Tokio Ever After
Emiko Jean

Izumi ma japońskie korzenie, mieszka z matką w małym miasteczku w Kalifornii, gdzie nie czuje się do końca sobą. Pewnego dnia przypadkiem dziewczyna odnajduje wskazówkę dotycząca tożsamości jej ojca, okazuje się, że mężczyzna jest księciem Japonii i następcą tronu. Izumi jedzie do Japonii by poznać ojca, gdzie czeka ją wiele wyzwań i przygód. Czy dziewczyna podoła temu co szykuje dla niej los? Czy odnajdzie się w Kraju Kwitnącej Wiśni?

Książka "Tokio ever after" to typowa młodzieżówka przedstawiająca losy i rozterki młodej dziewczyny - Izumi. Jednak ze względu na swoją fabułę jest ona trochę oderwana od rzeczywistości, bo nie codziennie dowiadujemy się, że jesteśmy księżniczkami czy księciami. Książkę czyta się naprawdę przyjemnie, a to zasługa lekkiego stylu autorki.
Ta historia przypomna mi trochę połączenie dwóch filmów często puszczanych u nas w telewizji, a mianowicie "Pamiętnik księżniczki" i "Córka prezydenta".
Autorka stworzyła bardzo ciekawe postaci i mowa tutaj nie tylko o głównych bohaterach, ale również tych drugoplanowych, które nadały wyrazistości tej historii.
Razem z Izumi wyruszyłam w intrygującą i bardzo wartościową podróż do jej korzeni, poznania smaku rozczarowań, przyjaźni oraz miłości. W Japonii czekało na nią wiele atrakcji, ale i wyzwań, które wcale nie były takie łatwe do pokonania, a ja przeżywałam razem z dziewczyną wszystkie rozterki, troski i bardzo jej kibicowałam.
Bardzo zaciekawiły mnie opisy związane z Japonią i panującą tam kulturą, ta książka jest swego rodzaju małym przewodnikiem po tym fascynującym kraju.
Książka ta jest idealna dla młodzieży, ale myślę, że również dla trochę starszych czytelników będzie idealnym przerywnikiem od codzienności, dostarczając wiele ciepła oraz śmiechu. Moja ocena to 7/10.

Izumi Tanaka zawsze w głębi serca czuła, że odstaje od rówieśników – nie jest łatwo być Japończykiem w małym, zapyziałym miasteczku w północnej Kalifornii. Wychowana przez samotną matkę, z którą zawsze tworzyła zgraną drużynę – one dwie przeciwko światu – pewnego dnia Izzy odkrywa wskazówkę dotyczącą tożsamości jej nieznanego wcześniej ojca… a jest on nikim innym, jak księciem Japonii i następcą tronu. Co oznacza, że wygadana i ironiczna Izzy jest… księżniczką.

Od tej chwili sprawy nabierają rozpędu i Izzy jedzie do Japonii, aby poznać ojca, którego dotąd nie znała, i odkryć kraj, o którego odwiedzeniu zawsze marzyła. Ale bycie księżniczką to nie tylko suknie balowe i tiary. Lista „atrakcji” temu towarzyszących jest długa: sprytni kuzyni, głodna sensacji prasa, ponury, ale przystojny ochroniarz, który może okazać się bratnią duszą, oraz tysiące lat tradycji i zwyczajów, których trzeba się nauczyć praktycznie z dnia na dzień.
***
Spotkałam się z wieloma opiniami, według których „Tokio ever after” jest podobna do „Pamiętnika księżniczki” Meg Cabot. Nie miałam okazji poznać tej serii w dzieciństwie, więc ciężko mi je porównać. Czytając jednak powieść Emiko Jean nasunęła mi się myśl, że fabuła książki bardzo przypomina mi film „Czego pragną dziewczyny”, do którego mam spory sentyment.
„Tokio ever after” to przede wszystkim historia o poszukiwaniu swojego „ja”. To długa wędrówka, mająca na celu odnalezienie przez bohaterkę swojego miejsca na ziemi. Izumi jest bardzo ciekawą postacią, która od początku zaskarbiła sobie moją sympatię.
W historii tej znaleźć można dużo ciekawostek dotyczących Kraju Kwitnącej Wiśni, m.in. kulinarnych czy językowych. Została ona opowiedziana z perspektywy Izumi, jednak w książce znalazły się również fragmenty rozmów bohaterki z jakiegoś komunikatora, a także artykuły z gazety „Tokijski Plotkarz”.
Jak nie trudno się domyślić, w historię tą został wpleciony wątek romantyczny, jednak nie gra on pierwszych skrzypiec w tej powieści. Za to duży plus. Z kolei minus za relację Izumi z jej paczką przyjaciółek, która w moim odczuciu wypadła mało naturalnie.
Książka ta ma bajkowy wydźwięk, a więc zawarta w niej historia jest nierealna. Napisana została jednak w tak lekki i ciekawy sposób, że powinna spodobać się nie tylko nastolatkom (choć to głównie do nich jest ona skierowana). I na dodatek ma tak piękną okładkę. Nic, tylko czytać!

