Syn
Lowry Lois

Bardzo dobre zakończenie pięknej serii o walce dobra ze złem, o poświęceniu, przyjaźni, miłości, o poszukiwaniu swojego miejsca w czasem okrutnym świecie. Autorka pozytywnie mnie zaskoczyła. Takiej końcówki się nie spodziewałam! To nie jest już zwykła opowieść o mieszkańcach wiosek. ,,Syn'' w piękny sposób łączy ze sobą wszystkie poprzednie części. Gorąco polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Pragnęła tylko być ze swoim dzieckiem, czuć ciepłą miękkość jego szyi, gdy tuliło się do niej, szeptać do niego i wiedzieć, że z radością słucha jej głosu. Ale uczucia te... były niewłaściwe. Nienormalne. Niedozwolone." Żal mi, że to już koniec tego cyklu, wspaniale się w nim odnalazłam, i choć kierowany do młodzieży, to jednak potrafi wciągnąć i starszego czytelnika. Czwarty tom fantastycznie spina klamrą poruszane wcześniej wątki, otrzymujemy wiele uzupełniających informacji z przeszłości bohaterów, poznajemy ich wzajemne powiązania i zależności, śledzimy na bieżąco wyzwania, jakie przed nimi stawia przeznaczenie. Mnóstwo przygód, zaskakujących wydarzeń, ciekawych zbiegów okoliczności, a przy tym różnorodne odcienie walki dobra ze złem, ścierania się ludzkich ułomności i wyjątkowych umiejętności, przebudzania się cech świadczących o złożoności charakterów, i to w świecie, w którym obowiązuje jednolitość i jednorodność, a indywidualizm i własne zdanie są niepożądane i eliminowane. To także fascynująca opowieść o sile rodzicielskiej miłości, odwadze przeciwstawienia się narzuconym regułom, oddaniu i poświęceniu. Dynamiczna akcja, sporo niespodziewanych zwrotów akcji, niebezpiecznych prób hartu ducha i śmiertelnych zagrożeń. Książka dostarcza wiele czytelniczej satysfakcji, lekka i swobodna narracja, wypełniona emocjami, umiejętnie stopniująca napięcie, zachęcająca do śledzenia fabuły, przeżywania wspólnie z bohaterami ich przygód, poznawania intrygująco wykreowanego świata. Młodziutka Klara nie potrafi zapomnieć o synu, za wszelką cenę pragnie towarzyszyć mu w życiu, a nie jest to możliwe w społeczeństwie, które neguje intensywne uczucia, oferując bezbarwną rzeczywistość, bez koloru, muzyki i spontaniczności. Nie zna imienia chłopczyka, nie powinna nawet poznać jego płci, nie może go swobodnie przytulić, spędzić z nim radosnych chwil, nauczyć czegoś od serca i przekazać uczucia. W tym społeczeństwie nie ma uzasadnienia dla słowa kocham, nie dopuszczają do tego surowe zasady i pigułki przyjmowane przez członków osiedlowej społeczności. Za sprawą zaskakującego zbiegu okoliczności dziewczyna wyrusza wypełnioną bolesnymi przygodami i smutkiem podróż. Pragnie odnaleźć swoje dziecko, które zaginęło w zaskakujących okolicznościach. Czy morze i góry okażą się jej wybawieniem? Ile niebezpieczeństw na nią czeka? Dlaczego przyjdzie jej podjąć tak trudne życiowe decyzje? Jaką ofiarę poniesie w imię bezgranicznej i najczystszej miłości? Niezwykle interesująco rozwinięte zostały również losy Jonasza, Kiry i Gabiego. Z wielką przyjemnością ponownie spotykamy się z nimi, chętnie im kibicujemy i sympatyzujemy z nimi. Powieść napisana lekkim i sugestywnym stylem, z pouczającym przesłaniem subtelnie wplecionym w scenariusz akcji, wzruszającym i zmuszającym do refleksji. Ciekawa propozycja czytelnicza, z którą warto zapoznać się, podobnie jak z poprzednimi tomami cyklu. bookendorfina.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Recenzja, jak zawsze, na moim blogu. Serdecznie zaprasza ^_^ http://magicznyswiatksiazki.pl/syn-lois-lowry/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Morze zawsze było niewiadomą. Budziło strach i przerażenie, ale też fascynację i ciekawość. Morze daje życie i je odbiera. Potęga wody jest nieopisana, niewyobrażalna. Klara, główna bohaterka ostatniej części kwartetu ,,Dawcy" autorstwa Lois Lowry - ,,Syn", mogła się o tym przekonać na własnej skórze. Jeśli czytaliście poprzednie części, wiecie na pewno, że mamy do czynienia ze światem absurdalnym, ale możliwym do stworzenia. W recenzji ,,Skrawków błękitu" narzekałam, że brakuje mi Jonasza, głównego bohatera ,,Dawcy". Mówiłam również, że druga część bardzo mi się dłużyła i nie była tak wciągająca jak poprzednia. ,,Posłaniec" sprawił, że znów uwierzyłam w