Zjadanie Buddy. Życie tybetańskiego miasteczka w cieniu Chin
Barbara Demick

Mam w życiu wszystko, czego mógłbym pragnąć, poza wolnością"
tybetański biznesmen

Tybetańczycy po raz pierwszy zetknęli się z chińskimi komunistami, gdy w latach 30-stych XX w. armia Mao skryła się u nich podczas wojny domowej. To właśnie wtedy, z powodu wielkiego głodu, chińscy żołnierze splądrowali klasztory zjadając zrobione z mąki i maska posążki Buddy, co nie zostało im nigdy zapomniane i wzbudziło ogromną niechęć do tego narodu.

Autorka, oddając głos swoim bohaterom pokazuje nam jak na przestrzeni lat zmieniał się Tybet i pewne małe miasteczko Ngawa.
Poznajemy więc Gonpo, ostatnią tybetańską księżniczkę, która nakreśli nam losy swoje i swojej rodziny. Usłyszymy o Wielkim Głodzie i o tych, którzy dokonali samospalenia.
Dlaczego to zrobili?

Przeczytamy też o Dalajlamie i innych, którzy pomogą nam zrozumieć, dlaczego to właśnie wolność jest dla tybetańczyków najważniejsza i walczą o nią aż do utraty tchu.

Dla mnie, jako osoby, która wcześniej nieszczególnie interesowała się tym, co się dzieje w Tybecie i dlaczego, ten reportaż zrobił ogromne wrażenie.
Wszystko było tu napisane chronologicznie, w sposób zrozumiały i ciekawy.
Bardzo mi się podobało, że prócz faktów w książce jest też wiele emocji, które pomagają zrozumieć uczucia występujących tutaj bohaterów przy konkretnych wydarzeniach.

Jeżeli więc macie ochotę przyjrzeć się z bliska temu niewielkiemu miasteczku i nie tylko, to zapraszam do czytania.