To oślepiające, nieobecne światło

Ocena: 4.5 (2 głosów)
Inne wydania:
Nagroda Impac 2004. Ta historia zdarzyła się naprawdę. Maroko, tajne więzienie Tazmamart. Bohater powieści, skazany za udział w zamachu na króla, zostaje – podobnie jak jego towarzysze – osadzony w celi wielkości grobu. Pod ziemią, bez światła, bez kontaktu ze światem zewnętrznym, ma umierać długo i w męczarniach. Jest jednak coś, co sprawi, że po osiemnastu latach nadal będzie żył i kiedy wyjdzie na wolność, opowie innym tę wstrząsającą historię. Tahar Ben Jelloun nada zaś jego relacji doskonałą artystyczną formę. To jedna z najpiękniejszych i najbardziej przejmujących powieści ostatnich lat. Wpisuje się w tradycję literatury łagrowej i obozowej, ale wprowadza do niej nowe tony: orientalną wrażliwość i islamski mistycyzm. Dla jednych książka Ben Jellouna będzie zapisem dramatycznych przeżyć, dla innych – poetycką opowieścią o wyzwoleniu. Jest jednocześnie jednym i drugim: ukazuje pełnię człowieczeństwa. Wyobraźnia w walce z barbarzyństwem. Literatura jako ostateczna forma wolności. „L'Express" Arcydzieło, które pokazuje – a udaje się to tylko nielicznym książkom – co powinno być celem literatury. Z werdyktu jury nagrody Impac

Informacje dodatkowe o To oślepiające, nieobecne światło:

Wydawnictwo: Karakter
Data wydania: 2008-10-20
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN: 978-83-927366-1-5
Liczba stron: 272

więcej

Kup książkę To oślepiające, nieobecne światło

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

To oślepiające, nieobecne światło - opinie o książce

Ta historia wydarzyła się naprawdę. Maroko. Tajne więzienie Tazmamart na Saharze. Bohater powieści, wraz z towarzyszami, zostaje skazany za udział w zamachu na króla. Było ich 29, a wyrok 10 lat. Faktycznie odbyli karę lat dwudziestu, a z tych 29 mężczyzn przeżyło zaledwie czterech.


Niewyobrażalne zdaje się być to, co spotkało tych więźniów. Zostali osadzeni w celach wielkości grobu. Tyle lat bez kontaktu ze światem zewnętrznym; bez światła; pod ziemią. Każdego z osadzonych ma czekać identyczny los. Mają umierać powoli, długo i w niesamowitych męczarniach. Jak to możliwe, że ktoś w ogóle przeżył ten koszmar? Ci, którzy ocaleli od nowa muszą uczyć się podstawowych czynności; są skrajnie wyczerpani, a ich zniekształcone ciała przedstawiają obraz rozpaczy. Jednak jeden z nich odważył się opowiedzieć tę wstrząsającą historię.


To książka bardzo trudna, ważna i przerażająca, ale mimo wszystko piękna. Pokazuje straszne okrucieństwo, męczarnię, ból, utratę zmysłów, obrzydliwość, cierpienie, brud, śmierć. Ludzki dramat i ludzką podłość. To nieprawdopodobne do czego zdolny jest człowiek.


Książka, o której nie da się zapomnieć i która może wracać nawet w snach. Książka nie dla każdego. Osoby wrażliwe niech nie próbują się za nią brać, bo nie podołają. Książka, która zapada w pamięć czytelnika. W końcu książka, która uczy, jak cieszyć się drobiazgami. 

Link do opinii
Avatar użytkownika - danutka
danutka
Przeczytane:2017-05-11, Ocena: 4, Przeczytałam,
Inne książki autora
O mojej matce
Tahar Ben Jelloun0
Okładka ksiązki - O mojej matce

Niezwykła, poruszająca opowieść o miłości macierzyńskiej i synowskiej, a także o godnym umieraniu. Pisarz zbudował ją z fragmentów wspomnień matki...

Dziecko piasku
Tahar Ben Jelloun0
Okładka ksiązki - Dziecko piasku

Kiedy przed jedną z bram Marrakeszu siada bajarz i rozkłada przed słuchaczami zeszyt owinięty w czarny jedwab, wiemy już, że porwie nas nurt niekończącej...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Katar duszy
Joanna Bartoń
Katar duszy
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Klubowe dziewczyny 2
Ewa Hansen ;
Klubowe dziewczyny 2
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy