W pułapce pamięci
David Baldacci

"Mój umysł zamieszkuje dziki lokator. I tak się składa, że tym lokatorem jestem ja sam". Zemsta zbyt często staje się pokarmem dla duszy, jedynym celem i wartością, dla jakiej warto żyć. Zemsta, która prędzej czy później niszczy, prowadząc do nieuchronnego finału. O sile tego uczucia i jego destrukcyjnej mocy opowiada mało znany w Polsce amerykański pisarz, którego czas najwyższy odkryć. David Baldacci to urodzony w Richmond, prawnik i pisarz, często porównywany do Johna Grishama. Jego książki zostały przetłumaczone na ponad czterdzieści pięć języków i sprzedane w osiemdziesięciu krajach, w ponad stumilionowym nakładzie. Jego powieść pt. "Władza absolutna" została zekranizowana przez samego Clinta Eastwooda. Autor mieszka obecnie w Wirginii. Pewnego zwyczajnego dnia, ktoś morduje najbliższą rodzinę detektywa Amosa Deckera. Bohater nie potrafi poradzić sobie z taką traumą i po jakimś czasie odchodzi z policji. Kilkanaście miesięcy później dochodzi do zbiorowego morderstwa w miejscowej szkole. Morderstwa, które jak się okazuje jest ściśle powiązane z osobą byłego policjanta. Amos pomaga policji, wykorzystując swoje ponadprzeciętne umiejętności zapamiętywania każdego szczegółu. Kryminał Davida Baldacciego to prawdziwa jazda bez trzymanki, w którym możemy być pewni tylko jednego - czeka nas totalne zaskoczenie. To książka, która od pierwszej do ostatniej strony przyciąga uwagę, wplątując czytelnika w makabryczną rozgrywkę pomiędzy mordercą a policją. Wartka akcja, jej kilka spektakularnych zwrotów oraz intrygujące zakończenie, pozwalają mi okrzyknąć ten kryminał jednym z lepszych, jaki zdarzyło mi się czytać w ostatnich latach. Cała intryga kryminalna została zbudowana z wielu wątków, które pozornie nie mają wspólnego elementu. Czytelnik wszelkimi możliwymi sposobami stara się rozwikłać zagadkę, rozważając po drodze przeróżne hipotezy, które ostatecznie blakną w zestawieniu z nieprzewidywalnym zakończeniem. Nie sposób nie wspomnieć o głównym bohaterze, który nie jest zwyczajnym śledczym. Otóż autor wyszedł nieco poza utarty schemat i obdarzył Amosa specyficzną umiejętnością. Bohater cierpi na hipermnezję, czyli wybitną pamięć, która nie pozwala na zapominanie nawet najmniej istotnych informacji. Ta nietuzinkowa cecha jego mózgu pozwala analizować mu śledztwo na zupełnie innej, niedostępnej dla pozostałych, płaszczyźnie. Możliwość podglądania myśli takiego człowieka i równoczesne analizowanie jego wniosków dotyczących śledztwa jest arcyciekawe. "W pułapce pamięci" to intrygujące wprowadzenie do całego cyklu o niezwykłym detektywie. Na lekturze tej książki z pewnością nie zawiodą się miłośnicy dobrze skrojonej intrygi kryminalnej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak to jest wszystko pamiętać? Każdy moment, każdą sytuację, każde usłyszane lub przeczytane słowo. Zarówno te szczęśliwe momenty, jak i dramatyczne przeżycia. Wydawać by się mogło, że to niesamowity dar, ale czy na pewno? A może to ogromne przekleństwo, które tylko utrudnia codzienną egzystencję pośród zwykłych ludzi? Czy właśnie tak to odczuwa Amos Decker, bohater najnowszej powieści sensacyjnej Davida Baldacciego? O tym już za chwilę. Amos Decker nie zapomina niczego, także tego, jak zginęła jego żona, córka oraz szwagier. Pomimo wieloletniego doświadczenia jako detektyw pracujący w policji, nie może otrząsnąć się po takiej osobistej tragedii, która go dotknęła. Nie jest w stanie wymazać z pamięci bólu, żalu i odczucia, które towarzyszyło mu podczas znalezienia zwłok najbliższych. Tak nadzwyczajna pamięć, dosłownie wszystkiego, określa się mianem syndromu sawanta, a na to właśnie schorzenie cierpi Amos. Taka umiejętność jest niezwykle pomocna w wykonywanej pracy policjanta, ale jest także przekleństwem, gdyż do końca swoich dni Decker nie zapomni o żadnej zbrodni. ,,Mój umysł zamieszkuje dziki lokator. I tak się składa, że tym lokatorem jestem ja sam." Jednak zabójstwo jego rodziny wyciska na nim piętno, które doprowadza go na dno. Decker traci dom, odchodzi z pracy, a jego egzystencja wydaje mu się bezsensu. Bo dla kogo żyć? Nie ma już nikogo, na kim mu