“Miejsca takie nie są żadną rzadkością, jeśli się tylko wie, jak ich szukać, czy to z własnej woli, czy z konieczności. Ponieważ mężczyźni i kobiety coraz częściej działają wbrew naturze, natura coraz częściej działa wbrew mężczyznom i kobietom. W każdym razie kilka tych miejsc ma za sobą długą historię sięgającą najstarszych wspomnień ludzkich, jak ujmują to zagraniczni prawnicy. Z początku część z nich była zapewne święta dla ludów przedchrześcijańskich, których garstka po dziś dzień żyje na naszym kontynencie, oczywiście trzeba tylko wiedzieć, jak je znaleźć. Niekiedy aż dziw bierze, jak mało z tego, co rzeczywiste lub prawdziwe, kiedykolwiek staje się wiedzą ogólną: o ile, rzecz jasna, wiedza ogólna jest jeszcze wyrażeniem niepozbawionym znaczenia”.
Wydawnictwo: Wydawnictwo IX
Data wydania: 2020 (data przybliżona)
Kategoria: Horror
ISBN:
Liczba stron: 370
Tytuł oryginału: Into the Wood
Język oryginału: angielski
Tłumaczenie: Tomasz Chyrzyński
"Czytając Aickmana, łatwo wysnuć wniosek, że rzeczy niezwykłe, nienaturalne mogą spotkać każdego, rzeczywistość bowiem wcale nie jest taka, jak ją postrzegamy...
Przeczytane:2020-10-15, Ocena: 5, Przeczytałam, Mam, Insta challenge. Wyzwanie dla bookstagramerów 2020, 12 książek 2020, 26 książek 2020, 52 książki 2020, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu - edycja 2020, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2020 roku,
Ten zbiór zawiera osiem opowieści upiornych i śmiertelnych, które dla fanów klasycznej grozy będą niezłą gratką. Napisane są pięknym literackim językiem, dosyć specyficznie, nie ma tu archaizmów ale wymagają skupienia. W dużej mierze trzeba liczyć na potęgę własnej wyobraźni. Prezentowane tu historie nie są oczywiste, groza tu nie jest podana na tacy. Wyczuwamy razem z bohaterami niepokój i ogarniającą aurę tajemniczości ale nie jest ona jasno określona, możemy ją dwuznacznie interpretować.
W każdym opowiadaniu akcja toczy się spokojnie, ten niepokój wsiąka w czytelnika powoli a na koniec pozostawia z uczuciem przejmującego ciarkami ciała i głową kipiącą od pytań. Ta nieoczywista groza skłania do refleksji, pobudza naszą wyobraźnię do tworzenia własnych wizji.
Bardzo klimatyczne, oniryczne, z dziwnymi nadnaturalnymi zdarzeniami. Pokazują jaką ogromną moc ma tajemnica.
Najbardziej podobały mi się tu tytułowe W głębi lasu, Czas nie przemija, Ciceroni i Szkolna przyjaciółka.
Opowieści są nierówne ale ich niejednoznaczność i osobliwość sprawia, że to w niczym nie przeszkadza, można po prostu się nimi delektować.
To jest po prostu wyjątkowe. Polecam!