Wilczy trop
Patricia Briggs

Wampiry i wilkołaki nie są moimi ulubionymi fantastycznymi stworzeniami, choć zdarzały się książki o tych istotach, które przypadły mi do gustu, chociażby „Cykl z Wampirem” Andrzeja Pilipiuka czy „Wampiry w ABW” Magdaleny Kozak. Obydwie serie opowiadają jednak o krwiopijcach, a nie przypominam sobie niestety żadnej powieści, gdzie główną rolę grałyby wilkołaki. Był to pierwszy z powodów sięgnięcia przeze mnie po tę książkę. Drugim jest uznane nazwisko Patricii Briggs, która zdobyła sobie w Polsce spore grono fanów, którzy zachęcają nowych czytelników do przeczytania jej książek. Właśnie tak wszedłem w posiadanie „Wilczego tropu”, który miał być dla mnie czymś nowym w mojej biblioteczce.

 

Początkowo książka zaczęła się ciekawie, w pierwszych akapitach poznajemy Annę, młodą dziewczynę, która została przemieniona w wilkołaka bez jej zgody. Do miasta przybywa Charles, syn Marroka, przywódcy wszystkich amerykańskich wilkołaków, by zając się stadem Leo, który przemienia kolejne osoby. Od samego początku Annę i Charlesa ciągnie do siebie, jednakże ich relacja była dla mnie chyba największym minusem całej książki. Drugą sprawą, która mnie rozczarowała jest miejsce akcji. Po pierwszych stronach liczyłem na to, że całość dziać się będzie w dużym mieście, tymczasem się tak nie stało, więc nie wiem czy nazwałbym tę pozycję urban fantasy.

 

Główni bohaterowie, czyli Anna i Charles nie przekonali mnie do siebie zbyt mocno, a zwłaszcza Anna, której decyzji często nie rozumiałem. O wiele bardziej zaciekawił mnie depresyjny brat Charlesa, Samuel oraz stary wilkołak Asil. Najbardziej wkurzała mnie jednak relacja dwójki głównych postaci, która według mnie rozwinęła się zdecydowanie za szybko, przez co całość cuchnęła dla mnie tanim romansidłem rodem ze „Zmierzchu”.

 

Po wytykaniu wszystkich błędów czas na zalety „Wilczego tropu”. Przede wszystkim spodobał mi się tajemniczy i mroczny klimat oraz lekki styl autorki, dzięki któremu pomimo wspomnianych wad, całość czytało się dobrze i sprawnie. Nie mogę powiedzieć, że zmarnowałem czas na lekturę tego tytułu lub że żałuję sięgnięcia po niego. Uważam „Wilczy trop” za dobrą powieść i prawdopodobnie sięgnę po kolejną część, by zobaczyć jak potoczyły się losy bohaterów, ale również by zobaczyć jak spodoba mi się inna powieść Patricii Briggs.

Więcej moich recenzji znajdziecie na Instagramie @chomiczkowe.recenzje, gdzie serdecznie zapraszam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wilkołaki te dobre i te złe,wiedźma  pragnąca zemsty,Omega nieświadoma własnego statusu-to wszystko części składowe tej książki.Czyta się bardzo szybko i z zainteresowaniem.Ciekawi bohaterowie(tak ci pozytywni jak i negatywni),świetna narracja i interesująca fabuła to zdecydowane zalety tej książki.Dodatkowo jest lekkie nawiązanie do serii o Mercy...Osobiście żałuje,że nie wydano kolejnych części tej serii.zdecydowanie dobrze mi sie czytało,aż żal było kończyć...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Petarda!!!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ja nie wiem jak ona to robi... Ale niech robi to dalej. Wilczy trop tak samo jak inne książki p Briggs jest genialny. Prosty, nie ma tu nie wiadomo czego. Ale genialny. Fenomen. Niby typowa opowiastka miłosna z zagadką w tle. Anna to zwykła-nie-zwykła wilczyca, która odnajduję swojego towarzysza życia w osobie egzekutora stada stad. Powiecie, że wiele jest takich. I ja też wiele takowych przeczytałam. Ale to... To jest czymś. Pełno wartościowa książka. Fabuła dopieszczona najlepiej jak się dało. Wątek z czarownicą miodzio. Nic nie jest banalne, nic mało skomplikowane. Wprowadzeni Asila zdecydowanie podnosi jakość opowieści. Ale to moja sugestywna opinia (polubiłam skurczybyka i mam nadzieję, że przygrucha sobie jakąś pannę). Język... I tu właśnie miałam problem. Bo nie jest on w żadnym wypadku infantylny, ale wyszukany też nie. Taki życiowy, można by rzec. Może to jest powodem, dla którego odebrałam książkę za tak dobrą? Prostota wdziera się ukradkiem i podbija serce... Polecam. Polecam. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

