Nowości z Impulsu

Data: 2015-08-27 12:53:28 | Ten artykuł przeczytasz w 6 min. Autor: Sławomir Krempa

W Oficynie Wydawniczej „Impuls” jak zawsze – wrze. Na pierwszy ogień - Współczesne teorie i nurty wychowania profesora Bogusława Śliwerskiego, czyli jedno z najgoręcej oczekiwanych wznowień. Mamy nadzieję, że ten wyjątkowy podręcznik stanie się kolejną zachętą do zgłębiania „świata pedagogicznych idei", ich korzeni i współczesnej ewolucji, bez roszczenia sobie pretensji do jakiejkolwiek formy wyłączności – nie jest ona przecież ostatecznym, zamkniętym zbiorem teorii czy nurtów współczesnego wychowania, lecz zaledwie otwarciem pola do ich zaistnienia, pola, które z czasem wypełni się kolejnymi ich rodzajami i odcieniami. Warto kontynuować rozpoczęty przez omówionych w publikacji Profesorów proces badań metateoretycznych, po to, by dokonywanie wyborów nie wiązało się z hierarchicznym ich porządkowaniem ze względu na siłę, wagę czy znaczenie. W podręczniku znajdziemy obszerne omówienia m.in. pedagogiki filozoficznej, chrześcijańskiej pedagogiki personalno-egzystencjalnej, pedagogiki społeczno-personalistycznej, pedagogiki serca i miłości, teorii Gestalt, pedagogiki autorytarnej i niedyrektywnej, radykalnego humanizmu, ponowoczesności, wreszcie – pedagogiki emancypacyjnej, międzykulturowej i analityczno-krytycznej. Każdą teorię wychowania poprzedza biogram prekursora danej myśli naukowej.

Więcej informacji:

http://impulsoficyna.com.pl/nowosci/wspolczesne-teorie-i-nurty-wychowania,1682.html

Wbrew obiegowym opiniom wrzesień i początek roku szkolnego to źródło stresu nie tylko dla uczniów. Także i nauczycieli nie jest to łatwy moment. Co więcej, nauczyciel należ do grupy zawodowej narażonej na największy stres i o tym właśnie mówi najnowsza publikacja Stanisława Korczyńskiego Stres w pracy zawodowej nauczyciela. Czym jest stres? Stałym elementem życia codziennego, od wczesnej młodości – a nawet dziecięctwa – do późnej starości. Ta światowa epidemia współczesnych czasów, jak określiło zjawisko ONZ, przypadła w szczególnym udziale nauczycielom jako grupie zawodowej żyjącej w ciągłym stanie podwyższonej gotowości. Stres w pracy nauczyciela płynie z rozmaitych źródeł: psychicznych, umysłowych, emocjonalnych, a nawet fizycznych – sami pedagodzy obserwują jego działanie i zgubne skutki, z którymi zmagają się na co dzień, bez wsparcia ze strony społeczeństwa (co więcej: opinia społeczna, a raczej rządzące nią stereotypy, to kolejny czynnik stresogenny). I chociaż stres zawodowy pedagogów stał się przedmiotem dociekań naukowych już w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku, to polska bibliografia przedmiotu pozostaje wyjątkowo szczupła. Lukę tę znakomicie uzupełnia publikacja Stanisława Korczyńskiego, oparta na przesłankach metodologicznych, wykorzystująca współczesne teorie stresu i badania własne. Zasadniczym celem opracowania jest ukazanie pracy pedagogicznej z punktu widzenia społecznego jej odbioru przez nauczycieli, z uwzględnieniem płci i stażu pracy zawodowej. Starano się poznać sytuacje najbardziej obciążające w zawodzie nauczyciela, które są źródłem stresu, oraz dostrzegane przez nauczycieli skutki dla ich zdrowia i psychicznego funkcjonowania, a także sposoby ich radzenia sobie ze stresem. Przedmiotem badań uczyniono nie tylko źródła nauczycielskiego stresu, ale także konsekwencje długotrwałego stresu i sposoby radzenia sobie z nim.

Więcej informacji:

http://impulsoficyna.com.pl/wyszukaj/stres-w-pracy-zawodowej-nauczyciela,1601.html

Co bardziej świadomi odbiorcy coraz częściej pamiętają, że „edukacja” jest pojęciem bardzo szerokim i mieści w sobie również edukację osób niepełnosprawnych, nadal – mimo niewątpliwej rewolucji w tym zakresie – przez ogół traktowanej po macoszemu. Pomocą w tym względzie służy zeszyt ćwiczeń Mirosławy Cuper i Katarzyny Sabeli Trenuj umysł. Zeszyt ćwiczeń do pracy z osobami z zaburzeniami pamięci. Książka ta zawiera zestaw ćwiczeń nazwanych na nasze potrzeby kartami prac wraz z rozwiązaniami, stworzony na bazie wieloletnich doświadczeń płynących z pracy zawodowej autorek oraz dostępnej literatury. Nie opiera się ona na konkretnej metodzie. Ćwiczenia o różnym stopniu trudności oraz zróżnicowanej tematyce, bazujące na wiedzy ogólnej, nadają się do prowadzenia zajęć o charakterze zarówno indywidualnym, jak i grupowym. Prowadzący może na swój sposób oraz na własne potrzeby modyfikować i łączyć poszczególne zajęcia. Wielorakość zadań umożliwia pracę z podopiecznymi z różnymi stopniami zaawansowania choroby. Proponowane zajęcia to: anagramy, krzyżówki, wykreślanki, zadania opierające się na skojarzeniach, podstawowej wiedzy matematycznej, geograficznej i polonistycznej. Najlepsze rezultaty osiąga się w początkowym etapie choroby, nie można jednak zapominać o tym, że terapia pozytywnie oddziałuje na chorego także w późniejszym okresie. Pacjent może uczestniczyć w różnych metodach terapii: psychoterapii, gelatoterapii, rehabilitacji, muzykoterapii, choreoterapii, dramatoterapii, treningu orientacji, terapii zajęciowej, relaksacji i innych. Wymierne efekty pracy uzyskujemy dzięki holistycznemu podejściu do osób dotkniętych otępieniami.