Wielka czwórka
Agatha Christie

Hercules Poirot po serii dziwnych zdarzeń, które przytrafiają się jemu i Hastingsowi, trafia w Londynie na ślad tajnej organizacji, która próbuje przejąć władzę nad światem. Akcja toczy się w kierunku grand finale, kiedy to nastąpi starcie się gigantów. Przeciwnikami małego Belga będą Chińczyk, wielka Francuzka, Amerykanin i ten Czwarty. Na jego drodze pojawi się też hrabina Rosakow, ulubiona oszustka Herculesa. 

Trzeba przyznać, że akcja toczy się w iście filmowym tempie. Mamy tu labirynt, ucieczkę pociągami, opuszczanie terenu wroga przez okno, truciznę, pistolety, papierosy z curarrą, zabójcze pionki do gry w szachy, fałszywego syna, nieznanego brata, rosyjskiego mistrza szachowego, pogonie, strzelaniny. Jak widzicie, książka nadaje się na scenariusz filmowy jak z Jamesa Bonda. 

Bohaterowie są jednak niepoprawni politycznie - raz po raz pada kilka nieprzychylnych słów o tych okropnych Słowianach, a pani Curie (bo i o niej rozmawiają bohaterowie) wydaje się być rodowitą Francuzką. Jak to często u Christie bywa, służba nienawidzi swoich pracodawców, a angielska klasa wyższa jest mocno podejrzana, jej głównymi rozrywkami są próby wyłudzenia majątku po zmarłych krewnych. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nigdy nie czytałam żadnej książki autorki, więc gdy trafiłam na ciekawą promocję w jednym ze sklepów, postanowiłam to wreszcie nadrobić. Słyszałam wiele zachwytów nad przygodami słynnego Herkulesa Poirot i nie mogłam się doczekać, kiedy i ja się z nimi zapoznam. Niestety główny bohater okazał się dla mnie na tyle irytujący, że nie mam ochoty na więcej. Książkę doczytałam tylko dlatego, że chciałam wiedzieć, jak się skończy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Wielka Czwórka" nie jest typowym kryminałem, którego można by się spodziewać po Agathcie Christie. Nie sposób znaleźć w niej kameralnej, typowej dla autorki atmosfery małego miasteczka wstrząśniętego zbrodnią. Mimo że - tak jak zazwyczaj - mamy do czynienia z ludźmi z wyższych sfer, ich życia i intrygi nie stanowią głównej osi fabuły, jak to było w poprzednich książkach autorki. Wszystko to zostało odrzucone na rzecz powieści przygodowej, pełnej międzynarodowych spisków i szpiegów. Książka została opublikowana w nieciekawym momencie życia autorki, która nie kryła się z tym, że napisała ją naprędce dla pieniędzy, sklejając dwanaście wcześniej opublikowanych opowiadań w jedną całość połączoną wątkiem tytułowej Wielkiej Czwórki. I niestety muszę przyznać, że to widać. Zamiast stopniowo przedstawić sytuację, Agatha Christie od razu rzuca nas w wir akcji, która obejmuje rok życia bohaterów. Szereg tajemniczych, z pozoru niczym niepołączonych zabójstw naprowadza Herkulesa Poirota i jego pomocnika, kapitana Hastingsa, na trop organizacji, która, pozostając w ukryciu, rządzi światem. Trup ściele się wyjątkowo gęsto. Powiązani z Wielką Czwórką ludzie padają jak muchy, a czytelnik nie ma chwili wytchnienia między kolejnymi zgonami. Kiedy czytałam powieść, nie znałam jeszcze kulisów jej powstania. Mimo to miałam wrażenie, że historia jest mało płynna, a kolejne morderstwa tak naprawdę nie mają wpływu na dalsze wydarzenia ani głębszego powiązania z fabułą. Zamiast kolejnymi elementami większej układanki, wydawały mi się zupełnie innymi zestawami puzzli w szczelnie zamkniętych opakowaniach, sprzedawanymi razem w promocji dwa(naście) w cenie jednego. Książce brakuje elementu zaskoczenia. Czytelnik po kolei poznaje tożsamości kolejnych członków Wielkiej Czwórki, co sprawia, że na koniec powieści nie pozostaje tak naprawdę nic do odkrycia. Do samego końca czekałam na jakiś niesamowity zwrot akcji, którego nie dostałam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejny kryminał przeczytany. Tym razem mamy do czynienia aż z czwórką zbrodniarzy, którzy pragną przejąć, któż by się spodziewał, władzę nad światem. Przeciwko