Irzykowski wskazuje na pokrewieństwo opowiadań Huskowskiego z Edgarem Allanem Poe, przytaczając takie tytuły jak Hek i Agon, uparci oraz Tragedia na wieży. W przypadku niektórych tekstów tego typu podobieństwo rzeczywiście można dostrzec, choć jest to porównanie, które może być stosowane do niemal wszystkich niesamowitników. W innych tekstach z tego zbioru widać jednak silniejsze powinowactwo z Villiersem de l'Isle-Adamem i jego conte cruel - czy to przez okrucieństwo tematu (Dzień Ewy), czy przez ironiczny humor (doskonały Dziwny autor). Hukowski woli formy krótsze, nie skupia się za bardzo na budowaniu nastroju, częściej uzyskując efekt celną puentą. Groza, po którą sięga autor Spojrzeń, opiera się często na potworności natury ludzkiej. Nie ma tu gotyckich rekwizytów i skonwencjonalizowanych rozwiązań, nawiedzonych miejsc, duchów czy wampirów. Ich miejsce zajmuje głębokie rozczarowanie ludzkością, w tym też fasadowo pozytywnymi rodzajami ludzkich stosunków, takimi jak przyjaźń (Hek i Agon, uparci) czy miłość (Próba miłości).
Ze Wstępu Krzysztofa Grudnika
Informacje dodatkowe o Spojrzenia:
Wydawnictwo: Wydawnictwo IX
Data wydania: 2022-03-01
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 182
Język oryginału: polski
Przeczytane:2022-03-16, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2022, Insta challenge. Wyzwanie dla bookstagramerów 2022, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu - edycja 2022, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2022 roku, 12 książek 2022, 26 książek 2022,
To kolejna wspaniała odsłona literatury niesamowitej, którą możemy się zachwycać, dzięki wyłonieniu jej z otchłani niepamięci przez Wydawnictwo IX.
Zbiór zawiera "Spojrzenia", które ukazały się w 1909 roku oraz cykl lirycznych poematów prozą w drobnej formie zatytułowany jako "Rzuty dyskiem".
Historie napisane są pięknym literackim językiem pełnym archaizmów i w duchu ówczesnej młodopolskiej epoki, jakże odmiennej od obecnej. Forma podania jest niezwykła. Nie brak tu groteski i sporej dozy ironii. Tu nie ma zbędnych opisów, opowiadania te bazują na emocjach jakie targają bohaterami. Umysły bohaterów ogarnięte są złowieszczymi myślami. Bohaterowie mają przedziwne nastroje, są pełni wątpliwości, czują się upokarzająco pognębieni i słabi. Czuć wrażliwość autora na ludzką krzywdę. Ból i cierpienie zbyt długo skrywane w sobie doprowadzają do eskalacji emocji, która musi znaleźć gdzieś ujście, a to może rodzić potworne czyny.
Groza w tym wydaniu nie opiera się na nadprzyrodzonych zjawiskach, ale wynika z mrocznych zakamarków umysłów ludzkich. Zwykłe zdarzenia potrafią doprowadzić człowieka do obłędu.
Stopniowo narasta uczucie niepokoju i pewnego niejasnego dyskomfortu, a na koniec pozostawia czytelnika z głową kipiącą od pytań. Siła tych opowiadań tkwi w nieoczywistych zakończeniach, w dużej mierze trzeba liczyć na potęgę własnej wyobraźni.
Huskowski miał niezwykle oryginalne pomysły. Żałuję, że los potraktował go tak tragicznie i nie możemy zobaczyć, co jeszcze mógłby stworzyć, gdyby żył dłużej. Perełka literatury niesamowitej, która pozwala na chwilę zadumy. Polecam z całego serducha miłośnikom przepięknego języka i klasyki literatury.
Z dumą objęłam patronatem tę niesamowitą książkę. Za co dziękuję Wydawnictwu IX.