Wojenne serca
Eliza Knight

Lubicie powieści obyczajowe z historią w tle? Ja bardzo lubię, mimo tego, że nie cierpiałam w szkole historii. Dlatego tym razem moją uwagę wzbudziła książka „Wojenne serca” Elizy Knight opowiadającą o losach angielskiej powieściopisarki urodzonej na początku XX wieku. Jeśli jesteście ciekawi więcej na temat tej książki, to zapraszam na recenzję! 

Jest rok 1938. Czasy te opisują losy Nancy Mitford, która jako jedna z sześciu sióstr słynie z ciętego języka, eleganckich strojów, a także zielonych oczu. Z pozoru Nancy wiedzie beztroskie życie, jednak tak naprawdę zmaga się ona z wieloma problemami. Ma niewiernego męża, który jest wiecznie spłukany, jej dwie siostry sympatyzują z nazistami, a jej marzenia o macierzyństwie zostają raz na zawsze pogrzebane. W czasie nadciągającej wojny Nancy podejmuje pracę w księgarni Heywood Hill w Mayfair, gdzie znajduje wytchnienie oraz ma nadzieję, że będzie mogła związać koniec z końcem. W końcu Nancy odkrywa nowe życie...

W obecnych czasach Lucy St. Clair przyjmuje propozycję pracy w Heywood Hill i tym samym wyjeżdża do Londynu. Zawsze marzyła o tym, żeby znaleźć się w tej legendarnej księgarni i w końcu to marzenie się spełnia. Postanawia zabrać ze sobą pierwsze wydanie jednej z książek Nancy Mitford, które zawiera bardzo zagadkową dedykację autorki. Co takie ma wspólnego życie Lucy z życiem Nancy? Co jaką rolę spełni w tym wszystkim ta mała londyńska księgarnia?

W książce narracja prowadzona jest i pierwszej i w trzeciej osobie. Są dwie płaszczyzny czasowe, jedna opowiada o losach Nancy, a druga o Lucy. Bardziej interesowały mnie rozdziały napisane z perspektywy Nancy, czyli wtedy, kiedy akcja toczyła się głównie w czasie Drugiej Wojny Światowej, niż te, w których akcja działa się w obecnie. Rozdziały w książce są dosyć długie, ale potrafiły mnie zainteresować. Dzięki nim dowiedziałam się tego, jaką ciekawą osobą była Nancy Mitford, która żyła naprawę i o której istnieniu nie miałam wcześniej pojęcia. Bardzo ją polubiłam, wbrew pozorom nie miała ona lekkiego życia, ale mimo to dzielnie dawała sobie radę w tych ciężkich czasach wojennych. W książce tej występuje wiele wątków obyczajowych, są wątki miłosne, obfitujące w romanse i zdrady, są skomplikowane relacje rodzinne związane z rodzeństwem Nancy oraz są też wątki pięknej przyjaźni, której można pozazdrościć głównej bohaterce. Tak więc, jest to bardzo ciekawa książka, dzięki której można poznać nie tylko tę brytyjską powieściopisarkę, ale i przeżyć z nią ciekawą przygodę mającą miejsce na początku dwudziestego wieku.

„Wojenne serce” jest bardzo ciekawą powieścią obyczajową, którą można również uznać za powieść historyczną. Należy ona do spokojnych książek, które należy czytać powoli i w skupieniu. Jeśli lubicie powieści, opisujące losy autentycznych postaci, w których akcja dzieje się w ciężkich czasach wojennych, to ta książka może Was zaintererować.

O tej książce jest stanowczo za cicho, a jest warta uwagi.

Londyn lat 30, Nancy Mitford, pisarka, współczesna celebrytka bryluje na salonach. Szczęśliwa wśród przyjaciół cierpi w swoim małżeństwie. Jej rodzina zostaje podzielona kiedy siostry Nancy wstępują w szeregi nazistów, wojna wisi w powietrzu a młoda pisarka szczerze nienawidzi Hitlera i nie wyobraża sobie żeby Anglia przegrała. 

Czasy obecne, Lucy wyjeżdża do Londynu, postanawia wyruszyć śladami Nancy, poznać jej życie, tym bardziej, że trafia do pracy w księgarni gdzie pracowała Mitford, odkrywa jej życie i przy okazji znajduje swoje miejsce na ziemi. 

Lubię powieści które dzieją się dwutorowo w dwóch przestrzeniach czasowych, ta historia dzieje się też wśród książek co daje jej dodatkowego smaku i magii. Poznałam Nancy jak bardzo dobrą kobietę, tylko strasznie skrzywdzoną przez męża, przy którym trwa sama nawet nie wiedząc z jakich powodów, pracuje na niego, toleruje jego zdrady, cierpiąc. Lucy to jej przeciwieństwo, spełnia swoje marzenie, a postać Nancy bardzo ją intryguje, to też między innymi z jej powodu trafia do Londynu. Odkrywa tajemnice, których nikt nie zna i czuję się z tym szczęśliwa. 

Cudowna powieść z wojną w tle, akcja dzieje się powoli, bez zbytecznego pośpiechu. Londyn lat 30 i jego piękno, autorka otoczona wianuszkiem przyjaciół, dobra duchowe są cenione bardziej niż dobra materialne, ludzie są dla siebie życzliwi, przyjacielsko nastawieni i odsuwają od siebie widmo wojny. 

Powieść przez którą się płynie, piękna, cudowna i warta przeczytania, polecam.