nim staje Herkules Poirot wraz ze swoim przyjacielem, kapitanem Hastingsem. Przez całą książkę przestępcy uczestnicząc w różnych wydarzeniach zmieniają tożsamość, a szczególnie tajemniczy czwarty przeciwnik, którego wygląd Poirot chce za wszelką cenę odkryć. Książka pełna zwrotów akcji, zmian tożsamości prawie każdego z bohaterów, która jest jedną wielką rozgrywką, a jej stawką - wolność świata i życie wielu ludzi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Interesują powieść z Herculesem Poirot. Akcja jest wartka, przestępcy zorganizowani i bardziej niebezpieczni niż zazwyczaj. Herkules zawsze był pewniakiem. Za każdym razem byłam przekonana, że rozwiąże sprawę. Teraz autorka wprowadziła element niepewności. Detektyw jest bardziej aktywny, poszukuje nowych rozwiązań. Na barkach jego przyjaciela Hastingsa też spoczywa większa odpowiedzialność. I przyznaję - dałam się nabrać. Ten kto czytał, wie o co chodzi. Ale fajnie było pośmiać się z samej siebie. Element humorystyczny rozluźnił trochę poważną atmosferę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Światem trzęsie miedzynarodowa organizacja przestępcza określana jako Wielka Czwórka. Numerem Pierwszym jest niezwykle bogaty chiński mandaryn. Numer Drugi to wpływowy amerykański biznesmen. Numer Trzeci to Francuzka - wybitna uczona, rywalka samej Marii Skłodowskiej-Curie. Numer Czwarty... O nim niewiele wiadomo - najprawdopodobniej jest to Anglik o dosyć przeciętnym wyglądzie i niesamowitych zdolnościach aktorskich. Poirot wie o istnieniu tej organizacji, jednak dopiero przypadek sprawia, że zaczyna się zajmować tą sprawą. I wreszcie trafia na godnego siebie przeciwnika, który wciąż jest pół kroku przed nim... Tym razem małe szare komórki nie wystarczą i trzeba się będzie posiłkować podstępem. "Wielka Czwórka" to jedna z pierwszych powieści Agathy Christie - powstała w 1927 roku. Moim zdaniem jest ona dosyć nierówna, początkowo akcja się wlecze niemiłosiernie, a w pewnej chwili nabiera tempa iście piekielnego i pędzi do finału niczym Pendolino: nie ma jednej sprawy tylko kilka, które, siłą rzeczy, traktowane są po łebkach (tym bardziej, że czytelnik od początku ma świadomość, że stoi za tym Wielka Czwórka); Herkules jest wyjątkowo drętwy i nadęty, natomiast jego przyjaciel Hastings... No ten bohater się wyjątkowo w tej powieści nie udał. Piszę "w tej", bowiem Hastings pojawia się w kilku innych książkach Christie i z tym z "Wielkiej Czwórki" łączy go właściwie tylko nazwisko. Hastings to zasadniczo człowiek na wzór holmesowego sympatycznego doktora Watsona, jednak w omawianej książce jest to narwany, nieodpowiedzialny i mało inteligentny (żeby nie powiedzieć "głupi") osobnik. A do tego zupełnie nie potrafi się niczego nauczyć na własnych błędach... Cóż, moim zdaniem w dorobku Agathy jest sporo innych o wiele bardziej udanych powieści.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo ciekawa i zaskakująca, choć liczyłam na bardziej efektowne zakończenie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mimo przeczytanych tak wielu tytułów autorstwa Agathy Christie, jestem wciąż i nieodmiennie zafascynowana jej twórczością. Jej osoby przedstawiać nie będę, bowiem dotrzeć do informacji jest niezmiernie łatwo. Tak bardzo kryminały pani Agathy przypadły mi do gustu, że staram się zachęcić każdego, kto lubi ten gatunek literatury a nie miał jeszcze szansy sięgnięcia po jakikolwiek tytuł, do czytania. Tym razem mój wybór padł na otrzymany niedawno od Pani_Wu tytuł "Wielka Czwórka". Na samej końcówce urlopu potrzebowałam bowiem krótkiej a dobrej lektury, bo wiedziałam, że dłuższej przeczytać już nie zdołam a po powrocie przecież czeka na mnie cała góra prania... Szkoda, że nie widzieliście mojego balkonu w ten weekend.... Ale do rzeczy. Narratorem książki jest przyjaciel Herculesa Poirota - kapitan Arthur Hastings, który wraca z Argentyny i postanawia