Tam już nie ma żadnej rzeki

Ocena: 5 (1 głosów)
Styl Hanny Krall jest bardzo oszczędny. Choć przy opisywaniu tak tragicznych wydarzeń łatwo popaść w patos, nie odnajdziemy w jej opowiadaniach tonu podniosłego. Pisarka wie, że losy bohaterów są wystarczająco tragiczne i taki ton brzmiałby fałszywie. Rzeczywistość sama tworzy metafory i symbole. Najważniejszą sprawą w twórczości Krall nie jest bowiem tragedia polskich Żydów. Jest nią tragizm ludzkiego istnienia. I tragizm ludzkich wyborów. Pisarka mówi o tym poprzez opowiadania o losach ofiar Holocaustu. Nie pozostawia wątpliwości, że ci, którzy Zagładę przeżyli, również są ofiarami. Tak jak bohaterka opowiadania Życie, która przeżyła getto, ale po wojnie próbowała trzykrotnie popełnić samobójstwo. Tragizm istnienia potęgują: przypadek i wybory, na które ludzie bywają skazani w sytuacjach ekstremalnych.

Nominacja do Nagrody Literackiej NIKE 1999 Nagroda Wielka Fundacji Kultury 1999 Nagroda Porozumienia Europejskiego Lipsk 2000

Informacje dodatkowe o Tam już nie ma żadnej rzeki:

Wydawnictwo: a5
Data wydania: 1998-04-21
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 83-85568-38-7
Liczba stron: 143

więcej

Kup książkę Tam już nie ma żadnej rzeki

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Tam już nie ma żadnej rzeki - opinie o książce

Avatar użytkownika - Dorota_Dega
Dorota_Dega
Przeczytane:2014-01-28, Przeczytałam, Mam,
Zawsze mam wrażenie, że Krall posiada dziwną umiejętność pisania skromnie, za to tak, żeby każde słowo rozrywało serce na kawałki. Zbiór reportaży stanowiący kolejną w dorobku autorki próbę zachowania pamięci o tych, którzy zginęli podczas drugiej wojny światowej. Wśród ofiar są i Żydzi, i ukrywający ich Polacy. Nawet ci, którzy przeżyli i postanawiają dać świadectwo prawdzie, często są wewnętrznie martwi, gdyż z traumatycznych przeżyć nigdy nie będą w stanie się uwolnić. Pisarka pokazuje różne postawy wobec śmierci, okupacji, trudnych życiowych wyborów. Obok heroicznych postaci mamy zwykłych szmalcowników i szubrawców. Hanna Krall nie komentuje swoich reportaży, nie narzuca się ze swoją obecnością, posługuje się oszczędnym, prostym językiem, zostawiając ocenę bohaterów i refleksję czytelnikom. Ten ascetyczny niemal styl porusza jednak bardziej niż barokowy czy ekspresywny język. A reportaże na długo zostają w pamięci...
Link do opinii
Avatar użytkownika - ElzbietaDega
ElzbietaDega
Przeczytane:2017-02-25, Ocena: 5, Przeczytałam, 12 książek 2017,
Inne książki autora
Żal
Hanna Krall0
Okładka ksiązki - Żal

Wybrane utwory z pięciu głośnych książek Hanny Krall pierwszy raz wydane w jednym tomie: "Dowody na istnienie", "Taniec na cudzym weselu"...

Hipnoza
Hanna Krall0
Okładka ksiązki - Hipnoza

Od czasu pierwszego wydania (w 1989 roku) Hipnoza została przełożona na kilka języków obcych, w 1991 roku znalazła się na pierwszym miejscu niemieckiej...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Pies
Anna Wasiak
Pies
Cienie. Po prostu magia
Katarzyna Rygiel
Cienie. Po prostu magia
Suplementy siostry Flory
Stanisław Syc
Suplementy siostry Flory
Lato drugich szans
Dagmara Zielant-Woś
Lato drugich szans
Odpowiedź Hiobowi
Carl Gustav Jung
Odpowiedź Hiobowi
Upiór w szkole
Krzysztof Kochański
Upiór w szkole
Piwniczne chłopaki
Jakub Ćwiek
Piwniczne chłopaki
Dolina Marzeń. Przeszłość
Katarzyna Grochowska
Dolina Marzeń. Przeszłość
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy