W górach szaleństwa i inne opowieści
H.P. Lovecraft

"Nie umarło, co wiecznie może trwać uśpione, Z biegiem dziwnych eonów i śmierć może skona." Zanim zabiorę się za publikację wydawnictwa Vesper czuję potrzebę stworzenia szczególnej przestrzeni do czytania, w zamkniętym pokoju, z daleka od głosów ogniska domowego, w zaciemnionym kącie gabinetu, ze światłem zogniskowanym na stronach książki, najchętniej z szumem wiatru za oknem w wieczornej scenerii. Odgradzam się od tego, co zbędne, całą uwagę skupiam na opowieściach wypełnionych grozą. Przede wszystkim doceniam kunszt pisarzy, ale również zwracam uwagę na kolekcjonerskie wydania książek, oprawionych w cudowną grafikę intensyfikującą klimat utworów i sugestywnie oddziałującą na wyobraźnię, na piękne tłumaczenia oddające ducha przesłań, na pedantyczną korektę tekstów. Dzięki temu opowieści czuję pod głębszymi warstwami skóry, intensywniej przemawiają, mocniej zapadają w pamięć. Książka zawiera cztery historie grozy ("W górach szaleństwa", Cień spoza czasu", "Bezimienne miasto", "Pod piramidami"), stanowiące odrębne całości, ale połączone wspólnymi elementami. Szalenie interesującą stycznością jest odwołanie do pradawnych wierzeń, pierwotnych mitów, prawiekowych, starożytnych sekretów, dziwnych opowieści. Z nich wyłaniają się pomysły na fabułę, fantazyjne unoszenie myśli, imaginacje obrazów. Każde miejsce na Ziemi może okrywać niedostępna dotąd tajemnica, która za sprawą naukowej ekspedycji, ciekawości człowieka, sprzyjających okoliczności, nagle staje się polem minowym lęku, strachu, obsesji, histerii, szaleństwa, halucynacji i sennych koszmarów. Antarktyczne lodowe krajobrazy, wulkaniczne szczyty, podziemne jaskinie, pustynne obszary, wszędzie można trafić na zatrważające ślady obecności czegoś nieuchwytnego w znaczeniu, wymykającego się ludzkiemu rozumowaniu, a nawet wykraczającego poza wyznaczniki czasu. Nowe perspektywy multiprahistorycznych obecności, wysoko zaawansowanych ewolucyjnie organizmów, znacznie starszych niż antyczne cywilizacje istot, pozbawionych cielesności świadomości, infernalnych wrót wnętrza planety. Narracja bogata w detale nieustannie podgrzewa atmosferę wyczekiwania i strachu, jeden skrawek sekretu mnoży się przez kolejne. Z każdym opisem obraz zyskuje na uszczegółowieniu, barwnym wypełnieniu, aż do uzyskania pełnego odbicia rozpaczy i grozy. Plastyczne i ekspresyjne podprowadzenie ku krytycznego momentu świadomości, kiedy bohater wyposażony jedynie w ogólnie dostępną wiedzę nie nadąża za tym, co się przed nim odkrywa, co go wabi i przywołuje różnorodną mocą, ale i bezlitośnie pragnie zniszczyć. Autor potwierdził, że interesował się wieloma dyscyplinami nauk, przyjmował z zachwytem osiągnięcia ludzkości, ale też wskazywał na drzemiące zagrożenia i niebezpieczeństwa. Czy nadmiar wiedzy może okazać się czynnikiem zguby? Dlaczego czasami lepiej nie drążyć na archeologicznych stanowiskach? Jak przyroda zdolna jest sprytnie skrywać architektoniczne świadectwa przeszłości? Co może skłonić gatunek ludzki do przyjęcia nowego rozumienia kosmosu? Bookendorfina.pl