Moja ocena: 7/10

„Tokio Ever After” zapragnęłam przeczytać nie tylko dlatego, że to młodzieżówka, a bardzo lubię książki kierowane do tej grupy wiekowej. Również dlatego, że opis fabuły bardzo przypomina przygody Mii z „Pamiętników księżniczki”, a mam do tej serii niemały sentyment. Emiko Jean wykorzystała w swojej powieści podobny pomysł, przy czym tutaj mamy do czynienia z księciem Japonii, w odróżnieniu od „Pamiętników”, gdzie ojciec dziewczyny był władcą fikcyjnego państwa. Dzięki temu autorce udało się przemycić w książce mnóstwo ciekawostek kulturowych dotyczących kraju Kwitnącej Wiśni. Izzy wychowywała się w Ameryce, niezbyt często rozmawiała z matką o ojcu, dlatego nastolatka niewiele wie również o kraju swojego pochodzenia. Czym innym zresztą jest wiedza teoretyczna, a czym innym praktyczna. Przy okazji poznawania przez nastolatkę kraju, jego zwyczajów, a także obowiązków związanych z piastowaną funkcją, sporo dowiaduje się również czytelnik. I to nie tylko podstawowych rzeczy, ale też wielu szczegółów dotyczących przykładowo kulinariów czy spraw językowych. Jej Cesarskiej Wysokości Księżniczce Izumi (tak brzmi oficjalny tytuł dziewczyny w Japonii) wiele rzeczy nie przystoi, dlatego fundamentalną sprawą jest wykreowanie pożądanego wizerunku jej osoby. Jak to wychodzi w wykonaniu bardziej jednak amerykańskiej nastolatki, łatwo sobie wyobrazić. W ten sposób Izzy staje się bohaterką licznych przezabawnych sytuacji. Szybkie dopasowanie się tak młodej osoby, do tego w ogóle niezwiązanej z krajem swojego ojca, do oczekiwań korony nie jest łatwe. Jadąc do Japonii Izzy sądziła, że wśród podobnych do siebie ludzi odnajdzie siebie, swoje miejsce na ziemi, a być może nawet miłość. Rzeczywistość jednak rozmija się z jej wyobrażeniami, bo nie dość, że dziewczyna nie zna nawet języka, to japońska kultura jest odmienna od tej, w której się wychowała. Do tego dochodzi ciekawska, głodna sensacji i niezwykle irytująca prasa i sprytni kuzyni, którzy nie dają jej żyć. W rezultacie Izzy wpada z deszczu pod rynnę. Jak w takich warunkach można z dnia na dzień przyswoić całą wiedzę o tradycji, zwyczajach i innych ważnych rzeczach? Jak zadbać o swój nienaganny wizerunek? No nie da się. W Ameryce dziewczyna nie czuła się do końca sobą, w Japonii tym bardziej nie potrafi się odnaleźć. Już w prologu, którym jest artykuł z japońskiego magazynu „Tokijski plotkarz”, dowiadujemy się, że Izzy wpadła w jakieś kłopoty i została wysłana do posiadłości w Kioto, gdzie członkowie rodziny cesarskiej wysyłani są za karę, kiedy na przykład coś przeskrobali. Nie dowiadujemy się jednak niczego więcej, bo fabuła płynnie przechodzi w pierwszym rozdziale do tego, jak to się wszystko zaczęło.

