Rzadko odpuszczam sobie przeczytanie książki do końca. Tutaj pominęłam dwa ostatnie rozdziały. Jak się zapewne domyślacie to książka o kościele, księżach i wszelkich nieprawidłowościach jakie mają miejsce wśród duchowieństwa. Jest tutaj mowa o tej negatywnej stronie jakiej dopuszczają się klerycy. Już od seminariów zauważana jest propaganda jaką wtłacza się w ich codzienne życie. Stają się oni odseparowani od społeczeństwa i muszą zaakceptować wszystkie odcienie Kościoła. Wchodzą w ten system czy ukrywają swoje prawdziwe ja? Być może dla wielu z nich jest to ucieczka przed życiem czy chęć wzbogacenia się? Trochę zdenerwowała mnie ta jednostronność, ale widocznie taki był cel książki i uwypuklenie wszelkiego zła. Oczywiście nie ma co zaprzeczać - to się dzieje, ale czy tylko jest jedna strona medalu? „Duchowni o duchownych” to byli księża, którzy opowiadają swoje historie z czasów kapłaństwa... ale nie tylko. Znajdzie się parę słów od obecnych księży i ich pogląd bez lukru. Jednak ta książka mnie znudziła, nie czuję żebym dowiedziała się czegoś nowego. Potwierdza się to, że instytucja Kościoła to nie kwestia wiary, a mentalności ludzi, którzy jej przewodzą.
Wydawnictwo: Od deski do deski
Data wydania: 2019-05-07
Kategoria: Duchowość, religia
ISBN:
Liczba stron: 200
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię:
Ksebardo
W rozmowie z Arturem Nowakiem Stanisław Obirek - były jezuita, jeden z niepokornych polskiego Kościoła, opowiada o swoim życiu. O dzieciństwie w pegeerze...
To powieść o ojcach, o których się nie mówi. O niby rodzinach, których oficjalnie być nie może. O krzywdzie dzieci, która przez hipokryzję i system praktyk...