Zadbaj o swoje wewnętrzne dziecko. Wsparcie dla DDA i DDD
Charles L. Whitfield

Okładka jest minimalistyczna. Biała, a na samym środku widzimy liść, który zapewne kiedyś będzie pięknym kwiatem, w doniczce. Niby nic, a możemy zinterpretować ją na wiele sposobów, prawda? Posiada skrzydełka, więc ma dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Kremowe strony, czcionka wystarczająca dla oka, odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane. Literówek brak. Została podzielona na rozdziały i podrozdziały, które nie są ani za krótkie, ani za długie. 

Miałam bardzo duże wymagania co do tej książki. Wiem, że jest jedną z cenionych lektur, z gatunku poradnik, gdzie tyczy się wysokiej wrażliwości, psychologii, dda czy ddd. I niestety, ale tutaj nie dostałam treści takiej, co by mnie zachwyciła, porwała i spowodowała, że będę o niej nieustannie myśleć. Chyba postawiłam zbyt wysoko poprzeczkę i dlatego mam teraz takie odczucia. Nie mogę napisać, że została książka ta napisana po macoszemu, bo tak nie jest. Nie ma tutaj też samych ogólników. Autor podszedł do tematu rzetelnie, wyczerpując temat, jednak nie załapałam tego klimatu dziecka samego w sobie. Kilka treści było dla mnie cennych, które zapamiętałam, jednak giną one na tle całości. Mamy również podpowiedź, jak zacząć pracę nad sobą i dzieckiem, które jest w nas. Czego doświadczamy, przez co przechodzimy (np.trauma, strata). Jednak tak jak pisałam wyżej, tym razem poradnik ten nie trafił do mnie zbyt celnie. Szkoda, ale się nie poddaję i dalej będę szukać takich pozycji z tego gatunku, które będą dla mnie bardzo ważne, jak np. książka Katarzyny Kucewicz.

Reasumując, sami musicie podjąć decyzję, czy czytać ten tytuł, czy sobie odpuścić. Mnie niezbyt się podobała, nie zrobiła wrażenia i nie sprawiła, że myślałam o niej ciągle, a powinna... Niemniej jednak nie każdemu każdy poradnik musi przypaść do gustu. Pod względem merytorycznym, treści są na właściwym miejscu, nie ma tu zbędnych informacji czy kłamstw. Jeśli chcecie sami ją ocenić, zachęcam do sięgnięcia. Ja spodziewałam się jednak czegoś innego.

Książka ,,Zadbaj o swoje wewnętrzne dziecko" to ważna pozycja, szczególnie dla osób dorastających w trudnych, dysfunkcyjnych środowiskach. Nie jest to jednak poradnik pełen gotowych rozwiązań. To raczej teoretyczne wprowadzenie, które może pomóc czytelnikowi zrozumieć mechanizmy i problemy wynikające z doświadczeń z dzieciństwa, a także skłonić do głębszej refleksji lub podjęcia terapii.

Autor przedstawia koncepcję wewnętrznego dziecka - naszego prawdziwego ja, które bywa często tłumione przez wychowanie, normy społeczne czy traumatyczne doświadczenia. To prawdziwe ja, które jest pełne spontaniczności, otwartości i autentyczności, kontrastuje z fałszywym ja - zbiorem masek i mechanizmów obronnych. Fałszywe ja, często napięte i nieautentyczne, powstaje jako odpowiedź na niezaspokojone potrzeby z dzieciństwa, takie jak bezpieczeństwo, akceptacja czy miłość. Książka pomaga lepiej zrozumieć, jak te mechanizmy kształtują dorosłe życie oraz nasze relacje z innymi i samym sobą.

Porusza również temat znaczenia miłości - od jej ograniczonego postrzegania jako romantycznego uczucia po dojrzalsze, bardziej pełne zrozumienie miłości jako energii, zaangażowania w rozwój siebie i innych, oraz wybaczania i akceptacji. To ujęcie może być szczególnie pomocne dla osób, które w dzieciństwie nie zaznały zdrowych wzorców relacji.

Książka zwraca uwagę na zespół stresu pourazowego (PTSD) oraz inne problemy, takie jak zero jedynkowe myślenie, trudności z wyrażaniem emocji czy nadmierną odpowiedzialność, które często dotykają osoby z trudnym dzieciństwem. Jednocześnie wskazuje na możliwość uzdrowienia wewnętrznego dziecka i otwarcia się na bardziej autentyczne życie.

Jeśli ktoś szuka pierwszego kroku w podróży ku zrozumieniu siebie, ta pozycja może być dobrym wyborem.