W styczniu 1945 roku podczas srogiej zimy hitlerowcy chcąc zatrzeć ślady swojej zbrodniczej działalności zarządzają ewakuację Auschwitz-Birkenau. W ciągnącej się kilometrami kolumnie wycieńczonych głodem i chorobami ludzi znajduje się Anna. Pragnie żyć. Marzy o powrocie do dawnego świata. Mobilizuje w sobie nadludzkie siły i wraz z koleżankami podejmuje ryzykowną ucieczkę walcząc o swoje życie i wolność. Książka pokazując grozę tego co je spotkało napawa jednak nadzieją, że bohaterki będą potrafiły żyć w wytęsknionym przez siebie wolnym świecie.
Seweryna Szmaglewska (1916-1992) – pisarka, jedyna Polka, która zeznawała w procesie norymberskim. Po aresztowaniu przez gestapo w lipcu 1942 roku uwięziona w obozie Auschwitz-Birkenau. 18 stycznia 1945 roku udało jej się uciec z marszu śmierci. To dziwne. Nikt nie zachęcał mnie do pisania o wojnie. Zdecydował sam temat i przeświadczenie, że ten rachunek nie jest jeszcze zamknięty. A dziś tyle głosów odwodzi nas od owego „niewspółczesnego tematu”. Tymczasem o co chodzi? O mobilizowanie ludzkiej świadomości w kierunku międzynarodowego protestu przeciwko nadal istniejącemu i potężniejącemu faszyzmowi. Czy robimy to źle? Myślę, że źle, że za słaby był nasz głos, skoro na tle dzisiejszych układów politycznych możliwe jest w naszym własnym kraju podobne pomylenie kryteriów. „Nowa Kultura” nr 51/1961
Działo się to wczoraj. Ale, żeby nie wróciło dziś ani jutro, potrzebna jest biała broń cywilizowanego człowieka: świadomość. Umiejętność pojmowania, po co, dlaczego, za co ludzie padali wówczas na śnieg przy śląskiej drodze, naznaczeni czerwonym śladem krwi. Seweryna Szmaglewska „Panorama” nr 2/1961
Wydawnictwo: Aleksandria
Data wydania: 2020-11-16
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN: b.d
Liczba stron: 0
Tytuł oryginału: Zapowiada się piękny dzień
Język oryginału: Polski
Literackie świadectwo z procesu największych zbrodniarzy Trzeciej Rzeszy "Jak mówić? Jak przekazać fetor umierania, smród nędzy, obrzydliwość durchfallu...
Po raz pierwszy zebrane w jednym tomie wszystkie opowiadania autorki 'Dymów nad Birkenau". Słyszałam płacz. Wszędzie go było słychać. Później dowiedziałam...
Przeczytane:2025-02-04, Ocena: 5, Przeczytałam, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2025, Insta challenge. Wyzwanie dla bookstagramerów 2025, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2025 roku, 12 książek 2025, 26 książek 2025, LBT 2025, 52 książki 2025, 9/10, Legimi 2025, Audiobook 2025, Literatura obozowa, Wspomnienia, Wydawnictwo Aleksandria ,
" [...] Działo się to wczoraj. Ale żeby nie wróciło dzisiaj ani jutro, potrzebna jest biała broń cywilizowanego człowieka: świadomość. [...]"
"Zapowiada się piękny dzień" Seweryny Szmaglewskiej jest kontynuacją jej pierwszej książki "Dymy nad Birkenau". Jest bardzo przejmująca. Opowiada o więźniarce Ani i jej koleżankach, które postanowiły uciec razem z tak zwanego marszu śmierci. Czy im się to udało? Z tej książki dowiecie się również, jak wyglądało ich życie w niemieckim nazistowskimi obozie Auschwitz-Birkenau.
Za bohaterką Anią moim zdaniem ukrywa się sama autorka oraz inne kobiety, które zdecydowały się walczyć o własne życie.
"Zapowiada się piękny dzień" trzyma w napięciu do ostatniej strony. Mocno kibicowałam głównym postacią.
Cieszę się, że autorka miała tak dobrą pamięć i postanowiła się nią z nami podzielić. Dzięki temu możemy być świadkami marszu śmierci, zachowania nazistów, więźniarek z Auschwitz-Birkenau i wszystkich innych osób, które główne bohaterki mijały. Czy ludzie chcieli pomagać uciekinierkom? Czy raczej bali się o własne życie?
Od razu wam powiem, że nie jest to lekka i prosta lektura. Idealnie nadaje się dla wszystkich miłośników literatury obozowej i na faktach. Nie da się czytać i słuchać tej książki bez płaczu.
Pierwszy raz mogłam z bliska przyjrzeć się marszowi śmierci i uciekinierkom z obozu. Seweryna Szmaglewska wszystko dokładnie opisała. Dzięki temu możecie cofnąć się w czasie do stycznia roku 1945.
Czy jesteście gotowi na marsz śmierci i ratowanie własnego życia?
Dzięki Ani możemy czuć to, co odczuwały prawdziwe więźniarki.
Lektura godna polecenia i przeczytania. Kolejna dobra książka, o której istnieniu nie miałam pojęcia. Szkoda, że ona jest tak mało znana. Warto czytać literaturę obozową napisaną przez prawdziwych Ocalałych z obozu Auschwitz-Birkenau.
"Zapowiada się piękny dzień" poznałam w formie audiobooka, którego czytała Ewa Abart. Warto posłuchać jej interpretacji.