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opowiadania były przekładane przez różnych tłumaczy, ale podczas lektury nie zauważałam różnic i, jeśli były, to nie były odczuwalne dla odbiorcy, co jest ogromną ich zaletą. Druga niewątpliwa przyjemność, która spotyka czytelnika, to przecudowna oprawa i złożenie książki. Twarda okładka sprawi, że książka przez długi czas wytrzyma na półce, a także nie będzie się szybko niszczyć podczas częstego używania. Polecam czytać maksymalnie jedną opowieść dziennie. Lovecraft w dużych ilościach może być groźny i męczący, bo to nie jest lekka literatura. 
Podsumowując, w książce „W górach szaleństwa i inne opowieści” każdy fan literatury grozy znajdzie coś dla siebie. Nie każdemu wszystkie opowiadania się spodobają, ale niejednokrotnie przestraszą. Nie oczywistą grozą, lecz odpowiednim budowaniem napięcia i zarysowaniem klimatu. Ot, cały Lovecraft.
Całość recenzji na zukoteka.blox.pl

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie wiem jak Wy, ale do pewnego momentu swojego życia, byłam przekonana, że ojcem książek grozy jest Stephen King. Tymczasem, nawet taki "ojciec" ma swojego "ojca". Howard Philips Lovecraft. Samotnik z Providence. Twórca własnej mitologii, zwanej "mitologią Lovecrafta" lub "mitologią Cthulhu". Jego historie stały się inspiracją dla dzieł wielu innych artystów. W ostatnim czasie, Wydawnictwo Zysk i S-Ka wydało zbiór powieści i opowiadań wybranych z ogromnego dorobku tego pisarza. Teksty zebrane w tej księdze, choć są bardzo różnorodne, za każdym razem niosą ze sobą dużą dawkę napięcia, niepokoju, często też niedopowiedzenia. Sięgając po każdy z tych utworów, wkraczamy w całkiem nowy świat, w którym królują różne bóstwa, zjawy, stworzenia nie z tego świata. Atmosfera nawet w pozornie zwykłym opowiadaniu "Muzyka Ericha Zanna", jest gęsta i z każdym dźwiękiem gęstnieje co raz bardziej. Język jakim posługuje się autor jest niesamowity i bardzo precyzyjny. Niemal widzimy i czujemy to, co przeżywa bohater. Kiedy w utworze "Kolor przestworzy" Lovecraft zabiera nas na "przeklęte wrzosowisko", to w jednej chwili przenosimy się w to mroczne i ciemne miejsce. Czujemy czyjś oddech. Czujemy niebezpieczeństwo. Każde z tych opowiadań niesie ze sobą wizję człowieka, który znajduje się w potrzasku, w sytuacji, w której nie ma wyjścia. Musi zmierzyć się z tym, co go otacza. Ten człowiek jest bliski obłędu. Choć czuje, że jego sytuacja będzie co raz gorsza, jeszcze mami się nadzieją, że pokona to co go czeka, tak jak w opowiadaniach "Piekielna ilustracja" czy "Widmo nad Innsmouth". Przyznam szczerze, że lepiej czytało mi się tę książkę w dzień, niż w nocy. Po pierwsze, groza w świetle dziennym jest odrobinę mniej groźna. Po drugie, te historie opisane są w taki sposób, że podczas lektury czytelnik musi być odpowiednio skupiony. By stać się częścią świata H.P. Lovecrafta trzeba poświęcić się mu bez reszty. Choć nie było to dla mnie łatwe zadanie ( w moim domu "cisza i spokój" goszczą tylko po godzinie dwudziestej pierwszej), zdecydowanie było warto. Polecam tę książkę każdemu, kto lubi historie przepełnione makabrą, koszmarem, grozą. Jest to tylko wycinek z twórczości H. P. Lovecrafta, ale taki, który zdecydowanie warto poznać. Choć zabrzmi to banalnie, jego dzieła to klasyka gatunku. Każdy, kto ceni sobie dobrą literaturę, której wartość wynika z tego co nieoczywiste, powinien być usatysfakcjonowany. Więcej recenzji na fifraku.blogspot,com Zapraszam !

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka dość ciekawa, jednak nie jest to mój styl. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)