jednak nie taką zwykłą, ma to być wycieczka śladami Rozalii, siostry babci.

Dostałam książkę o poszukiwaniu siebie i odkrywaniu rodzinnych tajemnic. Autorka płynnie przechodziła od losów Oliwii do Rozalii i odwrotnie. Pokazała, że niezależnie od tego, kiedy się życie toczy, to wszyscy mamy takie same dylematy i rozterki.

Czy Oliwia odnajdzie prawdę o Rozalii? Czy uda jej się odnaleźć samą siebie?

To niezwykle ciepła opowieść o miłości. Nie tylko tej do mężczyzny, ale przede wszystkim do samej siebie. To książka o poszukiwaniu szczęścia, równowagi...

Autorka ma niezwyle lekkie pióro, do tego pozwala zagłębić się w historię, poznać bohaterów. To pozwala nam czytelnikom na większe emocje.

Bardzo mi się podobały rozdziały gdzie bohaterką była Rozalia, dodawały powieści wyjątkowego smaczku. Zresztą cała historia tej kobiety jest warta poznania.

Potrzebujecie uciec od jesieni za oknem? Ta książka jest na to idealnym sposobem.

Oliwia właśnie skończyła studia i niebawem ma wyjść za mąż. Suknia i przygotowania do ślubu, które idą pełną parą nie cieszą jej. Ma coraz więcej  wątpliwości czy naprawdę kocha Pawła i czy jest tym jedynym.  Postanawia dać sobie czas na spojrzenie na wszystko z dystansu i wyjeżdża do Zamościa. Oliwia wyrusza w podróż w głąb siebie ale i w poszukiwaniu zaginionej przed laty w niezwykle tajemniczych okolicznościach ciotki Rozalii. Na swojej drodze poznaje niezwykle tajemniczego Szymona, który zostanie jej towarzyszem w tej wyprawie i  który zdecydowanie przed czymś ucieka.

"I znowu zaświeci słońce " to historia pełna rozterek serca, wyborów życiowych, presji jakiej jaką potrafią wywierać na nas najbliżsi i otoczenie oraz walki o własne marzenia. Bohaterowie są niezwykle dobrze wykreowani, mają wady, popełniają błędy, a ich wybory czy osady nie zawsze są słuszne. Uczą się, wyciągają wnioski choć niekiedy zajmuje im to sporo czasu. Akcja książki toczy się dwutorowo. Mamy czasy współczesne, gdzie obserwujemy losy Oliwii oraz okres II wojny światowej i powojenny poznając Rozalię. Mimo, iż dzieli je czas to okazuje się że łączą je problemy czy obawy. Autorka pokazuje że droga do szczęścia nie zawsze jest łatwa ale zawsze warto walczyć o szczęście i miłość a tym samym nie poddawać się.

Oliwia właśnie skończyła studia i niebawem ma wyjść za mąż. Ale z dnia na dzień targają nią coraz większe wątpliwości, czy aby na pewno Paweł jest tym jedynym, na całe życie.
Dlatego wyrusza do Zamościa śladami siostry jej babki Rozalii Siemaszkównej, która zaginęła przed laty w niewyjaśnionych okolicznościach.
Oliwia chce dowiedzieć się co takiego przydarzyło się ciotce i przy okazji zastanowić nad własnym związkiem.
Po drodze spotyka Szymona, który też przed czymś ucieka.

Czy tej dwójce uda się poukładać własne sprawy?
Czy Oliwia odkryje tajemnicę zniknięcia Rozalii?

Tego dowiecie się z tej niezwykle wzruszającej i pełnej emocji książki, gdzie każda z bohaterek, trzymając nas za rękę, opowiada o swoich losach.
A uwierzcie, nie będą to proste historie.
Zwłaszcza powrót do przeszłości, w której jesteśmy razem z Rozalią, może doprowadzić nas do łez.
Pomimo trudności, kobieta nigdy nie straciła wiary i nadziei w to, że jej los w końcu się odmieni i odnajdzie swoje szczęście.
Oliwia też będzie miała nie lada orzech do zgryzienia.
Jak sobie z tym poradzi?
Zobaczycie.

Autorce doskonale udało się uchwycić smutek, wrażliwość i wątpliwości bohaterek, dzięki czemu identyfikujemy się z nimi już od pierwszych stron.
Razem przeżywamy to, co je spotyka i pragniemy, aby były szczęśliwe.
Bardzo to wszystko było ludzkie.
Bardzo wiele przyniosło wzruszeń i przemyśleń.
Bardzo wiele wylałam przy niej łez.
Bo jedna historia, to po trosze moja historia.
Dlatego mam wyryty na ciele napis: ,,Nadzieja umiera ostatnia".
I tego się trzymam.

A Wy, zaopatrzeni w chusteczki, siadajcie i czytajcie.
Ja polecam.