Stephen Hawking. Opowieść o przyjaźni i fizyce
Leonard Mlodinow

"Fizyka nauczyła mnie, że kiedyś nie tylko to, co kochamy, ale wszystko, co widzimy wokół siebie, będzie miało swój kres… nawet dni naszej Ziemi, naszego Słońca i naszej Galaktyki są policzone, a potem pozostanie po nich tylko pył." Leonard Mlodinow

Książka zgrabnie łączy elementy literatury popularnonaukowej i biografii, choć nie są to czyste wypełnienia gatunków, to jednak zaproponowana mieszanka tworzy ciekawą przygodę czytelniczą. Poznajemy Stephena Hawkinga jako przenikliwego naukowca, oddanego przyjaciela, niezwykłego człowieka zmagającego się z bezlitosną chorobą. We wszystkich aspektach natychmiast wyczuwa się autentyczność i buntowniczość osobowości, wyciskanie z życia ile się tylko da, gdyż każdy dzień może być ostatnim. Niemal bezwładne ciało i nieprzeciętna inteligencja, podziw dla stylu walki ze zmaganiami zwykłej codzienności, tak ekstremalnie wymagającymi, oraz dynamicznych i energetyzujących umiejętności podróżowania myślami w wirtualnej przestrzeni kosmicznej.

Funkcję wypełnienia wątków pełnią różne cechy przyjaźni między dwoma fizykami, współautorami książek o fizyce, jak i sama fizyka. Publikacja daje ogólne spojrzenie na tę dyscyplinę nauki, zarówno z perspektywy dorobku Hawkinga, jak i znaczących autorytetów na przestrzeni dziejów. Wchodzimy w obszary grawitacji kwantowej, w tym teorii względności i mechaniki kwantowej. Zastanawiamy się nad pochodzeniem Wszechświata, zaglądamy w istotę czarnych dziur, praw mechaniki i promieniowania Hawkinga, przyglądamy się teorii braku granic. Leonard Mlodinow w wyjątkowo familiarny sposób zaznajamia z niełatwą i niejednoznaczną materią fizyki teoretycznej.

Przyjazna narracja jest niewątpliwym atutem, płynnie niesie po stronach książki, przekazuje zbiór wspomnień w atrakcyjnej szacie, poważnie i żartobliwie, z lotu ptaka i w detalach, z szacunkiem i szczerością. Nie jest to wyidealizowany obraz Hawkinga, choć prezentowany przez filtr przyjaźni, to wskazuje także wady osobowości. Ze strony naukowców spotykam się z mieszanymi opiniami odnośnie dorobku Hawkinga na płaszczyźnie fizyki i podkręconej marketingowo jego popularności, ale ta publikacja doskonale ukazuje portret pozornie zwykłego człowieka, chociaż opanowanego przez stwardnienie zanikowe boczne, to jednak wykazującego się niewyobrażalnie potężną siłą charakteru, uporem i determinacją w pokonywaniu przeciwności, odmowy ciała do współpracy.

Niezależnie od tego, jak fatalne rozdanie życiowych kart przypadło Hawkingowi, obrócił je na własną korzyść, zdobył nadzwyczajną koncentrację i motywację, uczynił istnienie pełniejszym, ustawił wartości we właściwej perspektywie. Kontrasty wypływające z jego sytuacji nauczyły go godzić przeciwstawne idee naukowe, a nawet uczynić sprzeczność filozofią życiową i sposobem na życie. Dzięki takiej postawie wiele zaproponował fizyce, ale też spopularyzował ją wyrywając ze sztywnych ram elitarności, wrzucając do obszaru kultury masowej, czyniąc dostępniejszą.

bookendorfina.pl

Książki takie jak ta zawsze wzbudzają moje zainteresowanie. A w szczególności lubię po nie sięgać, gdy dotyczą one kogoś kto bardzo pozostawił znaczący ślad w naszej kulturze i i w jakiś sposób oddziaływając na życie milionów ludzi. Dlatego też książka Pana Leonarda była pozycją po którą wiedziałam, że sięgnę z pewnością.

W obejmujących prawie dwie dekady wspomnieniach amerykański fizyk Leonard Mlodinow, przyjaciel i współpracownik Stephena Hawkinga, skupia uwagę nie tylko na sferze naukowej, ale też na bogatej osobowości słynnego badacza. Poznajemy Hawkinga jako przyjaciela, nawiązującego tak doskonały kontakt z bliskimi mu ludźmi, że potrafił efektywnie komunikować się z nimi poprzez podniesienie brwi. Jesteśmy też świadkami rozwoju naukowego Hawkinga, który na przekór wszystkiemu znacznie przyspiesza po zdiagnozowaniu u niego stwardnienia zanikowego bocznego, gdy angażuje swój genialny umysł w odsłanianie tajemnic Wszechświata.
Książka Leonarda Mlodinowa, który jak nikt inny dotąd potrafi w przystępny sposób przedstawić nawet najbardziej skomplikowane koncepcje Hawkinga, to intymne, unikalne i inspirujące spojrzenie na życie i aktywność naukową jednego z największych umysłów naszych czasów, przepełnione wnikliwością, humorem i nigdy wcześniej nieopowiadanymi historiami.

Książkę te czyta się dość przyjemnie i szybko. Wspomnienia , które mamy tu zawarte to taki mały jakby życiorys Stephena Hawkinga, który autor w dość ciekawy sposób nam przybliża. To jakim był człowiekiem a nie tylko znanym naukowcem, to w jaki sposób podchodził do życia i jak sobie z nim radził nie tylko w strefie psychicznej ale też fizycznie – to przybliża nam prawdę o nim oraz obraz tego jaki był uparty oraz jaką miał wolę życia.

Wspomnienia autora, które tu dostajemy są bardzo interesująco spisane. Nie ma tu zbędnego smęcenia czy rozwadniania się nad sensem istnienia w takim a nie innym stanie, nie. Wszystko brane jest w bardzo pozytywnych barwach, w bardzo pozytywnym podejściu do życia pomimo utrudnień z jakimi zmagał się Hawking. W interesujący sposób pokazuje nam to, że w sumie z każdej nawet najgorszej sytuacji można wyjść , albo znaleźć jakieś w niej pozytywne aspekty.

Autor tej książki sam także jest fizykiem, więc jego oddanie sprawie oraz fakt, że z Hawkingiem łączyła go przyjaźń wcale nie dziwi, iż ów książka może być brana jako taki lekki hołd dla wybitnego fizyka. Ale fakt faktem jest też taki, że czytając i zagłębiając się z nią dostarczy ona Wam wielu wzruszeń i odczucia niewyobrażalnie wielkiej straty.

Gorąco polecam Wam sięgnąć po tę pozycję. Dostajecie nie tylko pięknie wydaną książkę, ale też niesamowitą wiedzę o człowieku, który zainspirował niezliczoną rzeszę przyszłych naukowców.