Światła pochylenie
Laura Whitcomb

,,(...)Jesteś ukrytym wierszem mego serca. Czytam Cię bez przerwy, uczę się ciebie na pamięć w każdej chwili naszej rozłąki." Ta książka pochłania i zostawia czytelnika skonanego. Nietypowa historia, dobrze rozwinięty temat i intrygujący bohaterowie. Należy do tych, od których nie da się oderwać. Czekam na więcej książek tej autorki. Naprawdę ma talent. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Biblioteka pachnie starymi książkami, tysiącem skórzanych drzwi do innych światów." Piękny cytat... Sama książka naprawdę ciekawa, wciągająca - jednocześnie bawi, jak i wzrusza, choć bardziej to drugie. Język w niej zawarty momentami może się wydawać niemalże poetycki. Polecam. ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mam wrażenie, że książka ta jest skierowana bardziej do "starszej młodzieży" i dorosłych. "Światła pochylenie" to niesamowite przedstawienie życia "niewidzialnych", dwulicowych oblicz ludzi i problemów - zarówno nastolatków jak i ich rodziców. Dodatkowo autorka przedstawia ciekawe spojrzenie na religię. W żadnej innej książce dla "młodzieży", nie ma jej tak wiele. Piękna, po prostu piękna.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W życiu bym nie powiedziała, że taka historia mi się spodoba ?. Chyba się starzeję, a przez to dziecinnieję, że podobać mi się zaczynają opowiastki o nastoletnich duchach, co to jak się w końcu dorwały do cielesności, to nie mogły przestać z niej korzystać i napytały sobie sporej biedy.?

 

A tak poważnie to autorka napisała dość dziwną powieść, i chyba właśnie tym mnie kupiła. W cieniu  młodzieżowego romansu dwóch świateł rozprawia się z bardzo poważnymi sprawami. Z ortodoksyjnym wychowaniem i jego skutkami, z uwięzieniem, w które sami się wpędzamy, z tym co po "tamtej" stronie życia...

 

Najpierw urzekła mnie okładka, opis trochę mniej, a to, co w środku książki zaczarowało do końca. Świetna lektura, zupełnie inna niż to, co do tej pory czytałam a czytałam sporo ?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Co dzieje się z człowiekiem po śmierci? Czy dusza od razu idzie do Nieba czy może pozostaje na Ziemi jeszcze przez jakiś czas? Tego niestety nikt nie wie, jednak jedno jest pewne. Świat duchowy jest niezwykle intrygujący, wręcz magiczny i to właśnie ta niezwykłość i tajemniczość tak podsyca potrzebę przeczytania książek takich jak ,,Światła pochylenie". Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, jak cudowny może być smak jabłka? Jak wspaniale jest czuć ciepło promieni słońca, padających na twarz? Jak sam w sobie doskonały jest dotyk miękkiej, ciepłej kołdry? Jak idealnie gładki i śliski jest plastik? I wreszcie jak wiele wyraża pocieszający dotyk dłoni przyjaciela, jak cudownie jest wyszeptać słowa otuchy do ucha ukochanej osoby, jak dobrze jest wesprzeć się na zaufanym ramieniu? Wszystko to, mamy na co dzień, jednak tak rzadko potrafimy się tym cieszyć i to docenić. Co innego, gdy ktoś nie żyje od stu trzydziestu lat i najbardziej na świecie pragnie zjeść kawałek czekolady i wypłakać się na ramieniu przyjaciela. "Ktoś na mnie patrzył. To dość niezwykłe uczucie, kiedy jest się martwym..." Duch Helen przebywał właśnie w klasie angielskiego szkoły średniej, kiedy to poczuła - po raz pierwszy od 130 lat patrzyły na nią ludzkie oczy. Oczy należące do chłopca, który aż do tej chwili niczym szczególnym się nie wyróżniał. Równocześnie przerażona i zaintrygowana Helen zaczyna czuć, że coś ją do niego przyciąga. Fakt, że on przebywa w ciele, a ona nie, stanowi dla nich pierwsze wyzwanie. Walcząc o znalezienie drogi do bycia razem, odkrywają sekrety swojej własnej przeszłości jak również szczegóły z życia młodych ludzi, których ciała przejęli. Gdyby tak móc być z ukochaną osobą niemal cały czas. Tak by w niczym jej nie przeszkadzać, nie stawać się dla niej ciężarem i nie doprowadzać do przesytu swoją obecnością. Być przy niej, gdy ta potrzebuje pomocy, szeptem sugerować rozwiązanie problemu w taki sposób by osoba nam bliska myślała, że właśnie do głowy sam wpadł jej pomysł na ratunek z opresji. Być natchnieniem i muzą, niezauważalnie sprawiać, że na twarzy tej osoby codziennie gości uśmiech mimo przeciwności losu... Móc to wszystko w zamian za wyrzeczenie się fizycznej bliskości...Kusząca perspektywa, choć jednocześnie tak brutalna i pozbawiona wszystkiego, co dają nam tak ważne zmysły jak węch, smak czy dotyk. Można być posłańcem wszystkiego, co dobre dla tego, kogo kochamy ceną fizycznej z nią bliskości. Pierwsze, co przychodzi mi do głowy, gdy mam coś powiedzieć o "Światła pochyleniu" jest to, że to jest książka, jaką ja sama chciałabym napisać. Nie za gruba, bez żadnych zbędnych, nikomu niepotrzebnych wątków, które mają tylko rozepchać książkę do niebotycznych rozmiarów i zanudzić czytelnika. Fabuła jest na swój sposób nietypowa, chociaż wciąż mieści się w modnej ostatnio sferze zjawisk nadprzyrodzonych. Delikatnie powtarza pewien wątek z "Opowieści o złodzieju ciał" Anne Rice, jednak wiem doskonale, że literatura jest intertekstualna, nawet jeśli autor nie zdaje sobie sprawy z nawiązań do cudzych dzieł. Helen jest Światłem. Duszą, która męczona przez swoje poczucie winy od ponad stu lat nie może pójść dalej. Spotyka Jamesa, taką samą duszę. Ale się różnią. James przejął ciało szesnastoletniego chłopca Billy'ego. Nie, James nie jest zły. Billy porzucił swoje ciało, zostawił je puste. James tylko usłyszał jak ono dźwięczy, zbliżył się do niego... i połączył. Teraz nie może wyjść, nie to że chce. I pewnego dnia, siedząc w swojej szkolnej ławce, dostrzega kogoś takiego jak on. Helen z początku bardzo się boi, dziwi, że człowiek ją dostrzega, że ją słyszy, że do niej mówi. Od tylu przecież lat nikt nie zdawał sobie sprawy z jej istnienia. Strach jednak szybko zostaje przełamany i zastąpiony przez obustronną miłość, a istnienie Helen nabiera nieznanego dotąd smaku. Zarówno gorzkiego jak i słodkiego. ,,Światła pochylenie" to udana debiutancka powieść Laury Whitcomb. Opowiedziana historia na pewno zaskakuje czytelnika swoim zakończeniem. Jest to jedna z tych książek, których lektura wciąga, ale po jakimś czasie. Pierwsze rozdziały mi się nie podobały, ale potem historia Helen zaczęła mnie wciągać i fascynować. Polecam wszystkim wielbicielom paranormal-romane..xD Światła pochylenie Autor: Laura Whitcomb tłumaczenie: Joanna Bogunia, Dawid Juraszek tytuł oryginału: A Certain Slant of Light wydawnictwo: INITIUM data wydania: 22 marca 2010 ISBN: 978-83-927322-4-2 liczba stron: 232

(Kliknij aby rozwinąć opinię)