Niepokorne. Klara
Agnieszka Wojdowicz

    Agnieszka Wojdowicz z wykształcenia polonistka z zawodu jest nauczycielką. Zadebiutowała cyklem fantasy „Strażnicy Nirgali”, który skierowany był głównie dla młodzieży. Pierwsza, główną bohaterką trylogii „Niepokorne” jest Eliza pochodząca z Kongresówki, jedna z pierwszych studentek farmacji Uniwersytetu Jagielońskiego. W drugim tomie wiodący wątek będzie dotyczył głównie Klary, młodej emancypantki, choć bardzo ważne i wiążące postacie to Eliza i Judyta interesująca artystka – malarka.

Wszystkie one mają problemy związane z uczuciami i płcią przeciwną lecz przede wszystkim z pewnym zaakceptowaniem ówczesnego świata. Każda z nich chciałaby być niezależna, mieć możliwość wygłaszania swoich poglądów, nie być narażoną na pewne uwagi co im przystoi, a co nie, oraz na wiele narzucanych rzeczy, wynikających z obyczajności ówczesnego świata. Właśnie Klara jest z nich trzech osobą najbardziej nie poddającą się konwenansom i jako dziennikarka walczy o prawa dla robotnic. Jako córka profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego ma ogromnie chłonny umysł i nieustępliwy charakter. Hasła „wyzwolenia kobiet” w jej przypadku spadają na bardzo dobrze przygotowany grunt. Jej walka niezrozumiała dla wielu osób z otoczenia, stanie się jednak celem samym w sobie.

   Ogromnie podoba mi się plastyczność tej powieści,dzięki której bardzo łatwo możemy wczuć się w rolę głównych bohaterek i stając razem z nimi przed wielkimi dylematami, próbować zarówno je rozwiązać jak i walczyć z pewnymi utartymi poglądami. Wielkim plusem jest wspaniały język, który nie tylko sprawnie wprowadza nas w opisywane lata, lecz również powoduje u czytelnika pewną łagodność i utożsamiając go z fabułą pomaga dostrzec rzeczy, na które normalnie nie zwróciłby uwagi. Autorka dzięki drobnym szczegółom ukazuje relacje bohaterów w sposób ogromnie atrakcyjny dla czytelnika. Przedstawienie „zwykłego” życia, fascynacji, pragnień, marzeń po walkę o prawa dla kobiet daje możliwość spojrzenia na ówczesne kobiety z szerokiej perspektywy.

    Bohaterki znając swoją wartość próbują walczyć ze stereotypami, z pewnym określonym ich spostrzeganiem w taki sposób, by nie tracić nic na swojej kobiecości. Ważną rolę w trylogii zajmują również miasta toczącej się akcji. Tak jak w pierwszym tomie ukazany jest niesamowity Kraków, tak w drugim jednym z bohaterów jest urokliwy Wiedeń. Jednak najważniejszą rolę ogrywają tutaj poglądy, szukanie własnej tożsamości, realizacja pragnień i marzeń. Chwała autorce, że umiejętnie dysponując słowem nie dopuściła do jakiejkolwiek ckliwości, czy przesłodzenia a stworzyła powieść,pięknie osadzoną w pewnym klimacie, który czaruje czytelnika i pozwala na chwile całkowitego zaangażowania w fabułę, w którą ja osobiście wsiąkłam bez końca. Zdecydowanie polecam!