Zawsze o tym marzyłam
Rita Golden Gelman

Reportaż drogi ma to do siebie, że bez względu na to w którym miejscu otworzysz książkę zawsze znajdzie w niej coś godnego uwagi. Coś, co sprawi, że postanowisz czytać od samego początku znając wcześniej jedynie dowolny fragment. Ja jednak rozpocząłem lekturę już od pierwszych stron i w tamtym momencie uświadomiłem sobie, że podobne uczucie radości z lektury towarzyszyło mi w trakcie poznawania, czytania i odkrywania ,,Podróży z Herodotem" Ryszarda Kapuścińskiego. Wtedy i teraz pojawił się szczególny magnetyzm wynikający z faktu odkrywania lektury, która zmienia nasze nastawienie do świata, spojrzenia nań z innej, szerszej perspektywy i postawienia sobie wielu ważnych pytań. Życie Rity w którymś momencie zatrzymało się na rozdrożu, jej małżeństwo zostało wystawione na próbę. I choć nie wytrzymało próby czasu, razem z mężem nie doszli do porozumienia, to dzięki temu otworzyła się przed nią zupełnie nowa, życiowa perspektywa. Rita Golden Gelman, autorka książki ,,Zawsze o tym marzyłam" od 26 lat jest w ciągłej podróży po świecie. Nie ma stałego adresu zamieszkania, domu, czy mieszkania, nie jest ,,przywiązana" do jednego miejsca. Przez lata poczynając od pierwszego duchowego doznania w wiosce Zapoteków w Meksyku starała się asymilować z ludźmi docierając do korzeni, do plemion, do miejsc, w których rodziły się przez wieki kultury. I dzięki temu odkrywać wciąż nowe, wewnętrzne duchowe doznania z każdą kolejną podróżą uświadamiając sobie, że droga, którą obrała jest w pełni słuszna z jej wewnętrznym światem. Trudno opisać mnogość miejsc do których dotarła autorka, trudno odnieść się nawet do wszystkich aspektów, o których opowiada książka. Bogactwo duchowych doznań autorki jest nieprzebrane, to trzeba poznać i odkryć samemu. Książka, która do świadomości czytelnika wnosi zupełnie nowe postrzeganie świata, że nie blask fleszy i czerwony dywan, przepych, luksus hoteli, ale czasem zwykłe miejsce na końcu świata może mieć większą wartość, niż wszystkie jego bogactwa. Jednocześnie zadziwiająca pod każdym względem podróż do wielu urzekających, niezwykłych, niesamowitych zakątków kuli ziemskiej, czasem tam, gdzie biały człowiek dawno się nie zapuszczał. W kobiecie drzemie wielka siła, taka, z której ona sama czasem nie zdaje sobie sprawy. http://koominek.blogspot.com - dwadzieścia siedem tematycznych szufladek i zapewne na nich się nie skończy, zapraszam w odwiedziny do bloga, aby klimat Kominka oczarował Cię bez reszty...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niewątpliwie niesamowita, odważna kobieta, która zobaczyła fascynujące miejsca i doświadczyła tego czego o czym większość ludzi czyta jedynie w książkach lub widzi w programach przyrodniczych. Sama książka natomiast słaba. Autorka bardzo pobieżnie (lub nawet wcale) opisuje zwyczaje i kulturę, wierzenia i codzienne życie ludzi zamieszkujących odwiedzane miejsca. Szkoda, bo mogłaby to być naprawdę fascynująca pozycja. Za dużo opisywała co jadła, kiedy, ile, z kim. Za dużo opisów (bo nie dialogów) o czym i kiedy z kimś rozmawiała. Irytowała mnie to, że na każdym kroku machała tymi sowimi książkami i wszystkich uczyła języka. Myślę, że do napisania książki w sposób jaki zrobiła to Pani Rita wcale nie trzeba być osobiście w ty miejscach. Ani razu nie poczułam klimatu tamtych miejsc.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ech... dziwna historia z tą książką. Kupiłam ją latem, na wyprzedaży, bo przyciągała mnie niesamowicie, wołała, jakby chciała coś powiedzieć. Później odstała sporo na półce w kolejce. Pierwsza strona? No fajnie, zapowiada się nieźle. Kolejne? Cóż... coraz gorzej i gorzej. Ta książka, to jakaś pomyłka jest... Niestety, doczytałam ją tylko do połowy, a resztę pobieżnie przejrzałam. Niestety, bo zostawianie niedoczytanych książek nie jest dla mnie łatwe. Pomimo, że książka jest nieźle napisana, to treść i postać autorki/bohaterki budzi we mnie konsternację i wzmacnia opinię tylko o głupocie i płytkości niektórych Amerykanów. To co mnie tak przyciągnęło? Pewnie założenie, wynikające z tytułu, że trzeba słuchać swojego serca, wewnętrznego głosu, pewnie okładka przywodząca na myśl egzotyczne wakacje, które mi się marzą od dawien dawna. Jedno jest pewne, postawię ją na półce i będę pamiętać, że mam słuchać własnej duszy i realizować marzenia, mimo tego, co dzieje się na zewnątrz i jakie...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)