Cudownie subtelna, przywołująca bezpowrotnie minioną epokę powieść o miłości, tęsknocie i bezlitosnym upływie czasu.
W długie, upalne lato roku 1939 Wielka Brytania szykuje się do wojny, ale na położonej w hrabstwie Suffolk nadrzecznej farmie górę biorą zupełnie innego rodzaju emocje. Pani Pretty, owdowiała właścicielka majątku, znajduje wreszcie potwierdzenia własnego przeczucia, że posiadana przez nią ziemia skrywa najprawdziwszy skarb. W miarę postępów prac archeologicznych staje się jasne, że ów skarb to nie jest to znalezisko, jakich wiele...
Kameralna, pełna wdzięku i melancholijna powieść Johna Prestona jest fabularną rekonstrukcją przebiegu słynnych wykopalisk w Sutton Hoo. Trzech niezwykłych miesięcy, podczas których miejscowi spierali się z przyjezdnymi, specjaliści psuli szyki amatorom, a miłość i rywalizacja rozkwitały z równą mocą...
W ekranizacji książki występują m.in. Ralph Fiennes, Carrey Mulilgan i Lily James.
Emanuje tęsknotą i żalem. Proza oszczędna w słowa, a zarazem pełna wdzięku... Preston napisał przepiękny utwór kameralny, dopracowany w najdrobniejszych szczegółach, wykonany po mistrzowsku i na długo pozostający w pamięci i sercu. Jakby obcować z rzeczą zupełnie dotąd nieznaną, a przy tym zachwycającą.
"The New York Times Book Review"
Cudowna, pobudzająca wyobraźnię książka. Z prostej opowieści o ziemi i tym, co w sobie skrywa, autor wytopił najczystsze złoto.
"The Guardian"
Przejmująca i melancholijna. Arcydzieło czechowowskiej powściągliwości.
"Times Literary Supplement"
Intrygująca, czuła, zajmująca. Bez wątpienia najlepsza powieść Prestona.
"The Independent"
Tak wciągająca, że pewnego dnia przeczytałam ją od deski do deski, zapominając o lunchu, a nieczęsto mi się zdarza przegapić posiłek.
Nigella Lawson
John Preston (ur. 1953 r.) jest brytyjskim pisarzem i publicystą, autorem kilku znakomicie przyjętych książek. Przez wiele lat pisał też teksty poświęcone sztuce m.in. dla "The Sunday Telegraph". Mieszka w Londynie.
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2021-01-28
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 272
Tytuł oryginału: The Dig
Tłumaczenie: Tomasz Wilusz
Edith Pretty pragnie dowiedzieć się, co znajduje się pod ziemnymi kopcami, spoczywającymi na jej posiadłości. W tym celu zatrudnia Basila Browna, eksperta od gleby, polecanego przez lokalne Muzeum w Ipswich. Mężczyzna szybko orientuje się, że pracuje nad jednym z największych znalezisk w Anglii. Wieści rozchodzą się bardzo szybko, zatem niedługo później w miejscu wykopalisk zjawia się archeolog z Cambridge, niejaki Charles Philips. To bardzo zarozumiały i pewny siebie mężczyzna, który pragnie przejąć kontrolę nad sprawowanymi pracami.
Telegram od Phillipsa, wzywający na wykopaliska, dostaje Stuart Piggott, który wypoczywa na swoim miesiącu miodowym w nadmorskim hotelu. Razem ze świeżo poślubioną żoną postanawiają zobaczyć, jakie skarby mogą skrywać w sobie kopce. Wkrótce cała załoga odkrywa złote ozdoby i rzeczy osobiste w postaci mis czy butów. To dowody królewskiego pochówku. Z kolei wojna zbliża się nieubłaganie.
Wykopaliska to bardzo subtelna i osobista opowieść o marzeniach, aspiracjach oraz miłości. Wbrew pozorom, nie jest to jedynie żmudny i nużący zapis postępu prac wykopaliskowych. Wszystko, co kształtuje ten obraz to ludzie; ich emocje, uczucia, praca każdego dnia. Znaleziska odkrywają ich charaktery.
www.zabookowana.pl
Poradnik, z którym może się zapoznać obecnie także polski Czytelnik, w Stanach Zjednoczonych miał już trzy wydania i pomógł dziesiątkom tysięcy osób. Czytając...
Przeczytane:2021-03-02, Ocena: 5, Przeczytałem,
Kameralna opowieść o przemijaniu
Powieść na pierwszy rzut oka niepozorna. Opis i niewielkie rozmiary zapowiadały niezobowiązującą historię obyczajową, a tymczasem pod płaszczykiem prostej fabuły otrzymujemy niezwykle klimatyczną opowieść o przemijaniu.
Fabułę "Wykopalisk" możemy odbierać na dwóch płaszczyznach – dosłownej, dotyczącej prac archeologicznych i związanych z nimi bohaterów, oraz bardziej metafizycznej dotykającej elementów, które podkreślają ulotność wszystkiego, co nas otacza. Rzeczy materialne niszczeją, rozpadają się aż w końcu zostaje po nich pył. W pył obracają się też ludzie, ale co zostaje z ich marzeń, pragnień, uczuć, ambicji? Czy w ogóle zostanie po nich cokolwiek poza niewiele znaczącymi drobiazgami?
Powieść Johna Prestona toczy się niespiesznie, ale dzięki temu czytelnik ma możliwość całkowicie wsiąknąć w nastrój, który często zmienia się pod wpływem elementów krajobrazu i pogody. O bohaterach dowiadujemy się z jednej strony niewiele, ale jednocześnie to, co wiemy, zdaje się oddawać ich istotę. Każdy z nich toczy indywidualną walkę z tym samym przeciwnikiem – czasem.
Właściwie niewiele więcej można napisać na temat "Wykopalisk", by nie zdradzić zbyt wiele z fabuły. Dla mnie jest to maleńki wycinek historii ludzi, którzy walczą o ocalenie szczątków dawno wymarłej cywilizacji w chwili, gdy ich własna zagrożona jest upadkiem. W całej tej opowieści jest coś urokliwego, subtelnego, co trudno ubrać w słowa. Dla miłośników wartkiej akcji być może nie będzie to pozycja, po którą koniecznie trzeba sięgnąć, ale czytelnicy klimatycznych powieści obyczajowych mogą być mile zaskoczeni.