piękno historii, w której było mi dane brać udział. Dziś, gdy mam już za sobą całą serię, mogę stwierdzić, że nie żałuję ani chwili spędzonej przy książkach Lois Lowry. Nie napiszę tutaj nic nowego, bowiem wiele zostało już powiedziane w poprzednich recenzjach, jednak chcę podsumować całość kwartetu. ,,Syn" opowiada historię Klary, dziewczyny z wioski Jonasza, która w wieku czternastu lat wydała na świat Produkt. Poród był niestety skomplikowany i Klara została przydzielona na inne stanowisko w społeczności. Przeoczono kilka znaczących faktów, przez co Klara nigdy nie brała pigułek. Odczuwała i rozumiała znacznie więcej, niż jej towarzysze. Za wszelką cenę starała się poznać swojego syna, móc spędzać z nim czas i chronić. Dziecko jednak pewnego dnia zniknęło, a zrozpaczona Klara postanowiła udać się w rejs. Nie wiedziała, co czeka ją na morzu, bowiem nigdy nie miała okazji opuścić swojej społeczności. Nazwali ją Wodną Klarą, gdy morze wyrzuciło dziewczynę na brzeg. Trafiła do społeczności, w której kolory i uczucia są ważne i znane, do społeczności, gdzie istnieje rodzina, dom i moralność. Klarą opiekuje się starsza kobieta, która traktuje ją jak własną córkę: uczy na nowo żyć, mówić i poznawać świat. Klara jednak nic nie pamięta, a czuje, że wydarzyło się coś strasznego. Z czasem przeszłość do niej wraca. W nowym otoczeniu zostaje uznana za nieczystą, co nie zniechęca jej na szczęście do działania. Dziewczyna postanawia za wszelką cenę odnaleźć syna, o którym nie udało się jej na dobre zapomnieć. Zastanawia się, jak ma na imię, czy żyje, co się z nim stało... Dąży do doskonałości i odkrywa w sobie siłę, by odnaleźć dziecko - nawet jeśli będzie to wymagało niewyobrażalnej ofiary. ,,Syn" przedstawia finał rozgrywającej się od czterech części walki dobra ze złem. Po raz kolejny autorka zmienia głównego bohatera swojej powieści, by pokazać nam opisywaną sytuację z innej strony. Dzięki temu zabiegowi czytelnik się nie nudzi, a wręcz coraz bardziej angażuje, rozmyślając, co takiego łączy wszystkie postacie. Ucieszyłam się, że czwarta część serii cofnęła czytelnika w czasie do wydarzeń z ,,Dawcy" i uzupełniła wiedzę. W recenzji pierwszej części mówiłam, że zabrakło mi opisu życia społeczności po ucieczce Jonasza, ale już wtedy wiedziałam, że w którejś z kolejnych zostanie to nadrobione - nie byłam tylko pewna, w której konkretnie. Niemal do końca książki nie jesteśmy pewni, jak dokładnie potoczą się losy jej bohaterów - zwłaszcza Klary. Wraz z nią przeżywamy każde uczucie i relację, odczuwamy morderczy wysiłek, a wszystko to dzięki znakomitym opisom sytuacji. Kobiety przede wszystkim mogą wczuć się w rolę matki, która straciła syna, mężczyźni natomiast mogą znaleźć w powieści poświęcenie i wartość rodziny. Czwarta część dorównuje do poziomu pierwszej, dzięki czemu cała seria nabiera sensu i kształtu. Widać, że każdy element był dokładnie przemyślany, bohaterowie stworzeni uniwersalnie, ale nie płytko, by każdy mógł się z nimi zżyć bądź nawet utożsamić. Kwartet ,,Dawcy" czyta się jednym tchem, książka za książką, a gdy wszystko się wyjaśnia, możemy odetchnąć z ulgą. Jest to piękna historia o poświęceniu, wartości rodziny, uczuć i ludzi nas otaczających. Pokazuje, że nawet pozornie nic nieznaczące rzeczy i sytuacje mogą wpłynąć na życie, zmieniając je bezpowrotnie. Lois Lowry uczy odróżniać dobro od zła i zastanawiać się dwa razy, zanim dokonamy wyboru. Podtrzymuję swoje zdanie, że jest to najlepsza lektura dla nastolatków, jednak nawet dorośli znajdą w niej coś dla siebie - chwilę na relaks i refleksje czy to nad światem czy nad własnym życiem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Syn pokazuje nam zadziwiające relacje i zależności między trzema światami. 
Świat 1 za rzeką/morzem - pozbawiony kolorów, uczuć, woli. 

Świat 2 za lasem - pełen wrogości, pozbawiony empatii, nie dający nadzieii. 

Świat 3 pomiędzy - prezentujący że wolność jednostki kończy się w miejscu gdzie dotyka wolności innej jednostki. 
Ale to właśnie ten trzeci świat jest zagrożony. Potrzebna jest walka, ale najpierw droga, w głąb siebie i w poszukiwaniu miejsca, swojego miejsca, za które gotowi jesteśmy oddać wszystko. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)