Więcej cieni niż blasków
Patsy Brooks

Wiele nastolatek stosuje różne diety, by zgubić zbędne kilogramy i mieć idealną figurę. Bohaterka książki ,,Więcej cieni niż blasków", niespełna 17-letnia Angie ma nadwagę od dziecka. Przyzwyczaiła się do nadprogramowych kilogramów. Znała swoje wady, przyzwyczaiła się do nich i potrafiła żyć i być szczęśliwa mimo niedostatków urody. (s.10) Kilkuletni autotrening polegał na tym, że dziewczyna nie zwracała uwagi na złośliwe i bezmyślne uwagi koleżanek, prymitywne komentarze przypadkowo spotkanych chłopaków, widok wychudzonych modelek w prasie i telewizji. Ale czasami i autotrening okazywał się nieskuteczny: Wystarczyła jedna ,,słonica" i wszystko na nic. (s. 23) Jednak Angie miała swój sposób na życie. Wraz z sąsiadem i przyjacielem Dannym dwa razy w tygodniu jeździła do Domu Opieki Świętego Wincentego, by zajmować się niepełnosprawnymi dziećmi. Autorka Patsy Brooks poprzez postawę bohaterki i jej słowa pokazuje, jak ważny jest wolontariat, ile dobrego daje dla obu stron, jak bardzo dzieci niepełnosprawne potrzebują ciepła i miłości, dobroci i zainteresowania się nimi, obecności drugiego człowieka i urozmaicenia rzeczywistości. Mogli ludzie powinni wzorować się na Angie, Dannym. Powinni wziąć przykład z Violi i dołączyć do wolontariatu. Naprawdę niewiele trzeba, by chorym dzieciom żyło się lepiej, nawet zmiana przełożonej ośrodka wystarczy. Jednak życie osobiste Angie zaczyna się komplikować, gdy ludzie z otoczenia zaczynają komplementować jej ładny wygląd i schudnięcie, choć nastolatka tego faktu nie zauważyła, czy nie chciała się do tego sama przed sobą przyznać, bo tak była zakompleksiona. Nastolatka nie chciała dopuścić do siebie myśli, że ona też może być szczupła i atrakcyjna. Jak schudła? Na to pytanie odpowiedź znajduje się w książce. Autorka poprzez zewnętrzną przemianę dziewczyny uświadamia czytelniczkom, że bycie piękną, zgrabną i atrakcyjną nastolatką niesie za sobą pewne komplikacje, i to wcale nie takie małe. Bycie atrakcyjną niesie ze sobą blaski. Ale blask, jak każde pojęcie, musiał mieć swoje przeciwieństwo. Tak jak dobro ma zło, biel - czerń; piękno - brzydotę; tak blask musiał mieć swój cień. (s. 98) I te cienie przyprawiają bohaterkę o mały ból głowy. Angie musi zrozumieć, co dla niej jest w życiu ważne, kto dla niej jest ważny. Na przykładzie tej bohaterki młodzi czytelnicy wiele mogą się nauczyć i wielu błędów uniknąć i zrozumieć, jak ważna jest rodzina i przyjaźń.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)