Zemsta jest słodka
Alek Rogoziński

Okładka książki jest śliska w dotyku, z holograficznym imieniem i nazwiskiem autora - co jest urocze i tworzy ją unikatowym egzemplarzem. Nie posiadam drugiej takiej. :) Wytłuszczone i wypukłe elementy są składową szaty graficznej. Przewodni kolor to czerwony, z białymi i czarnymi dodatkami. Posiada skrzydełka, co daje jej dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie fragment książki, a na drugim kilka zdań o autorze. Stronice są kremowe, czcionka dość duża, wystarczająca dla naszych oczu. Marginesy i odstępy między wersami zostały zachowane. Podzielona została na rozdziały, które nie są ani krótkie, ani długie. Literówek brak.

Kolejny raz spotykam się z powieścią autora i znów muszę to przyznać. Zabawa była świetna! Czytało się szybko, lekko i przyjemnie, bez jakichkolwiek przeszkód podczas przewracania strony za stroną. Ufam pisarzowi na tyle, że od dawna przestałam czytać opisy do jego książek, czy fragmenty, które zazwyczaj są umieszczane na skrzydełkach. Po prostu biorę książkę do ręki i czytam. Wiem, że się nie zawiodę, wiem, że fabuła pozwoli mi zapomnieć o problemach, rozterkach czy myślach, które mnie dręczą. Odprężam się przy jego specyficznym stylu pełnym ironii, sarkazmu, humoru - który jak wiemy, nie każdy lubi. Ja przepadam i będę za jego prozą do końca świata i jeden dzień dłużej. Jak zwykle na samym początku mamy spis wszystkich ważnych bohaterów, żeby nikt nam nie umknął, żeby się nie pogubić, tak dla przypomnienia. To stały i nieodłączny element jego lektur. 

 

Jeśli chodzi o bohaterów, jest ich dosyć sporo. Może początkowo skupię się na komisarzu Darskim, którego mam przyjemność znać z wielu poprzednich powieści napisanych przez Rogozińskiego. Lubię go, ale tutaj niezbyt się popisał, wnet bym przyznała, że teoretycznie to on nie był potrzebny, bo pozostali bohaterowie niemal sami to wszystko rozwiązali. Także tutaj się nie popisał, ale miło było o nim cokolwiek przeczytać.
Mamy trzy główne bohaterki, ich mężów i dzieci. Te ostatnie spiskują, przez co chwilami ma to fatalne skutki, ale dają nam też wiele śmiesznych scenek, przy których śmiało można chichotać podczas czytania. :D Jeśli chodzi o płeć męską, każdemu dałabym po gębie i wykopała z całych sił z życia. To, co zrobili nie zasługuje na przebaczenie, a jeszcze sposób, w jaki przekazali kobietom wiadomość... Oh, targały mną mocne, negatywne emocje.
Trzy kobiety, niegdyś przyjaciółki, po latach spotykają się, odnawiają znajomość, by móc zacząć spiskować przeciwko swoich mężom, a niedługo już eks mężom. Ich spotkania wiązały się często z niekontrolowanych wybuchem śmiechu, gdyż były to trzy różne postacie, trzy różne charaktery, które mimo wszystko potrafiły się zgrać i stworzyć zespół nie do podrobienia. Wywołały we mnie wiele pozytywnych odczuć, oczywiście, że nie jestem za mszczeniem się na kimś, ale zagrać po nosie, czemu nie? I jeszcze za takie rzeczy... 
 

 

Akcja ma swoje odpowiednie tempo, które w przeważającej części jest dość szybkie. Wiele się dzieje, sporo jest zwrotów akcji, które powodują nie tylko atak śmiechu, ale i uważne przyglądanie się spiskom młodym, ale i kobietom, których pomysły momentami przechodzą ludzkie pojęcie. :D Nie ma nudy z tymi specyficznymi kobietkami.
Uważam, że jest to historia, która winna być przestrogą dla facetów - że kobieta umie i potrafi o siebie zadbać, ale też potrafi się zemścić. A sama zemsta, często bywa słodka... 
 

