Druga cześć reporterskiej trylogii zapoczątkowana przez bestsellerowe IGŁY
,,Polki, które nazwano zbrodniarkami". Kto tak naprawdę jej nazwał?
Julię Brystygier - współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL , znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu osobiście znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy departamentu założonego przez nią samą - nazwały zbrodniarką jej ofiary.
Siostrę Zdzisława Marchwickiego - Wampira z Zagłębia - nazwał tak wymiar sprawiedliwości w czasach PRL-u. Szybko jednak się z tego wycofał.
A czy może nie być zbrodniarką młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało, a potem przyznaje: ,,kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić"? Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna tak ją nazwały.
Zimne to zbiór reportaży poświęconych historiom zbrodni, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, wyciszone... Lub nie miały dalszego ciągu.
Informacje dodatkowe o Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami:
Wydawnictwo: PWN
Data wydania: 2014-09-08
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 200
Kup książkę Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami
Zobacz także
Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami - opinie o książce
Polscy lotnicy. Niemiecki obóz. Spektakularna międzynarodowa ucieczka Dla nazistów była ona kompromitacją Brytyjczycy chwalą się nią do dziś ...
Nie ostygły jeszcze piece niemieckich krematoriów. Wariat tańczy kalinkę na ludzkiej piramidzie. Z baraku, w którym gwałcą, bucha żar. Zbrodnia...
Przeczytane:2017-05-18, Ocena: 5, Przeczytałam,
Dosyć ciężka książka do przeczytania, z dosyć szczegółowymi opisami makabrycznych zbrodni, a szczególnie trudny dla mnie był ostatni rozdział, gdzie autor opisał bestialstwo Niemców wobec kobiet w czasie Powstania Warszawskiego.
Książka sama w sobie bardzo ciekawa, choć dobór bohaterek nie do końca trafiony. Szczególnie do pozostałych postaci nie pasowała Krwawa Luna, która była zła sama w sobie, podczas gdy większość opisanych w tej pozycji kobiet popełniało zbrodnie pod wpływem traumatycznych przeżyć, czy z powodu zemsty.
Polecam przeczytać. Warto.