Zmyślone życie Siergieja Nabokowa
Paul Russell

Siergieja Nabokowa poznajemy jako 43-letniego mieszkańca bombardowanego przez RAF Berlina. Kiedy pewnego razu w pracy zdobywa się na stwierdzenie: Mimo wszystko Anglia jest najbardziej cywilizowanym krajem na świecie, zostaje oskarżony o rozpowszechnianie wywrotowych haseł. Zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji, rozumie, że wkrótce zostanie aresztowany - nie wie jednak jak szybko to nastąpi - postanawia więc spisać swoje wspomnienia. Siergiej - odkąd pamięta, żył w cieniu swego genialnego brata. Urodził się, jak sądził - zbyt szybko, bo 11 miesięcy po Vladimirze. Był krótkowzrocznym, niezdarnym, leworęcznym, jąkającym się homoseksualistą, co było przyczyną niechęci ze strony rodziny i znajomych. Dzięki wielokrotnym retrospekcjom i pierwszoosobowej narracji możemy zobaczyć świat oczami niechcianego, zawiedzionego dziecka, nieszczęśliwego i odrzuconego młodzieńca i w końcu mężczyzny uwikłanego w zadymiony, duszny i lepki świat paryskich kawiarenek, zaciemnionych uliczek i miejsc w których paląc opium gromadzili się najwybitniejsi przedstawiciele bohemy artystycznej tamtych czasów. Przez stronice książki przewijają się sylwetki wspaniałych artystów i osobistości początku XX wieku - Vladimir Nabokow, Pavel Tchelitchew, Sergei Pavlovich Diaghilev, Pablo Picasso, Gertrude Stein, Jean Cocteau, a nawet Coco Chanel. Świat widziany oczami Siergieja Nabokova jest dość niecodzienny. Pierwsze miłości, odrzucenia, ekscentryczny wujek Ruka, próby wyleczenia z homoseksualizmu, życie w porządnej, arystokratycznej rodzinie w carskiej Rosji, wyjazdy do wiejskich posiadłości, rosyjskie teatry, słynny balet, w końcu brutalną rewolucję. Widzimy zimne, podłe wręcz oblicze Vladimira Nabokowa, ciagłe odrzucanie brata, brak kontaktu i bliskości tak potrzebnej zawsze odpychanemu Siergiejowi. Po ucieczce z Rosji Siergiej przebywa w Wielkiej Brytanii, Paryżu i Niemczech - bezwstydny i pełen opiumowego dymu Paryż, jego upadek moralny, podejrzane miejsca, wybitni mieszkańcy, imigranci - wszytko to bez reszty pochłania młodego Nabokowa, samotnego, opuszczonego, jedynie chwilami przeżywającego prawdziwą miłość i szczęście. Nawet na obczyźnie Vladimir nie potrafi wyciągnąć do brata przyjaznej dłoni. Studia na Cambridge przynoszą nowe doświadczenia, znajomości, nowe miłości, jedynie relacje braci pozostają bez zmian. Historia momentami zabawna, momentami przeraźliwie smutna i bolesna, na pewno warta poznania i zauroczenia się w każdym zdaniu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Piękna, pełna nostalgii opowieść o samotnym człowieku, który przez całe życie toczył walkę o swoje szczęście. Tym człowiekiem był Siergiej Nabokow, brat znanego pisarza rosyjskiego, Władimira Nabokowa. Historia zaczyna się w listopadzie 1943 r. w Berlinie. Siergiej spisuje historię swojego życia, zanim wszystko, co przeżył, co widział i czego doświadczył uleci i zostanie zapomniane, zanim upomni się o niego Gestapo lub przerwą mu angielskie bombardowania. Siergiej Nabokow od dziecka był inny, był outsiderem. Tak różny od swojego wychwalanego i stawianego za wzór brata, tak zagubiony w świecie, w którym przyszło mu żyć. Był kochany, lecz nierozumiany i nieakceptowany. I tu na przeszkodzie pełnej akceptacji stał jego homoseksualizm oraz jego brak umiejętności bycia kimś innym, udawania człowieka, którym chcieli go widzieć najbliżsi. Siergiej przez większość swojego życia był rozdarty pomiędzy powinnością, oczekiwaniami innych, a własnymi potrzebami. To rozdarcie było pożywką dla wyrzutów sumienia, niskiego poczucia własnej wartości, braku samoakceptacji. Poszukiwanie własnej tożsamości przez Siergeja Nabokowa było szczególnie bolesne, naznaczone wstydem, tajemnicami i odrzuceniem przez osoby, na których zależało mu najbardziej. Powieść Russella zabiera czytelnika w nostalgiczną podróż po dawnym, przedrewolucyjnym Petersburgu, przedwojennych Londynie, Cambridge, Pradze, Paryżu, Berlinie, aż po czasy II wojny światowej. Na przestrzeni prawie 400 stron poznajemy życie odchodzących w przeszłość rosyjskich elit arystokratycznych oraz paryskiej przedwojennej bohemy (spotkamy tu Jean`a Cocteau, Igora Strawińskiego, Siergieja Diagilewa i słynne Les Ballets Russes, Coco Chanel, Cole'a Portera, Pawła Tchelitchewa, Gertrudę Stein i innych). Śledząc życie głównego bohatera powieści oglądamy zmieniającą się Europę."Zmyślone życie Siergieja Nabokowa" to również portret współczesnych głównemu bohaterowi ludzi, w tym jego brata Władimira i opis trudnych relacji między braćmi. Pisarz z wyczuciem, ale i realizmem pokazuje homoseksualizm bohatera, jego dojrzewanie i odkrywanie własnej seksualności, nie broni się przed pokazaniem ciemnych stron jego życia. Gdybym miała opisać "Zmyślone życie Siergieja Nabokowa" pojedynczymi słowami byłyby to m.in.: walka, wrażliwość, świętość, zepsucie, szlachetność, miłość, namiętność, samotność. A gdybym miała to zrobić jednym słowem powiedziałbym - zaduma. Z istniejących skrawków faktów, dotyczących zapomnianego brata Nabokowa, Paul Russell stworzył przekonujący portret człowieka z krwi i kości, sprawił, że zmyślone życie stało się realne i namacalne, nadał całej historii mocno biograficzny rys. Dodatkowy punkt należy się pisarzowi za język, którym napisał powieść, idealnie pasujący do bohatera i opowiadanej historii. Kolejny punkt za szczegółowość odtwarzanego minionego świata, dzięki której utwór jest tak realistyczny i klimatyczny. Gdy sięgniecie po tą książkę, nie zniechęcajcie się, bo jej początek nie zapowiada tego, co czeka Was dalej, nie zwiastuje tak wciągającej i interesującej lektury. Ale po jakiś 100 stronach nie będziecie się chcieli już od niej oderwać, będziecie chcieli więcej i więcej, jak ja. A, gdy powieść dobiegnie końca, będziecie tego żałować.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)