To bardzo fajna, dynamiczna lektura. Potrafi wciągnąć i oderwać czytelnika od całego świata na kilka godzin. Jest cudowna. Ciepła, zabawna, momentami wzruszająca. Dużo się w książce dzieje i to od samego początku. I bardzo przyjemnie się ją czyta, nie tylko ze względu na lekki, bardzo przystępny styl autorki, ale też z powodu bezbłędnego przekazu. Nie ma tu literówek, nie ma błędów, publikacja wydana jest estetycznie, a okładka przykuwa uwagę. Naprawdę nie ma się do czego przyczepić. Książka porusza istotne dla młodych ludzi problemy, z których na pierwszy plan wysuwa się poszukiwanie własnego „ja”, odkrywanie swojej tożsamości, ale też odnajdywanie się w świecie, w którym odmienność nie jest czymś zwyczajnym. Główna bohaterka nigdzie tak naprawdę nie czuje się jak u siebie, nigdzie do końca nie pasuje. Dla Amerykanów jest zbyt japońska, dla Japończyków zbyt amerykańska. Powieść mówi też wiele o więziach rodzinnych, o przyjaźni i miłości. Znajdziemy tu również delikatny, ledwie zarysowany i na szczęście nieprzesłodzony wątek romantyczny. Od początku kibicujemy Izzy w jej poszukiwaniu szczęśliwego zakończenia. Czy wybrankiem jej serca zostanie ponury, ale przystojny ochroniarz, który został jej przydzielony, musicie sprawdzić już sami.

„Tokio Ever After” to fajnie napisana, urocza, interesująca historia. To świetna rozrywka i idealna odskocznia od rzeczywistości przede wszystkim dla młodych ludzi, ale też dla starszych czytelników, którzy chcą miło spędzić czas. Mimo że w planach jest kolejny tom przygód Izumi, historia opowiedziana w książce jest zamknięta i można potraktować ją jak jednotomową powieść. Ja czekam już niecierpliwie na kontynuację, a Wam serdecznie polecam zapoznanie się z tą opowieścią. Warto!

"Licz na najlepsze, lecz bądź gotowa na najgorsze"

Izumi Tanaka zawsze czuła, że trochę odstaje od rówieśników. Nie jest jej łatwo być młodą Japonką w północnej Kalifornii. Dziewczyna ma duże wsparcie od matki i przyjaciółek. Pewnego dnia Izzy odkrywa wskazówkę dotyczącą jej nieznajomego do tej pory ojca. Okazuje się, że jest on następcą tronu Japonii. Oznacza to, że Izzy jest księżniczką. Od czasu odkrycia jej życie nabiera rozpędu. Dziewczyna jedzie do Japonii, żeby poznać ojca i odkryć kraj o którym marzyła. Teraz jest rozdarta. W Kalifornii nigdy nie była wystarczająco "amerykańska", a w Japonii musi udowodnić, że jest wystarczająco "japońska".

"Tokio ever after" to bardzo delikatna i przyjemna historia o poszukiwaniu siebie. Izumi od zawsze czuła się inna, chciała znaleźć miejsce w którym byłaby taka jak wszyscy. Nie potrafi się odnaleźć ani w swoim rodzinnym mieście ani w Japonii gdzie odnalazła swoje korzenie.  Jej pierwsza wizyta w kraju kwitnącej wiśni jest opatrzona całą serią wpadek. 

