Tygrysica i akrobata
Susanna Tamaro

"Czegoś się boję, ciągle tego samego. Nie śmierci, ale tego, że nie będę potrafił być sobą."

Baśniowa opowieść, która wnosi wiele ciepła i wrażliwości do spotkania z książką. Dotyka najważniejszych wartości w życiu człowieka, odnajdywania istoty życia, kształtowania własnej tożsamości, podążania za marzeniami, prawa do wolności i godności. Nie zawsze to, co wyniesione z pokoleniowej tradycji jest w pełni dobre, mądrość przeszłości może okazać się niewystarczająca, natomiast narzucony jedyny sposób na życie nie wnosi w nie spełnienia. Ograniczenia przy realizacji indywidualnych planów mogą okazać się krzywdzące i bolesne. Każdy na swój sposób poszukuje sensu istnienia, różnimy się sposobem postrzegania świata, a także inaczej definiujemy powodzenie, szczęście, sukces i zwycięstwo. I o ile nie przekraczamy barier moralnych i etycznych, powinniśmy być obdarzeni przywilejem wyboru i szacunku.

Zagłębiamy się w przybliżaną historię tygrysicy z zaciekawieniem i przyjemnością, narracja barwnie i płynnie prowadzi po kolejnych etapach jej podróży ku przeznaczeniu. Czujemy, że powieść wpływa na nas emocjonalnie, skłania do pogłębionych refleksji, spojrzenia na własne życie, poczynienia analogii. Od razu wyłapujemy wybrzmiewający indywidualizm, podważanie praw tradycji i chęć pójścia innym niż wytyczonym przez poprzedników szlakiem. I jeszcze tajemnica nietrwałości, z jednej strony wywołująca obawy, z drugiej mocno fascynująca. Czy środowisko, w którym się wychowaliśmy, naprawdę tak silnie kształtuje naszą osobowość, że nawet jeśli nie chcemy powtarzać scenariuszy, a zamiast tego decydujemy się na porzucenie cudzych oczekiwań, zboczenie z utartej drogi dla niepewnej przyszłości, doświadczenie samotności, zmierzenie się z zupełnie nowymi wyzwaniami, głodem poznania, to jednak pozostaje w nas trwały ślad dzieciństwa, narzucający normy i wzorce zachowań, nawet wywołujący wyrzuty sumienia, kiedy się od nich oddalamy?

A może to my sami, z wiekiem, nabranym doświadczeniem, pozyskaną odwagą, patrzymy na pewne sprawy z dystansem, nie chcemy wtapiać się tłum, poddawać ujednoliceniu postrzeganym jako spłaszczenie? Choć przekornie można dostrzec, że wielu z nas właśnie ta harmonia i integracja ze środowiskiem społecznym wydaje się atrakcyjnym celem. Ciekawe kwestie podnoszone są podczas zapoznawania się z lekturą, niby wszystko oczywiste, od wieków już przerabiane, określone, sprecyzowane, ale to jednak w każdym z nas odbywa się ta wewnętrzna rozmowa. I dopóki ją prowadzimy, dopóty będziemy się rozwijać, znajdywać zrozumienie i spokój, często ukojenie i wyciszenie. Autorka podaje jeszcze wiele tropów jako źródeł do zadumy, zwróciłam uwagę na te, które wydały mi się najbliższe, z pozycji człowieka, rodzica, dziecka.

bookendorfina.pl

Czas na trochę mądrości, czyli: książka dla dzieci.
Obserwujemy cały cykl życia Tygrysicy. Od narodzin, po dojrzewanie, wybieranie własnej drogi, kończąc na przejściu na drugą stronę. W jej życiu nie jest tak kolorowo, jak mogłoby się wydawać, że powinno być w książce dla dzieci.
O marzeniach, a przede wszystkim tym, że należy je spełniać, bo "inaczej będzie to tylko marzenie".
O radości z powodu zwykłych rzeczy. 
O wysiłku jaki wkładamy w swoje życie, staraniach, by przeżyć je jak najlepiej, dążyć do tego, co chcemy osiągnąć, bo "skarbu nigdy nie znajduję się za drzwiami".
Wolności, która powinna być dozwolona dla wszystkich. 
Drogach, jakich obieramy w swoim życiu, kierując się intuicją i mogąc pozwolić sami decydować o swojej przyszłości.
Odwadze dzięki, której mamy siłę iść przed siebie i nie zastanawiać się nad tym czy ktoś skrytykuje drogę, jaką wybraliśmy.
Wiadomo, że każdy na tego typu książkę spojrzy z innego kąta. Jeden w tej przenośni będzie widział zupełnie coś innego niż druga osoba, a dziecko dostrzeże tylko małego, uroczego tygrysa i jego przeszkody. Uwielbiam ten uniwersalizm i pole do popisu jakie się zostawia dla autorów tego gatunku. Interpretacja należy do nas, a równocześnie możemy czytać to wprost i uważać, że czasami tygrysy rozmawiają z ludźmi. 
U mnie ta książka jest pełna od znaczników. Polubiłam ją i to co przekazywała. Chciałabym móc na starość wrócić do niej i przeczytać zaznaczone fragmenty, mądrości, nad którymi czasami chwilę trzeba się zastanowić i nad tym co one wnoszą do naszego życia. 
Uważam, że to nie jest łatwa książka. Niektóre rzeczy wymagają jednak dojrzałości, by je zrozumieć. A tutaj dzieje się dużo i muszę przyznać, że przywiązałam się do życia Tygrysicy. Jej życie nie było łatwe, przez cały czas szukała drogi, którą chciałaby iść. Wyszła po za szlak, który wyznaczyła jej matka, pochodzenie czy gatunek. Miała na tyle odwagi, by chcieć żyć inaczej. 
Jak już wspominałam, dzieje się bardzo dużo, więc nawet, gdy nie przepadamy, w pewien sposób, za „mądrościami” w książkach to historia jest równie dobra. Nie ma czasu na nudę i powolną akcję. Tygrysica napotyka poważne problemy, które czasami chcą decydować za nią o jej życiu, ale ona na to nie pozwala. Lubię jej charakter, przypomina osoby, które są w trakcie dojrzewania, szukają przeznaczenia, tego co chcą robić, a mimo to żyją chwilą i się nie zamartwiają tym. Była bardzo inteligentna i ciekawa świata. 
Oraz podświadomie autorka nawiązuje do zachowania ludzi. Jedynym jej pouczeniem w kwestii tego, jako królowie zwierząt, czego powinni się obawiać jest człowiek oraz jego strzelba. Wyraźnie potępia to, że zabija się zwierzę tylko po to, by mieć w domu gustowny dywanik. 
Książkę bardzo polecam. Dzieciom, nastolatkom, dorosłym, nie ma tu ograniczeń grup wiekowych,  bo każdy w niej znajdzie coś dla siebie.

"-Czy coś wyjątkowego sprawiło, że jesteś radosny?-zapytała Tygrysica.
Człowiek zatrzymał się na chwilę i szerokim gestem wskazał jej na niebo ponad ich głowami.
-Tylko dlatego?-zdziwiła się.
-Dla Ciebie to mało?"

https://www.papierowemotyle.pl/index.php/component/jlexreview/368