Wścieklizna i inne urojenia
Paweł Jurek
Zaskakujący coming back najbardziej charakterystycznego i rozpoznawalnego
autora pokolenia porno. Co boli i denerwuje go teraz? Czy jego pióro może jeszcze
szokować? Czy świat wciąż go rozczarowuje?
Przeczytajcie sami.
Pokolenie porno, założycielski tekst wydanej dziesięć lat temu antologii Romana Pawłowskiego, to skonstruowana z luźnych epizodów opowieść o życiu nowej klasy kreatywnej, która funkcjonuje w plastikowej rzeczywistości reklam i konsumpcji. Życie przesiąknięte komercjalizacją, polegające na kupowaniu i sprzedawaniu urojeń, pokazane jest także w Urojeniach, pierwszej w polskiej dramaturgii sztuce napisanej językiem esemesów. W innych utworach Jurek mierzy się z postkomunistyczną Polską. Jej metaforą jest Hotel Grand - w sztuce pod tym tytułem Jurek portretuje czterech mężczyzn, których postawy zmieniają się pod wpływem ważnych wydarzeń: zwycięstwa „Solidarności”, powrotu komunistów do władzy, sporów o Okrągły Stół i lustracji, emigracji zarobkowej, wzrostu i upadku rodzimego biznesu, rewolucji moralnej Prawa i Sprawiedliwości i piłkarskich igrzysk Platformy Obywatelskiej. Z kolei Czarny to portret Polski lat dziewięćdziesiątych, epoki powiększających się kontrastów ekonomicznych między prowincją a centrum i podziałów ideologicznych między Kościołem a laicyzującym się społeczeństwem.
A obyczajowa Zabawa w zdrady, w której pojawia się tradycyjny komediowy motyw kobiecego buntu, znany z Lizystraty Arystofanesa czy Ślubów panieńskich Aleksandra Fredry czy Motyle były wcześniej, sztuka napisana wspólnie z tłumaczką i dramatopisarką Bożeną Intrator, (biograficzna opowieść o Klausie Kinskim, ekscentrycznym aktorze znanym z filmów Wernera Herzoga) to sztuki, które zapewnią czytelnikom antologii chwilę oddechu i zabawy.
"Najbardziej nihilistyczny dramaturg dekady – moralistą? Dlaczego nie? Nihilizm jest zawsze odpowiedzią na kryzys wartości, a to znaczy, że nihilista zauważa ich brak. Paweł Jurek jest nihilistą z moralną wrażliwością. Warto wczytać się w jego dramaty, bo mówią coś istotnego także o naszych czasach."
Ze wstępu Romana Pawłowskiego
PAWEŁ JUREK
Ur. 1966 roku w Kaliszu. Absolwent Studium Scenariuszowego przy PWSFTviT w Łodzi oraz Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie. Jako dramatopisarz debiutował w 1992 przedstawieniem telewizyjnym Teatralna ballada w reżyserii Wiesława Komasy oraz dramatem Zniewolenie opublikowanym w „Czasie Kultury”. Od wielu lat zajmuje się pisaniem scenariuszy seriali telewizyjnych, m. in. Złotopolscy (1998-2000), M. jak Miłość (2001-2008), Na Wspólnej (2008-2012) oraz Barwy szczęścia (od 2012). W latach 2004-2005 był członkiem grupy dramaturgicznej G8, a między rokiem 2003 a 2010 wiceprezesem Towarzystwa Autorów Teatralnych. Wykładowca Szkoły Dramatu w latach 2008 - 2011. W 2006 roku opublikował powieść Pora na miłość.
więcej
Pokolenie porno, założycielski tekst wydanej dziesięć lat temu antologii Romana Pawłowskiego, to skonstruowana z luźnych epizodów opowieść o życiu nowej klasy kreatywnej, która funkcjonuje w plastikowej rzeczywistości reklam i konsumpcji. Życie przesiąknięte komercjalizacją, polegające na kupowaniu i sprzedawaniu urojeń, pokazane jest także w Urojeniach, pierwszej w polskiej dramaturgii sztuce napisanej językiem esemesów. W innych utworach Jurek mierzy się z postkomunistyczną Polską. Jej metaforą jest Hotel Grand - w sztuce pod tym tytułem Jurek portretuje czterech mężczyzn, których postawy zmieniają się pod wpływem ważnych wydarzeń: zwycięstwa „Solidarności”, powrotu komunistów do władzy, sporów o Okrągły Stół i lustracji, emigracji zarobkowej, wzrostu i upadku rodzimego biznesu, rewolucji moralnej Prawa i Sprawiedliwości i piłkarskich igrzysk Platformy Obywatelskiej. Z kolei Czarny to portret Polski lat dziewięćdziesiątych, epoki powiększających się kontrastów ekonomicznych między prowincją a centrum i podziałów ideologicznych między Kościołem a laicyzującym się społeczeństwem.
A obyczajowa Zabawa w zdrady, w której pojawia się tradycyjny komediowy motyw kobiecego buntu, znany z Lizystraty Arystofanesa czy Ślubów panieńskich Aleksandra Fredry czy Motyle były wcześniej, sztuka napisana wspólnie z tłumaczką i dramatopisarką Bożeną Intrator, (biograficzna opowieść o Klausie Kinskim, ekscentrycznym aktorze znanym z filmów Wernera Herzoga) to sztuki, które zapewnią czytelnikom antologii chwilę oddechu i zabawy.
"Najbardziej nihilistyczny dramaturg dekady – moralistą? Dlaczego nie? Nihilizm jest zawsze odpowiedzią na kryzys wartości, a to znaczy, że nihilista zauważa ich brak. Paweł Jurek jest nihilistą z moralną wrażliwością. Warto wczytać się w jego dramaty, bo mówią coś istotnego także o naszych czasach."
Ze wstępu Romana Pawłowskiego
PAWEŁ JUREK
Ur. 1966 roku w Kaliszu. Absolwent Studium Scenariuszowego przy PWSFTviT w Łodzi oraz Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie. Jako dramatopisarz debiutował w 1992 przedstawieniem telewizyjnym Teatralna ballada w reżyserii Wiesława Komasy oraz dramatem Zniewolenie opublikowanym w „Czasie Kultury”. Od wielu lat zajmuje się pisaniem scenariuszy seriali telewizyjnych, m. in. Złotopolscy (1998-2000), M. jak Miłość (2001-2008), Na Wspólnej (2008-2012) oraz Barwy szczęścia (od 2012). W latach 2004-2005 był członkiem grupy dramaturgicznej G8, a między rokiem 2003 a 2010 wiceprezesem Towarzystwa Autorów Teatralnych. Wykładowca Szkoły Dramatu w latach 2008 - 2011. W 2006 roku opublikował powieść Pora na miłość.
Informacje dodatkowe o Wścieklizna i inne urojenia:
Wydawnictwo: Adit
Data wydania: 2013-02-19
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 248
Kup książkę Wścieklizna i inne urojenia
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Wścieklizna i inne urojenia - opinie o książce
Inne książki autora
Pora na miłość
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Nie tylko wielbicielom M jak Miłość proponujemy powieściowy debiut współscenarzysty tego serialu Pawła Jurka. Bohaterowie Pory na miłość Adam i Agnieszka...
Chcę przeczytać,