uszę przyznać, że w kolejnej serii Patricia Briggs udowodniła, że jest mistrzynią w tym, co robi, a Jej powieści dostarczają czytelnikom wrażeń na najwyższym poziomie. Ja 'Wilczy trop" pochłonęłam i zazdroszczę wszystkim, którzy mają tą lekturę jeszcze przed sobą. Myślę, że każdy fan wilkołaków czy innych magicznych stworzeń obowiązkowo powinien zapoznać się z tą powieścią.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Barwna opowieść o życiu magicznych stworzeń. Tym razem w rolach głównych nie wampiry, czy czarownice, ale wilkołaki. Hierarchia, uległość, miejsce w stadzie. Fajna lektura na jesienną depresję.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Świetny początek roku! Lektura od której nie mogłam się oderwać. Ekscytująca i odprężająca. Nawet wątek romantyczny, który w wielu książkach bywa irytujący, poprowadzony został w sposób, który znam już z cyklu o Mercy i kompletnie mi nie przeszkadzał. Od początku czułam, że zahukana to Anna nie jest i jeszcze pokaże pazurki - intrygująca bohaterka. Z niecierpliwością czekam na kolejne spotkania. Także wszyscy miłośnicy urban fantasy mogą śmiało sięgnąć po tę książkę. Patricia Briggs nie zawodzi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

?? Lubisz motyw wilkołaków? 

?? Podczas czytania/oglądaniu "Zmierzchu" byłaś "team Jacob"?

? To znalazłam książkę dla Ciebie! ?

 

"Wilczy trop" to:

? książka, w której główną rolę odgrywają wilkołaki

? na początku odrobinę chaotyczna, ciężko się połapać kto jest kim, jaką rolę pełni - jednak później jest o wiele lepiej!

? lekka, idealna na upalne dni

? nutka humoru

? klimat urban fantasy

? motyw detektywistyczny

? odrobina romansu

? świat pełen brutalności, hierarchii, potyczek

? główna bohaterka lekko nijaka, reszta też taka sobie

 

Była to średnia książka. Lekko oklepany romans, sama bohaterka jakaś taka trochę nijaka. Nie miała w sobie tego czegoś, co sprawiło, że chętnie śledziłabym jej losy. Początek chaotyczny, ciężko się było połapać co i jak. Potem było lepiej ale no i tak mi nic nie urwało. 

Czy będę kontynuować tę serię? Raczej nie, nie czuję takiej potrzeby. Mimo to warto po nią sięgnąć i wyrobić swoje zdanie ?

 

Krótki opis książki:

Anna została zaatakowana i przemieniona w wilkołaka bez swojej zgody. Od tego czasu jej życie stało się bardzo trudne, nie jest dobrze traktowana w stadzie, inni wyżywają się na niej. Jako Omega miała być osobą, która jednoczy, jest silna i odważna. Przez zachowanie swoich pobratymców stała się cieniem samej siebie. Kiedy jednak postanawia się zbuntować, a do jej miasta przylatuje pewien tajemniczy gość wszystko staje do góry nogami.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)