Wampir
Wojciech Chmielarz

„Wampir” to kryminał, który nie tylko wciąga czytelnika swoją intrygującą fabułą, ale również prowokuje do refleksji nad ludzką naturą i moralnością. Opowieść skupia się na prywatnym detektywie Dawidzie Wolskim, który zostaje zatrudniony, aby rozwikłać tajemnicę związaną z pozornym samobójstwem dwudziestoletniego Mateusza. Szybko odkrywa, że sprawa jest o wiele bardziej złożona, niż się początkowo wydawało. W miarę jak Wolski zagłębia się w śledztwo, staje się jasne, że wokół śmierci Mateusza tkwią liczne niedomówienia i niewyjaśnione wątki.

Fabuła rozwija się w szybkim tempie, które trzyma czytelnika w napięciu do ostatniej strony. Chmielarz umiejętnie miesza elementy psychologiczne, społeczne i kryminalne, tworząc złożoną sieć relacji i motywacji, którą stopniowo odsłania przed czytelnikiem. Kryminalna intryga zawarta w powieści to inteligentnie skonstruowany labirynt, który prowokuje do analizy i interpretacji. Gliwice, jako tło wydarzeń, stają się niemalże osobnym bohaterem, stwarzając tej opowieści wyjątkowy, pełen tajemniczości klimat. Autor mistrzowsko kreśli portret tego miejsca, ukazując zarówno jego uroki, jak i mroczne zakamarki, co nadaje opowieści specyficznego klimatu i autentyczności.

Niekonwencjonalna kreacja detektywa dodaje opowieści oryginalności. Dawid Wolski, mimo swoich dość wyraźnie pokazanych wad i nieco mrocznej osobowości, staje się przewodnikiem czytelnika przez labirynt śledztwa. To postać pełna kontrastów. Z jednej strony widzimy w nim determinację i zaciętość w dążeniu do odkrycia prawdy, a także wewnętrzną walkę, z drugiej jego niekonwencjonalne metody i moralność pozostawiają wiele do życzenia. To właśnie jego złożona osobowość sprawia, że czytelnik nie może oderwać się od tej historii, zastanawiając się nad motywacjami detektywa. Postać ta, chociaż nie zawsze sympatyczna, jest nieodłączną częścią tej historii, dodając jej wyrazistości i dramatyzmu. Mimo że bohater ten może być irytujący, a już na pewno bywa kontrowersyjny, to właśnie jego skomplikowana osobowość sprawia, że książka staje się bardziej intrygująca i zaskakująca.

Jednym z największych atutów powieści jest sposób, w jaki autor porusza trudne i niewygodne tematy społeczne, takie jak prostytucja czy mroczne zakamarki świata młodzieży. Poprzez ukazanie tych problemów w kontekście kryminalnej zagadki, Chmielarz skłania czytelnika do refleksji nad kondycją współczesnego społeczeństwa i jego moralnymi wyborami. Zakończenie powieści to prawdziwy szok dla czytelnika, który zmusza go do ponownego przemyślenia całej historii i motywacji bohaterów.

Wojciech Chmielarz potwierdza swoje mistrzostwo w tworzeniu kryminałów, które nie tylko wciągają, ale także poruszają istotne społecznie tematy. „Wampir” to lektura nie tylko dla miłośników gatunku, ale dla każdego, kto szuka niebanalnej opowieści pełnej napięcia, tajemnic i zaskakujących zwrotów akcji. Warto sięgnąć. Polecam!

Strach bywa twórczy. Napędza wyobraźnię i mobilizuje ducha. To lepsze niż instynkt, który wspaniale uruchamia mięśnie i emocje, ale przy okazji całkowicie blokuje myśli.

                                     -  Wojciech Cejrowski

Samobójstwo dwudziestoletniego Mateusza, wstrząsa socjal media, matka nie wierzy w dokonany czyn syna, zostaje zatrudniony prywatny detektyw Dawid Wolski który ma rozwiązać zagadkę. Im głębiej w las tym coraz więcej niedomówień, jakby istniała zmowa milczenia pomiędzy znajomymi, byłą dziewczyną chłopaka, a wymaganiami matki które zaczynają stać kością w gardle Wolskiego. Im bardziej drąży temat tym więcej szczegółów spraw wychodzi na jaw, łącząc sprawę zaginionej Alicji której szukało całe miasto. Nasuwa się pytanie czy Mateusz miał związek z siecią nastoletnich prostytutek, dlaczego dla rodziny ten temat jest zmorą, czy Wolskiemu uda się ustalić przyczynę śmierci chłopaka?