odwiedzić swojego dawnego współlokatora. Już na wstępie jest ogromnie zdziwiony, gdyż zastaje Herculesa spakowanego, udaje się on do Rio - choć detektyw nie lubi dalekich podróży to jednak skusiła go sprawa, którą miałby tam rozwikłać. Jednak wydarzenia krzyżują plany Poirota, który pozostaje w kraju a Hastings przez kilka miesięcy nie powróci do swojej żony. Co jest tego przyczyną? Otóż w mieszkaniu Poirota pojawia się niespodziewanie mężczyzna - wymizerowany i brudny, który wygląda na chorego. Powtarza wciąż nazwisko i adres detektywa, pisze na kartce same czwórki aż w rezultacie wygłasza mowę dotyczącą Wielkiej Czwórki. Wynika z niej, że przywódcą przestępczej organizacji jest Chińczyk a członkami Amerykanin, Francuzka oraz Anglik. Grupa ta zamierza przejąć władzę nad światem, doprowadzając do sytuacji, że zwycięży zło. Ich wpływy sięgają naprawdę daleko i głęboko a niewielu wie o ich działaniach. Zresztą, Ci którzy wiedzą, nie do końca wierzą. Czy Herculesowi uda się ustalić ich tożsamość oraz zapobiec nieszczęściu zanim będzie za późno? Zadania nie ułatwia mu Numer Czwarty Wielkiej Czwórki, który jest świetnym aktorem i zna się na charakteryzacji, gdyż pojawia się wielokrotnie wcielając się w zupełnie różne postaci. Jednak dzielny duet Poirot i Hastings postanawiają zjednoczyć siły i pokonać ten przestępczy twór. Pokonując liczne przeszkody, odnajdując kilku zamordowanych, ratując porwanych sami wpadają w tarapaty - zostają wielokrotnie porwani, wyprowadzeni w pole, otrzymują tajemnicze informacje (nie zawsze zresztą prawdziwe), śledzą i są śledzeni, a także zbliżają się niebezpiecznie do granicy życia i śmierci. Autorka nie zawarła w książce jednej tylko sprawy, którą zwykle detektyw rozwiązywał a kilka, każda prowadząca wciąż do Wielkiej Czwórki. Dzięki tak urozmaiconej lekturze czytelnik poznaje świat fizyki i chemii, trucizn, biznesu oraz polityki. Poirot jak zawsze świeci geniuszem i nie grzeszy skromnością a Hastings dzielnie pomaga mu w cieniu. Kto wygra? Hmmm... sami musicie przekonać się jak zakończy się ta książka. Mogę Wam jedynie napisać, że sporo adrenaliny dostarczyła mi opowieść o Wielkiej Czwórce, która kilkukrotnie wychodziła zwycięsko z pojedynków z małym Belgiem. To kolejny oryginalnie stworzony kryminał Christie. Ja jestem stronnicza, więc wiadomo, że ogromnie polecam Wam ten tytuł! Nie można się przy nim nudzić.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Herkules Poirot ponownie w akcji. Tym razem dzielny Belg nie rozwiązuje zagadki jakiegoś tajemniczego morderstwa, tylko staje przed zadaniem odkrycia tożsamości i rozpracowania członków międzynarodowego gangu znanego jako Wielka Czwórka. Herkulesowi towarzyszy kapitan Hastings - czy razem uda im się powstrzymać przestępców? "Wielka czwórka" nie jest typowym kryminałem, a szkoda. Mimo to książka jest interesująca, gdyż członkowie organizacji są o krok przed Poirotem i gdy już wydaje się, że rozwiązanie sprawy jest blisko, znów się wymykają. Często występują zwroty akcji i to trzyma czytelnika w napięciu. Irytowała mnie natomiast jedna sprawa - dlaczego tyle kryminalnych zagadek wiąże się z przebraniami, zmianą tożsamości i różnego rodzaju kamuflażem? Już po raz któryś z rzędu spotykam się z takim motywem i zaczyna mnie to irytować. Oprócz tego detalu (który mimo wszystko został w pewnym momencie książki ciekawie wykorzystany) oceniam "Wielką czwórkę" na plus.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Wielka Czwórka" to kolejna książka Agathy Christie, w której główną rolę odgrywa Herkules Poirot. Wspomnienie o roli jest dosyć znaczące w kontekście tej konkretnej publikacji, ponieważ w przeciwieństwie do poprzednich części cyklu, które miałam okazję przeczytać, ekscentryczny Belg wydawał się zupełnie inny, niczym aktor występujący przed publicznością. Czy zatem ta zmiana była w mojej ocenie dobra? Już spieszę z wyjaśnieniem!

