Minęło kilkanaście lat od rozwiązania WSI. Dla pokolenia, które niedawno weszło w życie dorosłe, to zdarzenie tak odległe jak zamach na Word Trade Center czy początek wojny w Afganistanie. Dla pokolenia, które już na początku XXI wieku posiadało zdolność śledzenia i oceniania wydarzeń politycznych, rozwiązanie WSI zostało odnotowane jako mało istotne, bez większego wpływu na życie społeczne i gospodarcze. Nieliczni jednak zdają sobie sprawę, że rozwiązanie WSI, sposób w jaki to zrobiono, istotnie wpłynęło na stan bezpieczeństwa państwa i ma swoje konsekwencje aż do dzisiaj.
Dzięki tej książce przeciętny obywatel będzie mógł ocenić polityczne decyzje, które przewróciły system bezpieczeństwa w naszym kraju, niezależnie od informacji, które udostępniane były przez media i ujawniane przez polityków. Chcemy, by nasz czytelnik mógł poznać ciemną stronę tzw. reformy wojskowych służb specjalnych, zainicjowaną przez obóz polityczny Jarosława Kaczyńskiego. W naszej książce czytelnik nie znajdzie opisu tajnych operacji, nazwisk agentów oraz szczegółowych obszarów zainteresowań. To już ujawnił Antoni Macierewicz sporządzając i publikując tzw. raport z likwidacji WSI. Czytelnik dowie się jednak jak funkcjonują mechanizmy państwa, jak tworzą się zależności od polityków i jakimi celami kierują się politycy oraz jakie to wywołuje skutki.
Informacje dodatkowe o WSI. Żołnierze przeklęci:
Wydawnictwo: Bellona
Data wydania: 2022-02-09
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 272
Język oryginału: polski
Kup książkę WSI. Żołnierze przeklęci
Zobacz także
WSI. Żołnierze przeklęci - opinie o książce
Based on the premise that peace can be achieved in the Jordan River watershed through increased cooperation in planning and project implementation. Describes...
In the early days of Pong and Pac Man, video games appeared to be little more than an idle pastime. Today, video games make up a multi-billion dollar industry...
Przeczytane:2022-05-29, Ocena: 4, Przeczytałam,
WSI: Oni wiedzą wszystko.
Niezależnie czy tego chcesz, czy nie: WSI. Żołnierze przeklęci, pióra Kafira i Wolfa. Przede wszystkim początek zaskakuje powoływaniem się na Bronisława Komorowskiego, co więc w tym dziwnego? Nic, tyle że polityk ten jako jedyny sprzeciwiać się miał rozwiązaniu tejże formacji.
Na temat Wojskowych Służb Informacyjnych powstało mnóstwo opracowań, również naukowych. Autorzy występujący pod pseudonimami oszczędnie omawiają początki wywiadu, nie zająknęli się o jego rodowodzie, choćby dla przypomnienia. Zapewne istnieją jeszcze kwestie, które obowiązuje klauzula tajności. Co do publikacji, jest to ich subiektywne spojrzenie na służbę i jej rozwiązanie, ale zabrakło im trzeźwej, racjonalnej oceny. W emocjonalnym tonie dają wyraz temu co sądzą na temat likwidacji WSI.
Sposób prowadzenia narracji też jest fatalny: napastliwy ton, przekonanie o słuszności przekonań. Treść bywa tendencyjna, nie wyczerpuje tematu, pokazuje go jednostronnie. Niczego nowego się z tej lektury nie dowiemy. Sam tytuł dywagacji jest już mocno patetyczny, wskazujący na poczucie krzywdy osób związanych ze wspomnianą organizacją.
Wbrew oczekiwaniom Kafira, sprawa domniemanego handlu aneksem do raportu WSI, skończyła się uniewinnieniem Wojciecha Sumlińskiego. Po długiej i wyczerpującej batalii.
Autorom zabrakło rzetelności i obiektywizmu, powołują się na kiepską pracę poświęconą Antoniemu Macierewiczowi.
Czym był raport Antoniego Macierewicza?
Nie są to wywody z pewnością szczere, ani ostre- jak zapewnia nas wydawca. Dawni oficerowie zachwalają zasługi służby specjalnej, przemilczają jednak ich rzeczywiste ''zasługi". Oskarżenia wysuwane pod jej adresem były poważne: handel bronią, działalność przestępcza, niejasność finansów, inwigilowanie polityków, powiązania z dawną bezpieką. Przynajmniej tak wynika z lektury raportu Macierewicza, opublikowanego w Monitorze Polskim w dniu 16 lutego 2007 roku.
Dokument od początku wzbudził kontrowersje, błyskawicznie zareagowały rozmaite środowiska. Liczy 374 strony, złożony jest z dwunastu rozdziałów i obszernych aneksów, które stały się przedmiotem waśni politycznych.
Treść, którą zaprezentowali, najwięcej mówi o nich samych. Powielają szkodliwe stereotypy, dużo tu pomówień, osobistych porachunków. Anonimowe świadectwa są tak dobrane, aby wpisywały się w poglądy autorów. Bibliografia też okrojona. Zdjęcia prezentowane w omawianej publikacji nie są zgodne z tematem, więc jaki był sens ich zamieszczania?
Komu mogę polecić tę książkę? Z pewnością będzie odpowiednia dla wszystkich interesujących się wywiadem/kontrwywiadem, ale najlepiej w uzupełnieniu o inne, bardziej merytoryczne pozycje.
Zdecydowanie pierwsza część cyklu była najlepsza.