Czy kiedykolwiek wyobrażaliście sobie, jak to jest znaleźć się przywiązanym do fotela, w środku gigantycznej rakiety, która rozpędza się od zera do 28 tysięcy kilometrów prędkości na godzinę? Lub spojrzeć na Ziemię z kosmosu i zobaczyć zaskakująco precyzyjną linię pomiędzy dniem a nocą? Albo stanąć przed słynnym Teleskopem Kosmicznym Hubble'a, zastanawiając się, czy misja która jest twoim celem, przez przypadek nie zrujnuje szansy ludzkości na odkrycie tajemnic wszechświata?
Astronauta Mike Massimino szczegółowo relacjonuje swoje kosmiczne doświadczenia, bez mała umieszczając czytelnika w skafandrze, z całym ekwipunkiem niezbędnym do życia w mikrograwitacji. Opisuje surrealistyczny cud i piękno swojego pierwszego spaceru kosmicznego, ale i tragedię utraty przyjaciół w wypadku promu Columbia.
Mike Massimino służył w NASA jako astronauta, w latach 1996 - 2014, i dwukrotnie poleciał w kosmos: w misji STS-109, wahadłowcem Columbia, w marcu 2002, oraz w misji STS- 125, promem Atlantis, w maju 2009. Były to dwa ostatnie loty serwisowe do kosmicznego teleskopu Hubble'a.
Mike stał się pierwszym człowiekiem, który tweetował z kosmosu, i ostatnim, który pracował we wnętrzu teleskopu Hubble'a. Razem z kolegami z załogi ustanowił zespołowy rekord: w sumie spędzili najwięcej czasu na spacerach w przestrzeni kosmicznej podczas pojedynczej misji wahadłowca.
Mike od czasu do czasu grywa samego siebie w serialu Teoria wielkiego podrywu. Regularnie pojawia się w telewizji, w wieczornych programach publicystycznych, wiadomościach i filmach dokumentalnych. Jest również rozchwytywanym mówcą inspiracyjnym.
Informacje dodatkowe o Spaceman. Jak zostać astronautą i uratować nasze oko na wszechświat:
Wydawnictwo: Agora
Data wydania: 2018-03-01
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 320
Kup książkę Spaceman. Jak zostać astronautą i uratować nasze oko na wszechświat
Zobacz także
Spaceman. Jak zostać astronautą i uratować nasze oko na wszechświat - opinie o książce
Przeczytane:2018-02-28, Ocena: 4, Przeczytałam, Mam,
"Ziemia jest olbrzymim błękitnym statkiem kosmicznym pędzącym przez nieustannie rozszerzający się Wszechświat, który ma 13,8 miliarda lat."
Tym, co najbardziej ujęło mnie w tej przygodzie czytelniczej, to fascynujący opis Ziemi widzianej z kosmosu, niezwykłe wrażenia, ekscytujące doznania, potężny impuls do snucia refleksji. Piękna planeta, która wspaniale gości człowieka, z jednej strony przyjazny dom, a z drugiej jeden z miliardów elementów Wszechświata. Pasjonujące ludzi podróże kosmiczne, wykorzystanie możliwości eksploracji świata, próby jego poznania i zrozumienia, a przy tym okazanie szacunku wszechpotędze ziemskiej i pozaziemskiej przestrzeni. Uczestnictwo w misjach kosmicznych to entuzjazm, radość i spełnienie, ale także odpowiedzialność, ciężka praca i przekraczanie granic własnych możliwości.
"Pragnąłem mieć coś, co pasjonowałoby mnie tak mocno, że byłbym gotów zaryzykować dla tego czegoś wszystko. Jeżeli miałem zginąć, to chciałem wiedzieć, że zginę, robiąc coś wartościowego. Chłopczyk, który z zadartą głową wpatrywał się w Księżyc i nie bał się marzyć..."
Mike Massimino znakomicie opisuje swoją drogę do pozostania astronautą, odnajdywania się w elitarnym zawodzie, akceptowania stawianych wyzwań i prób sił. Ogrom wyrzeczeń, nieustanne doskonalenie się, konieczność zdobywania wszechstronnej i specjalistycznej wiedzy, żmudne i monotonne ćwiczenia, oswojenie się z zerowym marginesem błędu, walka z przeciwnościami, ogromna niepewność dostania się na listę członków lotu kosmicznego. Sieć logistycznych operacji, aby w zalewie obowiązków i powinności nie ucierpiało życie prywatne. Służba ludzkości, gotowość do poszerzania granic nauki, budowania nowego oblicza cywilizacji, wypełnionej technologicznymi marzeniami i coraz większą świadomością czekających na odkrycie tajemnic.
"Musisz przygotować swoją duszę. Być gotowym do lotu w kosmos znaczy być gotowym do odlotu z tego świata..."
Autor wciągająco dzieli się opowieściami o kosmosie i programach kosmicznych, inspiruje do podsycania i realizacji marzeń, wytrwałości i determinacji, przekonuje jak bardzo liczy się wiara w siebie i własne umiejętności. Spoglądamy na jego pragnienia z dzieciństwa, krętą ścieżkę edukacji, naukowe dokonania w zakresie inżynierii, robotyki i ergonomii, trudne wybory, głębokie rozterki. Wiedza techniczna, symulatory, spotkania z kadrą NASA, wykłady ubogacające, treningi na ponaddźwiękowych samolotach, ćwiczenia w stanie nieważkości, zajmowanie się próbami rozwojowymi, wyrobienie odpowiedniego podejścia i mentalności. I wreszcie, wyjątkowe doświadczenia kosmiczne podczas misji ratujących Teleskop Kosmiczny Hubble'a, a w konsekwencji spojrzenie na świat w zupełnie inny niż dotychczas sposób, i to już na zawsze.
"Tragedia Columbii zalicza się do tych sytuacji, w których nikogo nie można obarczyć winą, ale w ostatecznym rozrachunku ponoszą ją wszyscy."
Książka przybliża też barwne sylwetki innych astronautów, ukazuje silne poczucie wspólnoty, strategię pracy zespołowej, wzajemnego wsparcia i życzliwości. To także poruszająca relacja z katastrofy promu Columbia podczas powrotu z przestrzeni kosmicznej w dwa tysiące trzecim roku. Autobiografię czyta się szybko, ale z uwagą, płynna narracja wzbogacona humorem, bez wdawania się w nieistotne szczegóły, z zachowaniem realizmu i podawaniem frapujących przesłań. Wieczór spędzony z książką uważam za udany i stymulujący, kolejna udana podróż kosmiczna, którą odbyłam dzięki literaturze. Warto uwzględnić w planach czytelniczych.
bookendorfina.pl