Chociaż bardzo lubię książki Agathy Christie i uważam, że autorka jest niekwestionowaną królową kryminałów, nie wszystkie jej powieści trafiają w mój literacki gust. Właśnie tak było w przypadku ,,Wielkiej Czwórki", czyli jak dotąd najgorszego spotkania z Herkulesem Poirotem.

W postaci ekscentrycznego detektywa zawsze urzekało mnie to, jak powoli, w tylko sobie znajomym tempie, dochodził do sedna sprawy i rozwiązania zagadek tajemniczych morderstw. Jego postępowanie zawsze charakteryzował porządek i umiejętność dostrzegania nawet najdrobniejszych szczegółów. Tymczasem w ,,Wielkiej Czwórce" ten dobrze mi znany schemat został zaburzony. Powieść zdominował bowiem chaos, co mocno kłóciło mi się z kreacją Poirota.

Drugim elementem, który totalnie mnie rozczarował, było tempo całej historii, która nie dość, że ciągnęła się w nieskończoność, to na domiar złego była przeraźliwie nudna i przewidywalna.

Natomiast najbardziej rozczarowała mnie kreacja Artura Hastingsa. Nie będę ukrywać faktu, że już w poprzednich książkach (w tych, w których oczywiście się pojawiał), niesamowicie mnie irytował, ponieważ nie przepadam za postaciami, które nie są zbyt bystre, ale tutaj autorka zrobiła z niego totalnego idiotę.

,,Wielka Czwórka" to historia, która w mojej ocenie totalnie Christie nie wyszła i obawiam się, że gdyby jakiś czytelnik, który nigdy nie miał styczności z twórczością autorki, zabrałby się za nią jako pierwszą, nigdy więcej nie zechciałby sięgnąć po jej twórczość. Nie wiem, co pani Agatha miała w głowie, tworząc tę powieść, ale zdecydowanie powinna była zachować ją dla siebie. Niemniej jednak pomimo tak wielkiego rozczarowania, będę kontynuować swoją przygodę z jej twórczością i mam nadzieję, że kolejne książki, których nie miałam wcześniej okazji czytać, okażą się o niebo od tej lepsze!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

" [...] Czwór­ka ge­niu­szy, która po­łą­czy­ła swe siły, żeby dzia­łać nie­zgod­nie z pra­wem. Chiń­czyk, Ame­ry­ka­nin, Fran­cuz­ka i jesz­cze ktoś... Proś Boga, że­by­śmy zdą­ży­li na czas, Ha­stings. [...]"

 

"Wielka Czwórka", to chyba jeden z najmocniejszych i najlepszych kryminałów Agathy Christie. Słuchałam go z zapartym tchem. Tutaj naprawdę dużo się działo. Serce mi nieraz stawało, a łzy płynęły ciurkiem.

Herkules Poirot będzie w ogromnym niebezpieczeństwie. Czy tym razem uda mu się ujść cało z życiem? Będzie miał mocnych przeciwników, a właściwiej tajemniczą Wielką Czwórkę na karku, która chce rządzić światem i usuwa niewygodnych świadków. Czy Poirot odkryje, kim jest numer czwarty z Wielkiej Czwórki, nim nie będzie za późno? Podobało mi się, jak prowadził tę bardzo trudną i zawiłą sprawę.

Nasz detektyw do pomocy, będzie miał swojego ulubionego pomocnika kapitana Hastingsa, który jest jednocześnie narratorem tej historii. On tutaj również odegrał znaczącą rolę. Podobały mi się jego teksty. Idealnie z Poirotem się uzupełniają. Uwielbiam tę dwójkę. Gdy oni się pojawiają, wiem, że to będzie rewelacyjna powieść.

Ten audiobook czytał Krzysztofa Gosztyła. Idealny głos do tej historii. Jestem zachwycona jego interpretacją tego tekstu. Warto wysłuchać tej wersji -- o ile lubicie audiobooki.

Jeżeli tak jak ja uwielbiacie kryminały Agathy Christie, to śmiało sięgnijcie po "Wielką Czwórkę".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opinia ukaże się wkrótce.

Książka czytana dla przyjemności. Jeden z najlepszych kryminałów z Poirotem

Mój ulubiony bohater Królowej Kryminału - Mały Belg z troszkę przerośniętym ego, ale z genialnym umysłem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Uwielbiam Agathę Christie, jednak nie przepadam za kryminałami "politycznymi" czy raczej "szpiegowskimi" a ten jest właśnie taki. Akcja wartka, jednak Poirot jest tu nad wyraz irytujący i gdybym zaczęła przygodę z kryminałami A.Ch. od tej pozycji, raczej nie sięgnęłabym po kolejne.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Aż mi się twarz uśmiecha. Jak do tej pory - najlepsza część przygód Poirota. Dużo nieścisłości, poważne zagrożenie ze strony międzynarodowej szajki, tajemnicze morderstwa, a do tego bohater w swojej pomysłowości przeszedł samego siebie! Świetna lektura. Pogłowiłam się, pobłądziłam, pośmiałam, do tego doznałam wielu zaskoczeń. Biję brawa, pani Christie, dobra robota!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)