Znajomi z pociągu
Patricia Highsmith

Czy trzeba przedstawiać Wam Patricię Highsmith? Jeśli naprawdę w jakiś sposób jeszcze nie poznaliście jej twórczości, to wspomnę tylko jedno dzieło, które z pewnością wszyscy znają z małego bądź dużego ekranu - Utalentowany pan Ripley (oraz pozostałe części składające się na cykl kryminałów o Tomie Ripleyu), w którym autorka prezentuje mroczne i fascynujące studium osobowości psychopatycznej.

Dzięki Noir sur Blanc możemy cieszyć się kolejnymi dziełami tej zmarłej prawie trzydzieści lat temu pisarki - mistrzyni powieści psychologicznych z wątkiem kryminalnym, których wiele doczekało się ekranizacji, a Znajomych z pociągu reżyserował sam Alfred Hitchcock w 1951 roku, zmieniając tylko tytuł na Nieznajomych z pociągu.

Znajomi z pociągu, jak niektórzy uważają nie był debiutem Patricii Highsmith. Powieść powstała w 1950 roku i być może przeszłaby bez większego echa, gdyby nie zainteresowanie Hitchcocka. Zanim o samej książce, jedna wiadomość dla tych, którzy film widzieli. Książka jest zupełnie inna, mroczniejsza, bardziej nastawiona na tło psychologiczne bohaterów, z których budowania słynęła Patricia. Warto więc przeczytać

Znajomi z pociągu to thriller psychologiczny, który powinno się czytać przed dłuższymi podróżami tym środkiem lokomocji - ku przestrodze. Nie zawsze niewinna z początku rozmowa z nowo poznaną osobą może okazać się li tylko chwilką dla zabicia czasu.

Dwóch bohaterów, Charles Anthony Bruno i Guy Haines. To między nimi będzie rozgrywała się akcja książki i poznajemy ją z perspektywy obu mężczyzn.

Ktoś mógłby pomyśleć, że tylko kobiety opowiadają całe swoje życie i problemy z nim związane nowo poznanym osobom. Nic bardziej mylnego. Bo oto Guy maluje obraz ze szczegółami swojego nie bardzo udanego małżeństwa, separacji, przyszłego rozwodu (na który nie ma zgody żony) i całkiem nowej miłości. Opowiada o swoich kłopotach, a wypijany alkohol coraz bardziej rozwiązuje mu język. Trzeba przyznać, że Bruno jest świetnym słuchaczem. A w jego głowie kiełkuje iście szalony pomysł. Propozycja Bruna zwaliłaby z nóg każdego, ale Guy nie sądzi, że jeszcze kiedykolwiek spotka tego człowieka.

Znajomi z pociągu bywają porównywani do Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego. Niezbyt lubię porównania, zwłaszcza do klasyków, ale w tym przypadku nie dziwię się, bo Patricia Highsmith zgłębiała oprócz pozycji dotyczących psychiatrii i psychologii (Karl Menning, Zygmunt Freud) także powieści Dostojewskiego. Czerpiąc z takich źródeł i mając niebywały talent pisarski musiały powstać tak wyjątkowe teksty z bohaterami mrocznymi, których studium psychologiczne zasługuje na najwyższe noty.

Z pewnością nie zaspokoiłam Waszej ciekawości. I o to chodziło.

Jeśli podobały Wam się późniejsze powieści Highsmith to sadzę, że i ta przypadnie Wam do gustu. To klimatyczny, trzymający w napięciu thriller, mroczny i zmuszający nas do refleksji nad swoimi zachowaniami.

Sprawdźcie ile w Was z Guya, a ile z Bruna?

Czy trzeba przedstawiać Wam Patricię Highsmith? Jeśli naprawdę w jakiś sposób jeszcze nie poznaliście jej twórczości, to wspomnę tylko jedno dzieło, które z pewnością wszyscy znają z małego bądź dużego ekranu - Utalentowany pan Ripley (oraz pozostałe części składające się na cykl kryminałów o Tomie Ripleyu), w którym autorka prezentuje mroczne i fascynujące studium osobowości psychopatycznej.

Dzięki Noir sur Blanc możemy cieszyć się kolejnymi dziełami tej zmarłej prawie trzydzieści lat temu pisarki - mistrzyni powieści psychologicznych z wątkiem kryminalnym, których wiele doczekało się ekranizacji, a Znajomych z pociągu reżyserował sam Alfred Hitchcock w 1951 roku, zmieniając tylko tytuł na Nieznajomych z pociągu.

Znajomi z pociągu, jak niektórzy uważają nie był debiutem Patricii Highsmith. Powieść powstała w 1950 roku i być może przeszłaby bez większego echa, gdyby nie zainteresowanie Hitchcocka. Zanim o samej książce, jedna wiadomość dla tych, którzy film widzieli. Książka jest zupełnie inna, mroczniejsza, bardziej nastawiona na tło psychologiczne bohaterów, z których budowania słynęła Patricia. Warto więc przeczytać

Znajomi z pociągu to thriller psychologiczny, który powinno się czytać przed dłuższymi podróżami tym środkiem lokomocji - ku przestrodze. Nie zawsze niewinna z początku rozmowa z nowo poznaną osobą może okazać się li tylko chwilką dla zabicia czasu.

Dwóch bohaterów, Charles Anthony Bruno i Guy Haines. To między nimi będzie rozgrywała się akcja książki i poznajemy ją z perspektywy obu mężczyzn.

Ktoś mógłby pomyśleć, że tylko kobiety opowiadają całe swoje życie i problemy z nim związane nowo poznanym osobom. Nic bardziej mylnego. Bo oto Guy maluje obraz ze szczegółami swojego nie bardzo udanego małżeństwa, separacji, przyszłego rozwodu (na który nie ma zgody żony) i całkiem nowej miłości. Opowiada o swoich kłopotach, a wypijany alkohol coraz bardziej rozwiązuje mu język. Trzeba przyznać, że Bruno jest świetnym słuchaczem. A w jego głowie kiełkuje iście szalony pomysł. Propozycja Bruna zwaliłaby z nóg każdego, ale Guy nie sądzi, że jeszcze kiedykolwiek spotka tego człowieka.

Znajomi z pociągu bywają porównywani do Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego. Niezbyt lubię porównania, zwłaszcza do klasyków, ale w tym przypadku nie dziwię się, bo Patricia Highsmith zgłębiała oprócz pozycji dotyczących psychiatrii i psychologii (Karl Menning, Zygmunt Freud) także powieści Dostojewskiego. Czerpiąc z takich źródeł i mając niebywały talent pisarski musiały powstać tak wyjątkowe teksty z bohaterami mrocznymi, których studium psychologiczne zasługuje na najwyższe noty.

Z pewnością nie zaspokoiłam Waszej ciekawości. I o to chodziło.

Jeśli podobały Wam się późniejsze powieści Highsmith to sadzę, że i ta przypadnie Wam do gustu. To klimatyczny, trzymający w napięciu thriller, mroczny i zmuszający nas do refleksji nad swoimi zachowaniami.

Sprawdźcie ile w Was z Guya, a ile z Bruna?