Cała masa osób żyje z przewidywania kryzysów - twierdzą, że zanim zaczną z nieba spadać
żaby, to najpierw miesiącami wali grad wielkości kurzych jajek. Natalia widocznie musiała
przegapić wszelkie ostrzeżenia, bo jej życie posypało się w jeden piątek. Odkrywa wtedy, że
zdradza ją narzeczony. Robi to, co zrobiłaby większość z nas - ucieka od problemów.
Tytułowe Wilczyce to miejsce, gdzie poszarpana przez los Natalia próbuje zebrać siły, przy dębowym stole w kuchni pachnącej drożdżówką. Nikt nie robi jej lepiej niż babcia Wanda. To tu spotykają się pokolenia kobiet - w życiu i wspomnieniach nad starymi albumami. "Kobiety w jej rodzinie nie poddawały się przeciwnościom. Jeśli płakały, to nigdy z bezsilności. W DNA miały zapisane, że niemoc to tylko stan przejściowy i trzeba go przetrwać za wszelką cenę. Krystyna, Maria, Wiktoria, Marianna - trwały bez względu na okoliczności. Zdjęcia dokumentowały je do późnej starości, to mężczyźni znikali ze wspólnych fotografii. Tylko oni zawodzili." To w Wilczycach Natalia odkrywa, że bez względu jak komplikuje się życie pewne rzeczy są i pozostają proste: prawda, pas startowy, mężczyźni.
"Wilczyce" to lekko napisana i misternie skonstruowana opowieść o dziewczynie, której życie nagle skręca w bok, w zaułek z którego tyle razy jej się udawało wygrzebać. Ale nie tym razem. To historia najtrudniejszej ucieczki w życiu, ucieczki przed samą sobą i nadziei pojawiającej się bez zapowiedzi. Z dystansem do świata fabuła, w której odnajdzie się każdy poszukujący swego miejsca.
ANETA BOROWIEC - jest redaktor naczelną magazynu Wysokie Obcasy Extra, dziennikarką i redaktorką książek. Mieszka trochę w Łowiczu, a trochę w Shrewsbury w Wielkiej Brytanii. Do Warszawy przyjeżdża rzadko. Lubi Jane Austen.
„Wilczyce” są pierwszą książką, która ukazuje się w ramach Akademii Opowieści.
Akademia Opowieści jest wspólną inicjatywą Gazety Wyborczej i HBO. Razem z pisarzami organizatorzy namawiają do opowiadania. Trudnej sztuki składania pięknych historii z 32 liter alfabetu. Czego potrzeba, aby być dobrym opowiadaczem? Ważnych dla człowieka zdolności: słuchania, czytania oraz wybierania z licznych zdarzeń życiowych - tych istotnych i zajmujących słuchaczy, widzów, czytelników. Umiejętność opowiadania to także sztuka rozumienia i wyrażania uczuć oraz nawiązywania dzięki temu relacji z odbiorcą. To także zdolność zadawania pytań. Tego wszystkiego uczy Akademia Opowieści. A w świątecznych Wysokich Obcasach Extra jak opowiadać przypominają Joanna Bator, Magdalena Tuli, Marek Bieńczyk, Jerzy Owsiak, Jacek Dehnel i Aneta Borowiec, redaktor naczelna magazynu. Czytelnicy mogą dzielić się swoimi opowieściami na profilu Akademii Opowieści na Facebooku.
więcej
Tytułowe Wilczyce to miejsce, gdzie poszarpana przez los Natalia próbuje zebrać siły, przy dębowym stole w kuchni pachnącej drożdżówką. Nikt nie robi jej lepiej niż babcia Wanda. To tu spotykają się pokolenia kobiet - w życiu i wspomnieniach nad starymi albumami. "Kobiety w jej rodzinie nie poddawały się przeciwnościom. Jeśli płakały, to nigdy z bezsilności. W DNA miały zapisane, że niemoc to tylko stan przejściowy i trzeba go przetrwać za wszelką cenę. Krystyna, Maria, Wiktoria, Marianna - trwały bez względu na okoliczności. Zdjęcia dokumentowały je do późnej starości, to mężczyźni znikali ze wspólnych fotografii. Tylko oni zawodzili." To w Wilczycach Natalia odkrywa, że bez względu jak komplikuje się życie pewne rzeczy są i pozostają proste: prawda, pas startowy, mężczyźni.
"Wilczyce" to lekko napisana i misternie skonstruowana opowieść o dziewczynie, której życie nagle skręca w bok, w zaułek z którego tyle razy jej się udawało wygrzebać. Ale nie tym razem. To historia najtrudniejszej ucieczki w życiu, ucieczki przed samą sobą i nadziei pojawiającej się bez zapowiedzi. Z dystansem do świata fabuła, w której odnajdzie się każdy poszukujący swego miejsca.