"Tokio ever after" przeczytałam pomiędzy "cięższymi" książkami i był to świetny wybór. Historia Izumi przypominała mi trochę Pamiętnik Księżniczki, który kiedyś uwielbiałam. Oprócz wątków rodzinnych, w których Izumi odkrywa swoje korzenie jest tu również wątek romantyczny, który niestety jest bardzo przewidywalny. Kolejnym małym minusem było to, że moim zdaniem autorka zbyt mocno skupiła się na relacji Izumi z ojcem trochę zapominając o tym co czuje matka dziewczyny.

Jednak jest to młodzieżówka od której nie oczekiwałam zbyt wiele, bardzo dobrze się przy niej bawiłam i mogę jej wiele wybaczyć. 

Izumi Tanaka to nastolatka, na co dzień żyjąca w kalifornijskim miasteczku; chodzi do szkoły, a wolny czas spędza z trzema najlepszymi przyjaciółkami. Mieszka z mamą, którą kocha najmocniej na świecie, ale Izumi ciągle czuje się inna; czuje, że nie do końca pasuje do stricte amerykańskiego środowiska, dlatego tak pragnie poznać ojca, a tym samym zrozumieć własne korzenie - może ta wiedza pozwoli dziewczynie odnaleźć własne miejsce na Ziemi?

W chwili, kiedy przypadkiem poznaje tożsamość biologicznego ojca, życie Izumi nagle wywraca się o sto osiemdziesiąt stopni. Okazuje się bowiem, że dziewczyna jest księżniczką i to nie byle jaką, a całej Japonii! Zbierając się na odwagę, Izumi wyrusza w podróż do kraju kwitnącej wiśni, gdzie pragnie odkryć własną siebie i prawdę o swoich korzeniach.

Czy Izumi uda się wreszcie odnaleźć kącik dla siebie? Co z nową rolą, w jakiej niespodziewanie się znalazła? Czy dziewczyna poradzi sobie jako dziedziczka tronu, mimo że całe życie była "zwyczajną" Amerykanką? I najważniejsze: uda jej się zbudować relację z ojcem?

"Tokio Ever After Emiko" Jean to propozycja skierowana głównie do młodszych czytelników, którzy przepadają za królewskimi wątkami, księżniczkami czy dziedziczkami korony oraz nastoletnimi dylematami egzystencjonalnymi. Historia jest ciekawa, wciągająca i obfitująca w wiele zabawnych momentów, dzięki czemu wzbudza wiele emocji. Książki nie nazwałabym wybitną albo fenomenalną, ale dobrze spędziłam przy niej czas i pomogła mi się zrelaksować po ciężkim dniu.

Fabuła "Tokio Ever After" należy do lekkich i przyjemnych, nawet jeśli w kilku momentach może wydawać się totalnie naciągana. Nie radziłabym też doszukiwać się tutaj ukrytych przekazów, filozoficznych dywagacji czy psychologicznych pojęć - to nie tego typu literatura. Emiko Jean stworzyła bowiem zabawną, pełną zwrotów akcji propozycję dla nastolatków marzących o iście królewskim życiu.

W książce pojawił się wątek miłosny między Izumi a jej prywatnym ochroniarzem, co - mimo że mało oryginalne - miało swój urok. Podobały się się ich rozmowy, zwierzenia, a póżniej wymiany wierszy, dzięki którym historia wydała się bardziej romantyczna. Podczas czytania aż czuło się ciepło rozchodzące po ciele.

"Tokio Ever After" Emiko Jean to przesympatyczna lektura, którą polecam, zwłaszcza po zabieganym dniu, bo idealnie pozwala się odprężyć. Historia nie należy do porywających, ale kiedy już wsiąknie się w fabułę, ciężko od niej uciec. "Tokio Ever After" to opowieść zagubionej dziewczyny, która odnajduje się dopiero po konfrontacji ze swoimi pierwotnymi korzeniami. To książka o nadziei, rodzinie, przyjaźni, a wszystko to otoczone jest iście królewskim klimatem.