Tam już nie ma żadnej rzeki

Ocena: 5 (1 głosów)
Styl Hanny Krall jest bardzo oszczędny. Choć przy opisywaniu tak tragicznych wydarzeń łatwo popaść w patos, nie odnajdziemy w jej opowiadaniach tonu podniosłego. Pisarka wie, że losy bohaterów są wystarczająco tragiczne i taki ton brzmiałby fałszywie. Rzeczywistość sama tworzy metafory i symbole. Najważniejszą sprawą w twórczości Krall nie jest bowiem tragedia polskich Żydów. Jest nią tragizm ludzkiego istnienia. I tragizm ludzkich wyborów. Pisarka mówi o tym poprzez opowiadania o losach ofiar Holocaustu. Nie pozostawia wątpliwości, że ci, którzy Zagładę przeżyli, również są ofiarami. Tak jak bohaterka opowiadania Życie, która przeżyła getto, ale po wojnie próbowała trzykrotnie popełnić samobójstwo. Tragizm istnienia potęgują: przypadek i wybory, na które ludzie bywają skazani w sytuacjach ekstremalnych.

Nominacja do Nagrody Literackiej NIKE 1999 Nagroda Wielka Fundacji Kultury 1999 Nagroda Porozumienia Europejskiego Lipsk 2000

Informacje dodatkowe o Tam już nie ma żadnej rzeki:

Wydawnictwo: a5
Data wydania: 1998-04-21
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 83-85568-38-7
Liczba stron: 143

więcej

Kup książkę Tam już nie ma żadnej rzeki

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Tam już nie ma żadnej rzeki - opinie o książce

Avatar użytkownika - Dorota_Dega
Dorota_Dega
Przeczytane:2014-01-28, Przeczytałam, Mam,
Zawsze mam wrażenie, że Krall posiada dziwną umiejętność pisania skromnie, za to tak, żeby każde słowo rozrywało serce na kawałki. Zbiór reportaży stanowiący kolejną w dorobku autorki próbę zachowania pamięci o tych, którzy zginęli podczas drugiej wojny światowej. Wśród ofiar są i Żydzi, i ukrywający ich Polacy. Nawet ci, którzy przeżyli i postanawiają dać świadectwo prawdzie, często są wewnętrznie martwi, gdyż z traumatycznych przeżyć nigdy nie będą w stanie się uwolnić. Pisarka pokazuje różne postawy wobec śmierci, okupacji, trudnych życiowych wyborów. Obok heroicznych postaci mamy zwykłych szmalcowników i szubrawców. Hanna Krall nie komentuje swoich reportaży, nie narzuca się ze swoją obecnością, posługuje się oszczędnym, prostym językiem, zostawiając ocenę bohaterów i refleksję czytelnikom. Ten ascetyczny niemal styl porusza jednak bardziej niż barokowy czy ekspresywny język. A reportaże na długo zostają w pamięci...
Link do opinii
Avatar użytkownika - ElzbietaDega
ElzbietaDega
Przeczytane:2017-02-25, Ocena: 5, Przeczytałam, 12 książek 2017,
Inne książki autora
Pola i inne rzeczy teatralne
Hanna Krall0
Okładka ksiązki - Pola i inne rzeczy teatralne

Poruszające opowieści Hanny Krall przeniesione na scenę Hanna Krall to nie tylko wzór dla pokolenia młodych reporterów, ale również pisarka inspirująca...

Wyjątkowo długa linia
Hanna Krall0
Okładka ksiązki - Wyjątkowo długa linia

Wyjątkowo długa linia, powieść nominowana w 2005 roku do nagrody literackiej NIKE, to książka o mieszkańcach pewnej lubelskiej kamienicy. Powieść ta również...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Kobiety naukowców
Aleksandra Glapa-Nowak
Kobiety naukowców
Kalendarz adwentowy
Marta Jednachowska; Jolanta Kosowska
 Kalendarz adwentowy
Grzechy Południa
Agata Suchocka ;
Grzechy Południa
Stasiek, jeszcze chwilkę
Małgorzata Zielaskiewicz
Stasiek, jeszcze chwilkę
Biedna Mała C.
Elżbieta Juszczak
Biedna Mała C.
Sues Dei
Jakub Ćwiek ;
Sues Dei
Rodzinne bezdroża
Monika Chodorowska
Rodzinne bezdroża
Zagubiony w mroku
Urszula Gajdowska ;
Zagubiony w mroku
Jeszcze nie wszystko stracone
Paulina Wiśniewska ;
Jeszcze nie wszystko stracone
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy