Europejska Książka Roku 2008

Praca "Powojnie. Historia Europy od roku 1945" brytyjskiego historyka Tony'ego Judta została uznana "Europejską Książką Roku 2008r".
  

 Tom, w którym Judt wyjątkowo barwnie opisuje nie tylko polityczną, lecz także gospodarczą i społeczną historię kontynentu po wojnie, ukazał się właśnie także po polsku nakładem poznańskiego Rebisu.Judt jest znawcą m.in. historii Francji. Obecnie wykłada na New York University.

"Powojnie" (2005) to jego siódma książka.
Brukselska nagroda ma promować europejskie wartości. W jury, któremu przewodniczył hiszpański pisarz, zasiedli pisarze i publicyści z całej Europy.

Nagroda przyznana została po raz drugi. W zeszłym roku zdobył ją były belgijski premier Guy Verhofstadt za "Stany Zjednoczone Europy", zapis wizji, według której nasz kontynent powinien się jednoczyć.

W 1945 roku Europa była zdruzgotana. Znaczną jej część spustoszyły wojna, masowe rzezie i bombardowania. Panował chaos. Wschodnia część kontynentu dostała się pod panowanie Związku Radzieckiego - jeden despotyzm zastąpił drugi. Dzisiaj ZSRR już nie ma, a demokratyczna Unia Europejska sięga granic Rosji.
Książka "Powojnie. Historia Europy od roku 1945" przedstawia wspaniałe i skomplikowane dzieje, na które wciąż pada cień wojny. Opowiada o podnoszeniu się kontynentu z gruzów, o upadku radzieckiego komunizmu, powstaniu Wspólnot Europejskich i UE, o końcu imperiów kolonialnych oraz niełatwym i zmieniającym się stosunku do związanych z Europą supermocarstw: Rosji i Ameryki.
Tony Judt docieka przyczyn rozkwitu niemieckiego i upadku brytyjskiego przemysłu motoryzacyjnego, łączy paryskie wydarzenia 1968 roku z tym, co się wtedy działo w Pradze, w Warszawie i we Włoszech, porównuje dyktaturę Salazara w Portugalii, Hiszpanię Franco i Rumunię Ceauşescu. Jasno i zwięźle opowiada o nowych zjawiskach ogarniających całą Europę, a zarazem o różnicach doświadczeń jej wschodniej i zachodniej części.

Autor zapoznaje czytelnika z grecką wojną domową, skandynawską demokracją socjalną, napięciami w wielojęzycznej Belgii, walkami w Irlandii Północnej i kraju Basków. Snuje jednak nie tylko historię narodów, ale i ludzi, Churchilla i Mitteranda, generałów Franco i Jaruzelskiego, Silvia Berlusconiego i Józefa Stalina.Powojnie mówi też o historii kultury i społeczeństw: o francuskim i czeskim kinie, o powstaniu lodówki i upadku autorytetu intelektualisty, o imigracji i gastarbeiterach, egzystencjalizmie i punk rocku, Montym Pythonie i architekturze brutalistycznej.

Źródło: www.czytelnia.onet.pl