Reasumując uważam, że to kolejna świetna powieść z dorobku autora, która zostanie na chwilę ze mną w głowie. Mogłam się podczas czytania zrelaksować i zapomnieć o wszystkim, by w stu procentach skupić się na wydarzeniach z lektury. Jak na już nie wiem którą z rzędu pozycję w gatunku komedii kryminalnych jest utrzymana na wysokim poziomie i nie można skarżyć się na powielanie wątków czy historii. Jest moim zdaniem jedną z najlepszych pozycji autora, jakie napisał. Nie zawiodłam się, a wręcz dostałam to, co zawsze oczekuję od Księcia Komedii Kryminalnych. POLECAM. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Alek Rogoziński tym razem przeszedł samego siebie. Stworzył niezwykle zabawną komedię kryminalną, która wywołała u mnie tyle śmiechu, że w pełni zasługuje na mój top 5 miesiąca. Już dawno nie płakałam ze śmiechu. Jego bohaterowie są zachwycający. Alek Rogoziński stworzył bardzo zabawne scenki. Jeszcze teraz jak sobie o nich przypomnę, to uśmiech nie schodzi z mojej twarzy. Znalazłam tutaj mnóstwo ciekawych i niespodziewanych zwrotów akcji. Jestem zachwycona okładką tej książki. Niby jest taka prosta, a jednak ma coś w sobie takiego, co przyciąga wzrok. Dwanaście perełkowych rozdziałów. Na samym początku Alek Rogoziński dokładnie opisuje postacie występujące w jego powieści "Zemsta jest słodka". To bardzo miłe z jego strony, że ułatwił nam zrozumienie całej historii. Tutaj dużo się dzieje i dzięki temu nie pogubiłam się w jego opowieści. Szkoda, że nie każdy autor tak postępuje. Jak w każdej dobrej komedii tak i tutaj nie brakuje emocji. Możecie przeczytać, jak niektóre emocje mają destrukcyjny wpływ na nas i nasze otoczenie. Trzy kobiety, trzy historie i trzy furie. Czy zemsta zawsze jest słodka? Przekonacie się, o tym czytając lub tak jak ja słuchając tej książki. Głównymi bohaterkami książki są: Patrycja Wojdarek -- piosenkarka. Śpiewa muzykę pop. Mąż ją zdradza. Chce ją puścić z torbami. Nie dość, że ma inną kobietę, to jeszcze chce zabrać jej wszystkie prawa do ich wspólnych tekstów. Czy ona mu na to pozwoli? Kim jest nowa dziewczyna jej męża? Dlaczego znany kompozytor Kamil Wojdarek postanowił porzucić swoją ukochaną żonę dla innej kobiety? Czy niewierny mąż poniesie za to odpowiednią karę? Co na to wszystko powie ich nastoletnia córka, Agnieszka? Czy będzie się biernie przyglądała, jak ojciec niszczy jej rodzinę? Karolina Zarzycka jest nauczycielką historii w warszawskim liceum. Ona również nie ma łatwego życia ze swoim mężem. Jerzy Zarzycki jest chirurgiem plastycznym. Chętnie swoją żonę przerobiłby na Pamelę Anderson. Dlaczego? Czy Jerzy jest wiernym mężem? Czy raczej ma kogoś na boku? Czy ich syn Beniamin chce iść w ślady ojca? Czy raczej jest mu wstyd za niego? Marzena Oliwiak -- była artystką plastyczką, dopóki nie wyszła za mąż. Jej mąż Tadeusz zrobił z niej idealną kurę domową. Jest na każde jego zawołanie i ślepo wykonuje jego polecenia. On jest politykiem, który pragnie wprowadzić w życie ustawę zakazującą rozwodów. Według niego kobieta musi być posłuszna mężowi. Czy taki przykładny polityk jest wierny swojej żonie? Czy Marzena przejrzy na oczy? Razem wychowują syna Teofila. Co myśli o swoim ojcu i jego dziwnych poglądach na świat? W książce pojawia się trup. Kto zginął? Kto zabił? To moja słodka jak zemsta tajemnica. Czytając lub tak jak ja słuchając książki "Zemsta jest słodka" wkraczacie w bardzo mroczny i zarazem zabawny klimat. Przygotujcie się na dużą dawkę śmiechu. Ta historia jest dobrą odskocznią od naszej szarej codzienności. Jeżeli lubicie twórczość Alka Rogozińskiego, to koniecznie musicie poznać tę powieść. Jeszcze raz powiem, jestem nią mocno oczarowana. Nie wiedziałam, że aż tak bardzo mnie zachwyci. Słuchałam jej z zapartym tchem. Idealna książka na wiosenne przesilenie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)