Wit Stwosz: Oltarz Mariacki w Krakowie
Jerzy Madeyski

,,Ołtarz Mariacki jest świątynią w świątyni." Jerzy Madeyski we stępie przybliża czytelnikom postać Wita Stwosza i to jak postrzegany był ten artysta przez jemu współczesnych. W granicach państwa uchodził za dobrego, życzliwego i statecznego obywatela, natomiast źródła norymberskie notują, że był niespokojny, bezecny, krzykliwy. Jaka jest prawda? Trudno tego dociec - o mistrzu Stwoszu wiemy niewiele, nie wiadomo nawet gdzie konkretnie i kiedy przyszedł na świat. Po krótkiej biografii autora, przychodzi czas na historię dzieła jego życia - ołtarza mariackiego. O nim również wiadomo nie tak dużo jakbyśmy chcieli - podstawowy (w obecnej praktyce konserwatorskiej) warunek w postaci pełnej dokumentacji wykonanych prac, był spełniony fragmentarycznie, bądź nawet zupełnie pomijany aż do czasów nam nieco bardziej współczesnych. Ołtarz jednak trwał przez wieki - zubożały i niszczony, rabowany przez Niemców w czasie wojny, wywieziony z kraju. Odkrywa go i rewindykuje profesor Karol Estreicher, a 30 kwietnia 1946 r na krakowskim dworcu pojawia się pociąg wiozący słynne dzieło. Na Wawelu niemal natychmiast zostaje poddany renowacji i konserwacji. Dalszą część wstępu pochłania bardzo szczegółowy opis ołtarza i każdego jego detalu. Znaczną część książki stanowią bardzo szczegółowe fotografie ołtarza Mariackiego, ze zbliżeniem na twarze postaci i najmniejsze detale. Każda ze scen jest ponumerowana i odpowiednio podpisana. Jakość zdjęć jak na czasy powstawania albumu jest bardzo dobra, jednak współczesnego odbiorcę - przywykłego do pięknych, barwnych fotografii w wysokiej rozdzielczości - mogą one nieco drażnić swymi niedoskonałościami. Poza samym dziełem autorzy zdjęć sfotografowali również kołowrót do montażu ołtarza, konstrukcji samego Wita Stwosza.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)