Powieść o niebywałych zwrotach akcji, tajemnicza i zagadkowa pcha nas ku sprawie która na początku wydaje się zagmatwana w wątkach i całej fabule, po czasie odkrywamy kolejne nici które prowadzą do nowych tropów. Sam detektyw jest stronniczy chociaż użyłabym słowa irytujący w swoich działaniach, lekkoduch który podchodzi do spraw zawodowych z przymrużeniem oka, jakby nieobliczalny w swoich działaniach popycha sprawę ku końcowi odkrywając wszelkie karty związane z morderstwem? samobójstwem domniemanego chłopaka, który pod przykrywką opinii matki uchodził za świętego. Czy go znała tak na prawdę, czy sama chciała ukryć pewne fakty aby go wybielić, sami się przekonacie. Co mnie ujęło by czytać powieści Chmielarza? To że umie budować napięcie, wciąga w kryminalne kuguary kryminalne, werbalny język i styl pisarski a przede wszystkim porusza społeczne tematy tabu. Niby banalna historia przeistacza się z każdym rozdziałem w wyścig z czasem który daje mu pole do popisu, ukazując charakter gliwickich przedmieść i zaułków, osobowość i temperament zamieszczonych postaci, powoduje emocjonalną huśtawkę i ciary, wkrada się do wyobraźni tworząc obrazy niekoniecznie pozytywne, chcąc wywołać strach i lęk który jest dojmujący, bo co by się stało gdyby to u mnie się zdarzyło lub u Ciebie? Warto, polecam.

Świetna pełna tajemniczy zagadek które detektyw za wszelką cenę (nawet swojego życia) stara się rozwikłać.

Jak lubię cykl o Jakubie Mortce, to tutaj nic mi się  nie podobało. Główny bohater, prywatny detektyw, Dawid to zapatrzony w siebie egocentryk z pojawiającymi się rzadko wyrzutami sumienia. Totalnie antypatyczny, nie stroniący się  od przemocy. Ok, nie zawsze bohater musi być fajny ale ten typ... Chociaż z drugiej  strony przynajmniej nie jest nijaki.

Można powiedzieć, że historię są dwie, chociaż ostatecznie okazuje się,  że to ta sama historia. Gliwice żyją dwiema sprawami. Z dachu jednego z bloków spada młody chłopak. Wszystko wskazuje, że  to samobójstwo ale jego matka uważa inaczej. Nieco wcześniej  w niewyjaśnionych okolicznościach znika gimnazjalistka. Okazuje się, że sprawy są powiązane.

W trakcie czytania mam wrażenie, że nikt poza matką nieżyjącego  chłopaka i niewydarzonym detektywem nikomu nie zależy na poznaniu prawdy. Sam Dawid naraża się  wielu osobom zanim zaczyna łączyć fakty.

Opowieść mocno chaotyczna. Nie podobało się  mi.

Opowieść o tym, jak krnąbrny młody prywatny detektyw raz po raz zostaje pobity przez kolejne osoby związane z prowadzonym przez niego śledztwem. Ze dwa razy uniosłam brew na widok pewnych uproszczeń, charakterystycznych dla innego polskiego autora (tego najpłodniejszego) - pewne sytuacje są dziwne, nielogiczne, ale ładnie prowadzą do wcześniej założonego celu. Poza tym jednak to całkiem ciekawy kryminał..

Super pozycja kryminalnej powieści zawierająca ciekawe zwroty akcji oraz zaskakuące zakończenie. Wprowadza czytelnika w świat zbrodni i do końca nie wiadomo kto jest winny

Seria z komisarzem Mortką bardziej mi się podobała. W ,,Wampirze" wszyscy bohaterowie są nieprzyjemni, nie da się ich lubić. Detektyw Dawid denerwował mnie na kazdym kroku, wredny, flejowaty, myślał tylko o swoich korzyściach. Widocznie ten cykl w zamyśle miał być mroczny. Intryga na koniec rozwiązana ciekawie. Książka niezła, ale bez szału.