Tomek w krainie kangurów
Alfred Szklarski

Za sprawą Instagramowego wyzwania — powróciłam do mojej ukochanej serii z dzieciństwa. Czy był to miły powrót do cudownych wspomnień, czy może rozczarowanie po latach?

Pierwsza część serii o Tomku stała od zawsze w domowej biblioteczce. Jako dziecko często chorowałam (i już wtedy czytałam nałogowo), więc gdy nie miał kto iść mi do biblioteki po nową dostawę — po kilka razy w roku wracałam do „Tomka w krainie kangurów”. Nie ważne czy miałam lat 6, 10 czy 12: wciąż na nowo zachwycałam się jego przygodami. Teraz — ponad 20 lat od pierwszego spotkania ze Szklarskim — książka wciągnęła mnie równie mocno!

Autor bardzo plastycznie opisuje zarówno (jakże charakterystyczne) postacie bohaterów, jak i też państwa i kontynenty, na których dzieje się dana opowieść. Niewątpliwym atutem serii o Wilmowskim są szczegółowe opisy fauny, flory i miejscowych zwyczajów. Chociaż przypuszczam (niestety nie sprawdzałam), że część informacji zawartych w książce może być już nieaktualna, to z uważny czytelnik z pewnością wyniesie z niej wiele ciekawostek. Odnośnie do szczegółowych informacji zawartych w „Tomku...” - doskonałym rozwiązaniem jest umieszczenie ich w przypisach, dlatego czytelnik ma wybór: czytać każdą drobnostkę, czy też zadowolić się ogólnikami. 

W pierwszym tomie serii Tomek po wielu latach rozłąki w końcu spotyka się z tatą, który musiał uciekać z pozostającej pod carskim zaborem Warszawy, aby uniknąć zesłania. W ciągu tych kilku lat zdążył zdobyć sławę cenionego łowcy żywych okazów egzotycznych zwierząt, które wówczas dopiero powoli zaczynały pojawiać się w europejskich ogrodach zoologicznych.

Jak przystało na prawdziwą powieść przygodową — na naszych bohaterów za każdym rogiem czekają niespodzianki wymagające wykazania się odwagą, opanowaniem, rozwagą. Jak to w książkach bywa: zawsze wychodzą cało z największych nawet opresji. Nasz główny bohater, nastoletni Tomek jest wręcz wyidealizowany — chociaż sporadycznie zdarzają mu się nieprzemyślane wyskoki, to na tle swoich rówieśników wygląda na zdecydowanie starszego: mądrzejszego, bardziej opanowanego. Już po pierwszej przygodzie jego towarzysze przestają traktować go jak „nowicjusza” i dzieciaka (którym jakby nie patrząc jest), lecz stawiają go na równi z sobą i traktują jak pełnoprawnego członka zespołu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Oj, Tomek. Z tobą nie można się nudzić! Tomek Wilmowski jest głównym bohaterem książki. Wraz z ojcem oraz z bosmanem Nowickim, panem Smugą (łowcą zwierząt) i z Tonym przemierzają Australię, by złapać zwierzęta do ogrodu zoologicznego. Tomek jest żądnym przygód dzieckiem, które z wielką ochotą bierze udział w polowaniach. Zachwyca się Australią, dostrzega jej piękno, choć czasem też narzeka na to państwo (prawdziwy mały Polak :D). My wraz z nim zachwycamy się, dostrzegamy piękno miejsca i cieszymy się mogąc przez chwilę znaleźć się w pięknej i niebezpiecznej Australii. Mogłabym śmiało porównać Tomka do Indiany Jones'a. Tak jak i on, Tomek potrafi wpakować się w kłopoty (samo tak wychodzi), ale też potrafi pokonywać problemy i walczyć o swoje i swoich towarzyszy życie. Ogromnie polubiłam postać tego dziecka. Od pierwszej chwili, gdy poznajemy go w szkole, polubiłam jego sposób bycia. Ten malec ma dobre serce, jak może to pomaga, ale potrafi też się zemścić. Jest chłopcem, który szybko się uczy i lubi się bawić. Potrafi też pokonać strach wtedy, gdy jest to wymagane. Jest na pewno dzielny. I przeżywa niesamowite przygody. Książeczka ta posiada też dużą wartość edukacyjną. Towarzyszymy Tomkowi podczas jego polowań, zwiedzania Australii i dowiadujemy się o niej wiele ciekawych rzeczy. Towarzysze Tomka chętnie udzielają mu lekcji na temat tego kraju: zwierząt, jakie zamieszkują Australię, miejsc, które są ważne, ale i postaci, którzy odkrywali ten kontynent. Przede wszystkim zaś skupiamy się na polskich odkrywcach. Ciekawych rzeczy się dowiedziałam, o których nie miałam pojęcia. Przy tym zaś świetnie się bawiłam. Dziecku powinna się ta lektura spodobać. Być może dzięki niej odkryje, że nauka może być fajna i może przynieść wiele korzyści. Bohaterowie, bo im też się kilka słów należy, są ciekawi. Od początku pan Smuga budzi pewien respekt. Człowiek ten ma podejście do dzieci i potrafi zainteresować Tomka, ale też zadbać o jego bezpieczeństwo. Fajnie, że od początku traktuje go jak równego sobie. Zresztą wszystko bohaterowie traktują Tomka na równi. Wiadomo, że powinien słuchać dorosłych, ale nie ma w książce czegoś w cyklu: "ja jestem dorosły, to wiem lepiej". Wszystko jest fajnie wyważone. Tomek wie, co może, czego nie może. Ma też prawo pytać, prosić i proponować. To jest fajne. Bosman Nowicki jest cudownym człowiekiem. Potrafił się w pierwszego dnia zaprzyjaźnić z Tomkiem. Czasem wydawało mi się, że jest takim... hmm... dużym dzieckiem. Źle się wyraziłam... Chodzi mi o to, że jest człowiekiem, który nawet w dorosłym życiu potrafi się bawić, nie bierze wszystkiego na poważnie. Zachowuje się jak dorosły, ale potrafi też się bawić. Często zapomniana cecha, jednak przydatna. Za to trochę za mało mi było ojca Tomka. Chciałabym bardziej poznać tą postać, zobaczyć budowanie relacji ojciec - syn. Zabrakło mi czegoś, może wyprawy tylko we dwóch. Jednak książka ogromnie mi przypadła do gustu. I na pewno wkrótce przeczytam następny tom. Ogromnie polecam. I plus za rysunki. Są przepiękne i umilają czytanie. :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciekawa książka, zawłaszcza dla młodszego czytelnika. Sięgnąłem po nią, bo to ksiązka z mojego dzieciństwa. Jest pełna przygód

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fajna książka 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Świetna powieść przygodowa dla mlodzieży. Główny bohater, nastoletni Tomek, wyrusza z ojcem i przyjaciółmi na wyprawę do Australii, aby chwytać zwierzęta dla ogrodu zoologicznego. Świetnie opisane brawurowe przygody nie pozwalają sie nudzić a do tego można otrzymać znaczną dawkę wiedzy na temat zamieszkujących Antypody gatunków, zwyczajów tubylców i wkladu Polaków w odkrycia geograficzne.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wspaniałą książka pełna przygód które przezywa się razem z Tomkiem, jego ojcem Panem Smugą i bosmanem Nowickim :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

super książka najlepsza uwielbiam przygody tomka !

(Kliknij aby rozwinąć opinię)