zależy. Przez krótki okres czasu jest bezdomnym, a jego ,,mieszkaniem" jest tekturowe pudło gdzieś pod mostem. Sytuacja życiowa Amosa doprowadza go również do ruiny zdrowotnej, kiedyś dobrze zbudowany i zadbany mężczyzna, staje się zarośniętym, gbutowatym i opasłym typem, którego większość omija szerokim łukiem. Jednak Amos dochodzi do wniosku, że nie można być cały czas bezdomnym, użalającym się nad sobą niechlujem i rozpoczyna praktykę prywatnego detektywa. Wynajmuje małą kliteczkę w obskurnym motelu, w którym przyjmuje swoich klientów, tylko po to by mieć na codzienne życie, byle jakie, ale w suchym lokalu z dostępem do ciepłych posiłków. Jego spokój zakłóca mu jednakże była partnerka, dając mu cynk, iż odnalazł się morderca jego rodziny. Ale czy to faktycznie on zabił jego najbliższych z zimną krwią? W tym samym czasie dochodzi do niewyobrażalnej zbrodni w miejscowej szkole średniej, a umiejętności Deckera są tak przydatne, że zostaje wciągnięty do sprawy jako policyjny konsultant. Szybko wychodzi na jaw, że te dwie sprawy mają wspólne ziarno- uraz do Deckera. Nikt jednak nie ma pojęcia, co było punktem zapalnym. Amos Decker jest człowiekiem niezwykle doświadczonym życiowo, z niesamowitym umysłem i inteligencją. Zycie nie obeszło się z nim zbyt łaskawie, jednak dzięki temu jest jeszcze lepszym śledczym. Jego niesamowita pamięć do detali, która pozwala na odtwarzanie scen jak film w zwolnionym tempie, klatka po klatce, okazuje się być bardzo pomocna w rozwiązywaniu spraw kryminalnych, w szczególności, kiedy czas odgrywa znaczną rolę. Pomimo, że nie jest człowiek nadto towarzyskim, rozmownym czy przyjacielskim, to inni współpracownicy darzą go ogromnym szacunkiem już od samego początku. Nie jednokrotnie miał sposobność wykorzystać swój talent by się wzbogacić, jednak wykorzystuje go tylko do szczytnych celów. Nie jest kompletnie bohaterem, który daje się lubić, a mimo to już po kilku stronach czujemy do niego ogromną empatię. Początkowo czytając książkę Baldacciego byłam zadziwiona dużym podobieństwem do wydanego już wcześnie bestsellera Roberta Galbraitha ,,Wołanie kukułki", w którym także mowa o grubiańskim i opryskliwym prywatnym detektywie, o nad wyraz rozwiniętym poziomie dedukcji i obserwacji, pomagającym lokalnej policji w rozwiązaniu sprawy kryminalnej. Jednak szybko to odczucie zniknęło. Znam wiele powieści Davida Baldacciego, a jego zrozumiały i jednocześnie zaskakujący styl pisarski, spowodował że pokochałam książki jego autorstwa, w szczególności pozycję ,,Niewinny". Ta jednakże jest trochę inna. Nie ma tu zawrotnej akcji, szybki zwrotów fabuły, pościgów czy niespodziewanych strzelanin. Wszystko dzieje się metodycznie, krok po kroku. Dzięki właśnie takiemu, powiedziałabym spokojnemu, odkrywaniu motywu, z łatwością można wczuć się w rolę detektywa i razem z nim śledzić postępy. Co prawda nie jest to do końca, to czego oczekiwałam po najnowszej książce Baldacciego, bo chyba już się zaczęłam przyzwyczajać do szybkich akcji, mimo wszystko fabuła jest skonstruowana bardzo rzetelnie, nie ma niedomówień czy błędów merytorycznych. To bardzo dobra, klasyczna powieść detektywistyczna. Chociaż mogę zdradzić (bo wynika to z zakończenia tego tomu), że następna część serii będzie zapewne w trochę innym klimacie, ku mojej uciesze. Dlatego jestem pewna, że bez wahania sięgnę po drugi tom cyklu o Amosie Deckerze. Każdy kto zdecyduje się na sięgnięcie po pozycję ,,W pułapce pamięci" na pewno się nie zawiedzie. Mogę to zagwarantować!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna bardzo dobra pozycja autora. Amos Decker posiada niezwykła pamięć. Nic nie zapomina. Czytają zadawałam sobie pytanie czy to szczęśliwy los, czy może raczej przekleństwo.Chcielibyście wszystko pamiętać? Ja czasami pragnę o czymś zapomnieć. Czasami też nie potrafię sobie czegoś przypomnieć. Chyba jednak nie chciałabym być na miejscu Amosa. Komuś jego niezwykłe zdolności się nie podobają. Prowadzi to do kilku zabójstw, brutalnych i mrocznych. Takiego rozwiązania zagadki, jaką zaproponował autor, jednak w ogóle nie brałam pod uwagę. Polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

