Zatańczyć czeczotkę
Iwona Menzel

Równolegle prowadzone historie. Amanda ma 15 lat i postanawia odnaleźć ojca, o którym jej matka nigdy nie wspominała. Śledztwo odnosi efekt, ale ojciec wcale nie zamierza dac z siebie więcej ponad pieniądze. Aleksandra próbuje uwodzić mężczyzn, aby tylko zajść w ciążę. Nie jest to jednak taka prosta sprawa. Aż zupełnie przypadkiem spotyka rosjanina, który jako dzieciak kochał się w niej. Aleksandra rodzi syna, a pół roku później znów... trafia na jego ojca, Anatolija:)

Książka jest kontynuacją powieści „W poszukiwaniu zapachu snów” chociaż można ją z powodzeniem czytać jako zupełnie odrębną powieść.
Główną bohaterką książki jest Aleksandra – siostrzenica narratorki i głównej bohaterki powieści „W poszukiwaniu zapachu snów”. Inteligentna i spostrzegawcza dziewczyna o dobrym sercu i wielkiej empatii jest studentką Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się schorowanym staruszkiem – emerytowanym wiejskim nauczycielem, uwielbia psy i wykopaliska, a od pewnego czasu pragnie zostać matką i postanawia znaleźć ojca dla swojego przyszłego dziecka. Po  wielu perypetiach spotyka przypadkiem  dawnego kolegę z dzieciństwa – Rosjanina Tolę, który zostaje ojcem jej dziecka. Dziewczyna utrzymuje swoją ciążę w tajemnicy i zwierza się dopiero swojej ciotce, do której jesienią przyjeżdża do Niemiec. Aleksandra nie przyznaje się przed rodziną, kim jest ojciec jej dziecka.

Czy tajemnica zostanie odkryta i czy Tola dowie się o istnieniu jego syna Witolda?

W główny wątek wpleciony został obraz współczesnych Niemiec i Polski – krajów widzianych  oczyma Polki od lat mieszkającej w Niemczech, która nieustannie krąży pomiędzy  miejscem swojego zamieszkania i Łosinkiem – małą wsią, skąd pochodzi. Jej czternastoletni już syn Jan dużo lepiej adaptuje się w nowej rzeczywistości, natomiast jego mama ciągle poszukuje swojego miejsca na ziemi krytykując zmiany polityczne jakich doświadcza. Kobieta tęskni za przeszłością, która już nie powróci mając świadomość, że coś ją w życiu ominęło.

Dużym plusem jest wprowadzenie do fabuły szerszej wzmianki na temat wykopalisk i samej pracy archeologów, która naprawdę może zaciekawić.

Nie jestem zachwycona tą powieścią, chociaż muszę przyznać, że  posiada momenty humorystyczne i chwilami bywa naprawdę wzruszająca.