Za kwietnymi polami
Jun'ichi Watanabe

Niewątpliwie pionierzy mieli przed sobą trudną drogę do pokonania: niechęć społeczeństwa, brak akceptacji przez najbliższych czy też biurokrację. Mimo tego nie poddawali się i przecierali szlaki dla przyszłych pokoleń. Szanuję ich za to i podziwiam. Tym większy szacunek należy się kobietom-pionierkom, które musiały zwalczyć dużo więcej przeciwności losu niż mężczyźni. Do nich należy Ginko Ogino, pierwsza japońska lekarka. Na podstawie jej biografii Jun'ichi Watanabe napisała ciekawą książkę "Za kwietnymi polami". Dzięki niej przenosimy się do dziewiętnastowiecznej Japonii, w której wprawdzie zaczęła się epoka zmian i nowatorstwa, jednak w małych wioskach społeczności lokalne nadal hołdują tradycji. W kraju panuje bezwzględny patriarchat. Kobiety powinny rodzić dzieci i zajmować się domem. Nauka, czytanie książek, chęć rozwoju osobistego były zarezerwowane tylko dla mężczyzn. Ginko pochodziła z szanowanej rodziny Ogino. Gdy miała szesnaście lat została wydana za mąż, w wieku dziewiętnastu lat uciekła od męża (co uznawane było za skandal), gdyż bardzo podupadła na zdrowiu. Okazało się, że została zarażona chorobą weneryczną, co miało zaważyć na jej przyszłym życiu. Leczenie było długie i upokarzające (brak lekarza kobiety). Wtedy to Ginko podjęła decyzję, że ukończy medycynę, jednak cel, który sobie postawiła nie był łatwy do zrealizowania. Wiele lat walczyła z biurokracją, zanim w ogóle podjęła naukę na wydziale medycznym, a następnie zanim została dopuszczona do egzaminu państwowego. Okres nauki okupiła kolejnymi upokorzeniami od kolegów z wydziału, wydziedziczeniem i rozstaniem z rodziną, która uważała ją za osobę przynoszącą wstyd. Gdy otworzyła klinikę powoli zaczęła zyskiwać szacunek społeczeństwa, a dzięki uporowi i determinacji w dążeniu do wyznaczonego sobie przez Ginko celu, uczelnie medyczne zaczęły powoli do grona studentów przyjmować kobiety. Ogino przeszła na chrześcijaństwo i mocno zaangażowała się w prace Japońskiej Organizacji Chrześcijańskiej. "Za kwietnymi polami" to lektura, która świetnie oddaje realia dziewiętnastowiecznej Japonii. Dzięki niej możemy dowiedzieć się jaki panował w niej ustrój oraz w jaki sposób dochodziło do przemian społecznych. Postać głównej bohaterki pokazuje nam jak, niezależnie od położenia geograficznego, trudna była droga do przemian w skostniałych systemach patriarchalnych. Uświadamia nam również to, że kobiety były świadome swojego statusu społecznego i dążyły do jego zmiany.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fabuła powieści „Za kwietnymi polami” przenosi nas do Japonii drugiej połowy XIX wieku.
 
Pochodząca z bogatej rodziny Ginko Ogino zostaje wydana za mąż w wieku szesnastu lat. Zgodnie z japońską tradycją do małżeństwa dochodzi za sprawą pośredników – małżonkowie wcześniej się nie znają, są obcymi dla siebie ludźmi. Po trzech latach spędzonych z mężem chora i mocno osłabiona Ginko wraca do rodzinnego domu. Prawda okazuje się okrutna, choć jakże powszechna w tamtych czasach – bohaterka cierpi na rzeżączkę, którą zaraził ją mąż. Wbrew ówczesnym zwyczajom dziewczyna odmawia powrotu do domu męża i decyduje na rozwód, co jest źle przyjmowane w środowisku. Stan zdrowia dziewczyny wymaga hospitalizacji, a pobyt w tokijskim szpitalu i doznane tam upokorzenie ze strony mężczyzn – lekarzy sprawia, że Ginko sama postanawia studiować medycynę i zostać lekarką.

„Gdyby istnieli lekarze kobiety, mnie i mnóstwu innych chorych kobiet byłby oszczędzony okropny wstyd”

Spełnienie tego postanowienia nie jest łatwe i niesie za sobą wiele wyrzeczeń. Przez resztę życia kobieta boryka się też z nawrotami choroby. Jednak jej ogromna determinacja oraz miłość do nauki i pęd do zdobywania wiedzy pomaga w dążeniu do celu.

„Kobiety się różnią od mężczyzn. Bez względu na sytuację zawsze musisz się bronić. Kobieta, która się nie potrafi obronić, nie będzie traktowana jak istota ludzka.”

Tak też postępuje Gin. Małymi kroczkami prze naprzód i tam gdzie jest „wypraszana drzwiami – wraca oknem”. Jej upór, inteligencja, pracowitość i wytrwałość są nie tylko godne podziwu, ale i naśladowania.

„Mężczyzn trzeba mieć na oku. Nigdy nie wiadomo, kiedy mogą zaszkodzić!”

Ten pogląd ubrany w słowa i wypowiedziany przez bohaterkę niestety nie zdołał uchronić jej przed chorobą, ale mógł przestrzec inne kobiety przed podobnym losem.

Przez pryzmat życia Ginko możemy spojrzeć na społeczeństwo japońskie końca XIX wieku. Czysto teoretyczne zmiany w kraju na wzór zachodni to w rzeczywistości jedynie pozory. Nadal obowiązują dawne konwenanse i zasady, które bardzo trudno zmienić mając za urzędników i przedstawicieli rządu dawnych samurajów.

„Za kwietnymi polami” to fantastyczna książka pokazująca pozycję kobiety w Japonii na początku XX wieku. Ogromna siła woli, zdeterminowanie i uparte dążenie do wyznaczonego celu utwierdza w przekonaniu, że nie ma rzeczy niemożliwych. Siła motywacji tkwiąca w tej powieści może naprawdę zachęcić czytelnika do działania.

Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)