David Baldacci, to kolejny nowy dla mnie pisarz, z którego twórczością, miałam okazję się właśnie zapoznać. Fakt, że to poznanie, wypada dość późno, zważywszy na to, że autor ten debiutował już spory czas temu, ba, jego debiut, czyli "Władza absolutna", został nawet sfilmowany w świetnej reżyserii Clinta Eastwooda i w prawdziwie doborowej obsadzie. Jednak ja z tym panem spotkałam się dopiero teraz, za sprawą książki "W pułapce pamięci"

 

Można powiedzieć, że nie ma tu nic za bardzo nowego. Jest policjant, detektyw stoczony na samo dno, po tym jak stracił w swoim życiu wszystko, łącznie z sensem tego życia. Były policjant ma 42 lata, to co na grzbiecie i trochę rzeczy z poprzedniego życia, zamkniętych na klucz w miejskim schowku. A aaa i bym zapomniała, ? ma coś jeszcze, mianowicie to, co mają wszyscy synestetycy, czyli zdolność do doświadczeń wszystkiego za pomocą nie tylko jednego zmysłu, ale wszystkich zmysłów jednocześnie. A dodatkowo w pakiecie, autor dodał mu jeszcze hipermnezję i sawantyzm (choć nad tym się jeszcze zastanawia). Przyznacie więc, że nie jest to taki sobie zwyczajny śledczy, ze zwyczajną "tylko" traumą. Takich jest wielu w obecnej na naszym rynku czytelniczym literaturze z gatunku kryminału, czy thrillera. Niestety za pewne nadmiary, trzeba płacić. Amos Decker "zapłacił" upośledzeniem kontaktów i relacji międzyludzkich. Chociaż, w moim odczuciu niespecjalnie jest to widoczne.

 

Ten były (mąż, policjant, ojciec, śledczy) na powrót musi wrócić do świata ludzi i detektywów, a to za sprawą paskudnej strzelaniny dokonanej na dzieciakach z byłej szkoły Deckera, zwłaszcza że jak wynika z coraz szerzej zakrojonego śledztwa, sprawa tej strzelanki wykazuje coraz więcej powiązań z osobą byłego policjanta.

 

Książka okazała się dla mnie bardzo interesująca. Nawet nie do końca za sprawą stricte prowadzonego śledztwa, co za przyczyną pozwalającą obserwować zachowania i reakcje człowieka z czymś tak dziwnym i ciekawym jak synestezja, która mnie bardzo zajmuje. Świetnie opisane "atakujące, agresywne trójki", oraz inne ciekawe aspekty tego zaburzenia ? tej zdolności ?, właściwie sama do końca nie wiem jak to nazwać. Dopatrzeć się można też w tej pozycji, zagadek, które wymagają "główkowania" niczym na dobrej jakości, teście IQ.

 

Widzę, iż pan Baldacci napisał jeszcze kilka innych książek z rolą główną obsadzoną przez Amosa Deckera, sądzę, że z chęcią je przeczytam w przyszłości.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)