Zaginiony pisarz Franz J. Lunde pozostawia po sobie niedokończoną powieść pod tytułem Ostatnie dni i śmierć literata. Tekst, który zdaje się niepokojącym obrazem własnych doświadczeń Lundego, trafia w ręce komisarza Gunnara Barbarottiego.
Barbarotti zagłębia się w to niechętnie - ma ważniejsze sprawy na głowie, a na świecie właśnie wybucha pandemia. W świecie pisania najwyraźniej jednak dzieją się dziwne rzeczy. Czemu Lunden opisuje morderstwo doskonałe tak, jakby w nim uczestniczył? I dlaczego określa swoje alter ego narcyzem i psychopatą?
Literacka zagadka będzie musiała zaczekać na swoje mroczne wyjaśnienie...
HaKAN NESSER (ur. 1950) to jeden z najbardziej znanych szwedzkich twórców kryminałów. Zadebiutował w 1988 roku powieścią Choreograf. Największą popularność przyniósł mu jednak cykl powieści kryminalnych o komisarzu Van Veeterenie. Po raz pierwszy bohater ten pojawił się w wydanej w 1993 roku książce Nieszczelna sieć, która polską premierę miała w 2012 roku. Innym znanym cyklem kryminalnym Nessera jest seria z inspektorem Gunnarem Barbarottim i jego partnerką Evą Backman, której Szachy pod wulkanem są siódmym tomem.
Wydawnictwo: Czarna Owca
Data wydania: 2022-11-09
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 352
Tytuł oryginału: Schack under vulkanen
Morderstwo podczas rodzinnego spotkania Boże Narodzenie pandemicznego roku 2020. Sławny malarz Ludvig Rute wbrew wszelkim urzędowym zakazom zaprasza...
Intrigo to zbiór wybranych najlepszych opowiadań Hakana Nessera obejmujący utwory: Rein, Droga Agnes!, Wężowy kwiat z Samarii, Wszystkie informacje...
Przeczytane:2023-02-05, Ocena: 5, Przeczytałam,
,,Szachy pod wulkanem" Hakana Nessera to siódmy tom serii o inspektorze Gunnarze Barbarottim. Mnie do książki przyciągnął jej opis, autor i cykl były mi kompletnie nieznane, ale przyznam, że w niczym to nie przeszkadzało - ani razu podczas lektury nie odczułam, że czegoś mi brakuje, że nie mam jakiejś wiedzy z przeszłości postaci. Już samo to dowodzi, jak świetnie książka jest zbudowana, prawda? Historia skupia się na zaginięciu literatów, przez co świat pisarski, wydawniczy i czytelniczy jest tu bardzo bliski, co dla fanów literatury zawsze jest dużym atutem powieści. Tu dodatkowo w tekst wplecione są fragmenty powieści jednej z postaci i pamiętnika drugiej, przez co pojawia się temat granicy pomiędzy fikcją literacką i rzeczywistością. Intryga zbudowana jest na zasadzie klasycznej, toczy się spokojnie, skupia się na przepytywaniu świadków i dedukcji, a delikatny humor wpleciony w kwestie inspektora Barbarottiego nadają lekturze lekkości. Tempo akcji jest przyjemnie wolne, a postacie są pełne - uwaga skupiona jest nie tylko na śledztwie, ale i na ich osobistych przemyśleniach. Książkę czyta się znakomicie, styl napawa spokojem i pozytywnym, stoickim podejściem. To coś dla wszystkich, którzy lubią dobre powieści detektywistyczne, w których nie trzeba morza krwi, by dobrze się bawić. Gorąco polecam!