Zapalniczka
Joanna Chmielewska

Uwielbiam Chmielewską, ale i wśród jej powieści są lepsze i gorsze. Dla mnie ta jest średnia. Wysłuchałam. Po raz pierwszy dodaję audiobooka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tym razem Joanna wcale nie była zamieszana w morderstwo, a jeżeli to bardzo luźno. Ona po prostu okradła (rękami przyjaciół) nieżywego ogrodnika. Zagmatwane? Gdzie tam. Po prostu z domu ginie cenny pamiątkowy przedmiot, tytułowa zapalniczka, a spośród dziesiątków ludzi kręcących się po wykańczanym domostwie na przestępce natychmiast wytypowano nieuczciwego ogrodnika. Ponieważ prawie wszyscy przyjaciele czuja się winni że nie dopilnowali własności Joanny, ochotnicy wyruszają na rekonesans u ogrodnika. A tu ogrodnik leży martwy, a zapalniczka stoi na regale. Joanna się nawet ucieszyła, aż się okazało że to nie jej zapalniczka :-). Okazuje się, że świętej pamięci pan Mirek wykantował ogromna rzeszę miłośników ogrodnictwa i równie wielkie zastępy wielbicielek ale przecież to nieważne kto go zabił. Ważne jest gdzie jest zapalniczka???

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna z nieprzeczytanych przeze mnie dotychczas pozycji Joanny Chmielewskiej. Moja ocena książki jest subiektywna i być może wygórowana. Jednak dla chcących relaksu przy lekturze ta pozycja sprawdzi się i dostarczy takowego. Wartka akcja, galimatias, znane z wcześniejszych książek postacie sprawiają, że czyta się lekko i przyjemnie. Trup pojawiający się w najmniej oczekiwanym momencie, którego obecność i zgodnie z przewidywaniami wplątuje całe towarzystwo autorki, nie wyłączając jej samej, sprawia sobą niejaki kłopot nie tylko wydziałowi zabójstw ale też wspomnianemu kręgowi znajomych. Z pozoru niewinna wizyta skutkuje całą serią zwrotów akcji, sprawia sporo zamieszania by w konsekwencji zaskoczyć rozwiązaniem, którego byśmy się nie spodziewali. Akurat taka forma nie jest żadnym odkryciem, bo i jaki sens byłyby sięgania po książki o tej tematyce jeśliby wszystko było z góry wiadome. Książka Chmielewskiej daje możliwość snucia domysłów, ubarwia i tworzy możliwości, których się nie spodziewamy i przede wszystkim daje powód do poprawy humoru dialogami i sytuacjami. Tego się po autorce spodziewam i to otrzymuję. Lekka lektura na słotną zimę, by zapomnieć o szarości i pożyć odrobinę innym życiem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Zapalniczka" to powrót do humorystycznych kryminałów p. Chmielewskiej, jej fani znajdą tutaj znany schemat: pomyłki, niecodzienne pomysły bohaterów (często absurdalne), które utrudniają prace policji, zabawne dialogi, niejednego nieboszczyka. Kiedy Joanna wraca do domu z podróży orientuje się, że zniknęła jej stołowa zapalniczka. Podejrzanym o kradzież, jest ogrodnik- hochsztapler, który jednak został zamordowany.. Na miejsce zbrodni przybywa ambitny komisarz policji, który natrafia na ślad który prowadzi go do wielu miejsc, w tym do ,,szajki" Joanny. I tak zaczyna się polka z przytupem: tworzone jest alibi na niepopełnienie zbrodni, ruszają kryminalne plany i posunięcia. Niewinni jak lilijki białe bohaterowie okłamują policjantów, oczywiście w dobrej wierze. A upór w sprawie zapalniczki przerasta wszystko- przecież w przyrodzie nic nie ginie. ,,Wszyscy później uznali, że miał jasnowidzenie. A jeszcze później zwątpili, czy przydatne." Styl charakterystyczny dla pisarki: dużo neologizmów, zabawnych dialogów, ironii i czasem czarnego humoru. Dzieje się sporo, ponieważ wszyscy bardzo się starają. Książkę czyta się w miarę szybko, jest to łatwa i lekka lektura, wątpię by kogoś skłoniła do refleksji, jej głównym celem jest danie rozrywki. Niczym mnie w sumie nie zaskoczyła, okazała się być taka jak oczekiwałam. Mogę polecić fanom twórczości p. Chmielewskiej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejny zabawny kryminał Joanny Chmielewskiej, tym razem z zapalniczka w roli głównej. Każdy może być podejrzany, każdy może czuć się winny. Joanna i policja trafiają na różne przeszkody w rozwikłaniu zagadki. Czy im się uda? Najlepiej sprawdzić samemu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niesamowity sposób opowiedzenia zbrodni doskonałej. Pełna świetnych opisów książka. Jedyne co mi przychodzi na myśl to komediowy kryminał :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka jest znakomita. Prawie 400 stron przyjemności. Ten kryminał potrafi bawić do łez. Tu przecież nawet śmierć wydaje się wyjątkowo niezwykła w swej zwykłości (śmierć jak śmierć, ale pociachać kogoś sekatorem?; iście ogrodniczy zgon). Jeśli w świecie realnym nie możecie uczestniczyć w niecodziennych śledztwach, tutaj otrzymacie tę szansę. Wartka akcja, szeroki wachlarz postaci, zaskakujące zwroty akcji, no i przede wszystkim barwny, nieszablonowy język, humorystyczne opisy sytuacji. Nic dodać nic ująć, wymarzona lektura na wakacje. Jedna z najlepszych powieści pani Joanny.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Daję czwórkę. Chyba jestem z pokolenia tych, którzy muszą być rozniesieni przez kryminał. Choć nie powiem, były momenty, kiedy rodzinka chciała mnie odesłać na leczenie, bo nie mogłam pohamować śmiechu. I na tym polega właśnie pani Chmielewska. Nie potrzeba przeżywać nie wiadomo czego, ale świetnie się bawić, mimo trupa, zagadki i zagrożenia życia. Gdyby w życiu każdemu wychodziło na sucho, to co wyprawiała ta gromadka, policja miałaby pełne ręce roboty. Nie jest to książka super wysokich lotów, ale warto poświęcić chwilkę, by się setnie pośmiać i zrelaksować. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)