Okres międzywojenny to nie był łatwy czas, w szczególności dla kobiet mieszkających na wsi. Ich życie bywało ciężkie, a praca zaczynała się, zanim inni wstali, a kończyła, kiedy inni dawno spali. Ich marzenia bardzo się różniły od tych teraz. Pragnęły posiadać własne buty, łóżko do spania, mieć zapewniony posag, aby dobrze wyjść za mąż. Równouprawnienie tak naprawdę nic nie znaczyło, a kobieta miała być posłuszna, to ojciec, a później mąż miał prawo głosu. Życie naszych babć, prababek, które mieszkały na wsi, znacząco różniło się od tego, co mamy teraz. Jak dokładnie wyglądało?
Książka przenosi nas na Polską wieś początku XX wieku i pozwala poznać bardzo blisko kobiety tam mieszkające. Nie jest to obraz pełen szczęścia, a chwilami byłam mocno zaskoczona tym, jak to wszystko wyglądało, jak było im ciężko, jak dużo było na ich głowach, a jednocześnie jak mało wdzięczności otrzymywały w zamian. Te kobiety zasługiwały na wielki szacunek, na to, by być podziwiane, uznane za bohaterki.
Mnie książka przypadła do gustu. Czytało się ją szybko, a podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji.
„Chłopki. Opowieść o naszych babkach” to książka pokazująca obraz Polskich kobiet żyjących na wsi w okresie między wojennym. Moim zdaniem warto ją przeczytać i polecam.
Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA
Wydawnictwo: Marginesy
Data wydania: 2023-05-17
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 496
Dodał/a opinię:
Anna Kaczor
Najlepsza książka na zimę 2018! Sprzątały, zmywały, froterowały, prały. Gotowały, cerowały, szyły. Współczuły, przytulały, kochały, ratowały. Ocierały...
"Złapałem poezję i literaturę, jak łapie się katar czy grypę" - napisał Słonimski. I tak zarażony pozostał na zawsze. Żonglował poezją, dramatem, prozą...