ANETA BOROWIEC - jest redaktor naczelną magazynu Wysokie Obcasy Extra, dziennikarką i redaktorką książek. Mieszka trochę w Łowiczu, a trochę w Shrewsbury w Wielkiej Brytanii. Do Warszawy przyjeżdża rzadko. Lubi Jane Austen.
„Wilczyce” są pierwszą książką, która ukazuje się w ramach Akademii Opowieści.
Akademia Opowieści jest wspólną inicjatywą Gazety Wyborczej i HBO. Razem z pisarzami organizatorzy namawiają do opowiadania. Trudnej sztuki składania pięknych historii z 32 liter alfabetu. Czego potrzeba, aby być dobrym opowiadaczem? Ważnych dla człowieka zdolności: słuchania, czytania oraz wybierania z licznych zdarzeń życiowych - tych istotnych i zajmujących słuchaczy, widzów, czytelników. Umiejętność opowiadania to także sztuka rozumienia i wyrażania uczuć oraz nawiązywania dzięki temu relacji z odbiorcą. To także zdolność zadawania pytań. Tego wszystkiego uczy Akademia Opowieści. A w świątecznych Wysokich Obcasach Extra jak opowiadać przypominają Joanna Bator, Magdalena Tuli, Marek Bieńczyk, Jerzy Owsiak, Jacek Dehnel i Aneta Borowiec, redaktor naczelna magazynu. Czytelnicy mogą dzielić się swoimi opowieściami na profilu Akademii Opowieści na Facebooku.
Informacje dodatkowe o Wilczyce:
Wydawnictwo: Agora
Data wydania: 2012-12-10
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 320
POLECANA RECENZJA
WILCZYCE
Dom wspomnień
Nic wiecznie trwać nie może; / tę prawdę wszyscy znają. / Trawimy czas cenny i siły / śmierć sobie wzajemnie zadając. / Nikt nie jest nigdzie bezpieczny, / losu swego nie znając” - Dean R. Koontz, pisząc te słowa, nawet się nie spodziewał, jak aktualne się staną i jak wiele osób będzie się mogło pod nimi podpisać. Niezależnie bowiem od tego, co robimy i jak dobrze próbujemy wszystko zaplanować czy przewidzieć, przewrotny los zawsze wywabia nas z kryjówki i daje cięgi, które długo pamiętamy. Niekiedy ta destrukcyjna siła podcina nam skrzydła, odbiera wolę działania i ...
więcej
Kup książkę Wilczyce
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Wilczyce - opinie o książce
"Wilczyce" Anety Borowiec wygrałam w konkursie organizowanym przez serwis granice.pl.
Autorki nie znałam, więc zaczęłam czytać bez jakiegokolwiek nastawienia.
Aaa... i jeszcze ten tytuł "Wilczyce", w życiu nie pomyślałabym, że chodzi o ... ;)
Całkowite zaskoczenie. Lektura zajęła mi dwa słoneczne popołudnia, nie wiedziałam, że aż tak mi się spodoba! Tym sposobem zupełnym przypadkiem trafiłam na ciepłą opowieść o przyjaźni, zdradzie, związkach, rodzinie...
Z każdą stroną, z każdym rozdziałem pragnęłam więcej i więcej.
Jedna historia się urywała, druga się zaczynała, a ja lubię dokończyć jedno i wziąć się za drugie... ale nie tym razem! Wcale mi to nie przeszkadzało. ;)
Do ostatniej chwili nie spodziewałam się takich wydarzeń.
Natalia ma ustabilizowane życie u boku narzeczonego. Lubi mieć wszystko zaplanowane i nie znosi niespodzianek. Ma przyjaciółki, na które może liczyć, a także rodzinę, która ją wspiera.
Uciekając od problemów trafia na tajemnicę rodzinną, która jest tematem tabu. Kiedy odkrywa prawdę nic już nie jest takie same... co nie oznacza, że nie zmieniło się na lepsze... :)
Książka zaskakuje.
Zaczynałam czytać o kobiecie, która ma wszystko zaplanowane i ułożone, (oprócz relacji z matką) ale później następuje zwrot akcji, wszystko się zmienia.
Natalia ucieka tam, gdzie dowiaduje się, że to rodzina jest najważniejsza.
Język i przekaz prosty i zrozumiały. Aż zdziwiłam się, bo dawno nie czytało mi się tak przyjemnie.
Okładka przepiękna. Polna dróżka, dziewczyna w zwiewnej sukience...tylko dlaczego nie widzimy jej twarzy? Odpowiedź jest prosta. Wystarczy przeczytać książkę i wszystko będzie jasne.
(Swoją drogą, doszukałam się na bucie małej, białej plamki, mniemam, że buty były nowe i dlatego został tam numer obuwia. :) )
Inne książki autora
Kobiety, które igrały z bogami
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Dora Maar nigdy nie wprowadziła się do Pabla Picassa. Nigdy nie przychodziła nieproszona, zawsze czekała na telefon. Lila Brik twierdziła, że nie ma nic...
